maandag 13 oktober 2014

Engelengeduld

Gisterenmiddag was het een mooie, zonnige en zachte herfstdag, het was ongeveer 18 graden en er stond weinig wind. Samen met Ibo ben ik gaan wandelen in het bos dat Mariƫndaal heet en dat gelegen is aan de westkant van Arnhem.
In het bos was er nog niet zo veel van te merken dat de bladeren in grote getalen van de bomen vielen. De bekende bladverkleuring was ook nog maar in een beginstadium. Wel lagen er heel veel beukennootjes op de grond.
Al vrij snel zag ik paddenstoelen staan die ik nog niet eerder gezien had, o.a. Rechte Koraalzwammen, Echt Judasoor, Zwerminktzwammen en Langsteelfranjehoed. Vooral de Rechte Koraalzwammen zagen we er erg veel.

In het begin van de wandeling, toen ik gehurkt op de grond zat om enkele paddenstoelen te fotograferen, kwam er een jonge hond aanlopen. Deze hond kwam zeer enthousiast voor mij op de grond liggen. Met een plof liet hij zich voor mij op de grond vallen en daarna stonden de paddenstoelen niet meer recht op. Gelukkig dat ik deze paddenstoelen verderop in het bos weer zag staan.

Het was fijn om weer terug te zijn in het bos waar we vaker hadden gewandeld toen ik mijn hondje Benni nog had.Toen we langs het beekje met zeer helder en laagstaand water liepen, kwamen de herinneringen aan hem naar boven. Hoe hij van grote afstand het water al rook en er naar toe rende om er vervolgens in te gaan.
De bekende beukenhaag stond nog in helemaal in het groen en ook hier haalden Ibo en ik herinneringen op aan Benni. Hoe hij vaak tussen de grillige boomstammen door liep en aan de andere kant van de bomenrij ging lopen en soms ook te ver weg ging.

Op een gegeven moment wilden we ergens gaan uitrusten maar het was lastig om een bank in de zon te vinden. De enigste bank die in de zon stond, was bezet. Er zaten al 3 mensen op en wij konden er niet meer bij op. Andere banken stonden allemaal in de schaduw en het houtwerk was nat. De dag en de nacht ervoor had het geregend en de zondagochtend was mistig begonnen, dus het was erg vochtig in het bos.
Uiteindelijk hebben we al lopend een pakje jus d`orange opgedronken en hebben we niet gerust.

De gehele wandeling hebben we in een langzaam tempo gelopen omdat ik regelmatig stil bleef staan bij paddenstoelen. Ibo gaf aan dat hij 'engelengeduld' had en zei dat het maar goed was dat we niet waren gaan fietsen. Want dan had ik al deze paddenstoelen niet gezien. Al met al zijn we 2 uur in het bos geweest en ging ik naar huis terug met pijnlijke beenspieren van het vele hurken.

 Langsteelfranjehoed



Zwerminktzwammen


Echt Judasoor


Recht Koraalzwam


Van de laatste foto weet ik de naam niet van









Geen opmerkingen: