Spreeuwenwolk

Gisteravond tijdens mijn fietstocht over de Leuvensedijk richting Groessen, zag het zwart van de kleine vogels die op de draden van de hoogspanningsmasten zaten. Ik zag tijdens het fietsen al steeds groepjes zwarte kleine vogels over me heen vliegen, maar wist toen nog niet wat voor soort vogels dit waren. Totdat ik bij de hoogspanningsmasten aankwam en ik in de verte 'vliegende vogelwolken' zag. Ik stapte van mijn fiets af en heb er een tijd naar staan kijken en geprobeerd de vogels te fotograferen.

Ik herkende het geluid en wist dat het spreeuwen waren. In Arnhem, waar ik bijna 20 jaar in de wijk Geitenkamp gewoond heb, kwamen in het voor- en najaar vaak grote groepen spreeuwen overnachten in de achtertuinen van de benedenwoningen. Ze gingen in de vele hoge coniferen en andere bomen zitten. Het was goed te horen als de groep aankwam en her en der in de tuinen en op de daken van de schuren gingen zitten. 
Blijkbaar waren ze zich aan het verzamelen voor de nachtrust; het was tussen 20.00 - 20.30 uur. Het lijkt me sterk dat ze zich nu al klaar maken om te vertrekken naar het zuiden. 

Ik heb het even opgezocht via Wikipedia: 'onze spreeuwen' vertrekken na de winter naar het zuiden en de spreeuwen die zuidelijker zitten, trekken naar het noorden. (o.a. Nederland)
In Nederland loopt de populatie spreeuwen sinds de jaren 1990 snel terug. SOVON vogelonderzoek telde vóór 1990 nog 1,3 miljoen exemplaren. In 2008 was dat aantal gedaald tot 600.000. De terugloop wordt geweten aan het verdwijnen van weilanden en de verdroging van het grasland door het bodembeheer.

Hieronder een paar van mijn eigen foto`s, waaronder de 1e een bewerkte versie is via Picasa:

Rucphense bossen

Vanaf treinstation Roosendaal ben ik een fietstocht begonnen naar het bos- en heidegebied bij Rucphen. Deze tocht had ik via het knooppuntenstelsel uitgezocht en de afstand kwam uit op 33½ km.
Het was moeilijk om het beginpunt te vinden en zoals wel vaker, fietste ik eerst de verkeerde kant op. Op een gegeven moment zag ik bordjes staan die verwezen naar een VVV in het centrum van Roosendaal en ben ik daar naar toe gegaan. Met behulp van de medewerkers kon ik naar het beginpunt toe fietsen. Ik had zelf een fout gemaakt en niet het juiste beginnummer genoteerd op mijn lijstje.

Het weer was wisselend bewolkt en het was aangenaam warm. Nadat de zon in de 2e helft van de middag steeds vaker en langer bleef schijnen, werd het ook warmer. En het is de hele dag droog gebleven.

Onderweg zag ik bij een woning met een ruim terrein erom heen een grote verzameling pompoenen liggen. Dit deed me denken aan de grote hoeveelheden uitgestalde pompoenen in de USA. Wij zagen daar veel pompoenbedrijven / boerderijen en in de periode dat ik daar was, (half september - half oktober 1997) was het bijna Haloween.

De fietstocht ging in het begin al vrij snel een bosgebied in en aan de rand van het bos passeerde ik eerst nog een open terrein met bloeiende heide. Jammer dat het gebied zo vergrast was; al lang geen onderhoud gehad.
De heide staat dit jaar ook eerder in bloei, net zoals veel andere bloemen, bomen en gewassen. Door het vroege warme voorjaar kwamen ze allen eerder in bloei.
Een eind verderop passeerde ik een gebied van Natuurmonumenten, het heette De Moeren.
Plaatsnamen waar ik doorkwam of in ieder geval in het buitengebied doorkwam waren: Rucphen, Sprundel en Zundert.

Onderweg heb ik 2 keer uitgerust op een houten bankje. Nadat ik de 1e keer wilde rusten en naar een bankje uitkeek, was het bankje steeds bezet. Er waren veel mensen aan het rondfietsen die natuurlijk ook een rustmoment namen. Na 11 km gefietst te hebben, nam ik de 1e pauze.
Toen ik op ongeveer 22 km zat, heb ik de 2e pauze genomen. Ik zag een zeer mooie bank staan. Deze was gemaakt van een boomstam, waarvan de schors nog aanwezig was op de rug- en armleuning. En er zaten geen spleten in de zitting of rugleuning zoals dat bij de gangbare banken wel is. Ik kon op deze bank languit zitten, met de benen gestrekt omdat er een gesloten armleuning opzat. (zie foto)

Helaas ging het laatste stuk van de route weer fout; het nummer dat ik wilde volgen, werd niet aangegeven. Gelukkig gebeurde dat net bij een plek waar een plattegrond met alle fietsknooppunten in de omgeving opstond. Toch lukte het niet om mijn fietsknooppunt-nummer te vinden. Op het bord was namelijk gekrast, precies op het plek waar aangegeven staat: 'u bent nu hier'.
Ik ben vervolgens via de ANWB wegbewijzeringsborden naar Rucphen gefietst en vanaf deze plaats zag ik Roosendaal op het bord staan. Het nadeel was wel dat ik de laatste kilometers (7 km) constant naast een autoweg fietste en dit gaf mij veel geluidsoverprikkeling. Al met al heb ik op deze manier naast de natuur ook mooie huizen gezien.
In totaal heb ik 40 kilometer gefietst.

Natte avondwandeling

Vanavond ben ik weer eens gaan wandelen aan de onderkant van de dijk. Dit had ik niet meer gedaan sinds ik 2½ week geleden gevallen ben met mijn fiets en waarbij ik mijn enkel verzwikt had. 
De zon scheen weer nadat het er even op had geleken of er een onweersbui zou komen. Halverwege hoorde ik toch wat gerommel in de lucht maar de zon scheen nog steeds. Toen ik echter aan de onderkant van de dijk was, voelde ik toch wat gespetter. Terwijl de zon gewoon bleef schijnen, begon het toch wat harder te regenen.
Dat vond ik niet zo prettig want ik liep daar in mijn dunne zomerkleding en had er niet zo`n zin in om nat te worden. Ik ben op een gegeven moment wel onder een boom gaan staan. Misschien niet zo handig, maar ik bedacht me op dat moment: als het 2 keer licht aan het rommelen is dat het dan geen echt onweer is. Dus ik mocht van mezelf onder die boom blijven staan.
Gelukkig was het maar een korte bui en viel het mee met de nattigheid.

Ik wilde graag de struiken terug zien die ik 2½ week geleden in de knop zag staan. Het pad waar die bewuste struiken staan was de afgelopen weken behoorlijk dicht gegroeid met bloeiende koolzaadplanten. Deze waren inmiddels zo groot als ik zelf ben.
Ik was benieuwd welke bloemen eruit zouden komen en daarom had ik er al een paar foto`s van gemaakt. Vanavond heb ik er ook weer een paar gemaakt. Bijna op het eind van het pad zag ik de struiken terug, nu in bloei. Het is een distelsoort. Zie de foto`s hieronder, de eerste foto is van een paar weken terug.

Fietsen in Almere

Gisteren ben ik met de trein naar Almere gegaan en ik had de fiets meegenomen. Het plan was om bij Almere-Buiten uit te stappen en richting de Oostvaardersplas te gaan. Ik had een route gemaakt van het netwerk van fietsknooppunten. In totaal zou ik bijna 30 km fietsen door een aantal woonwijken, dan het Oostvaardersplas-gebied in, een bezoek brengen bij het Natuurcentrum van Staatsbosbeheer, vervolgens verder fietsen langs de waterkant van het Markermeer en dan weer richting de woonwijken van Almere-Centrum en hier weer met de trein naar huis terug te gaan.

Het weer was zonnig en erg warm maar gelukkig was er ook een behoorlijke wind bij.
Het bosgebied is hier betrekkelijk jong en het ziet er heel anders uit als dat ik gewend ben. De bossen in de Veluwezoom en de bossen in de buurt van Beek en Duitse grens zijn voorzien van hoge en oude bomen en hier staan de jongere bomen nog heel dicht op elkaar en ziet het er nog zo 'aangelegd' uit. 

In het Natuurcentrum bij de Oostvaardersplas kon ik vanaf de bovenverdieping met een verrekijker over de vlakte kijken. Ik had het geluk dat de Przewalski paarden in de verte te zien waren.
De groep stond bij elkaar om te rusten, denk ik, vanwege de vele jonge veulens die op de grond lagen. Ik heb er een tijd naar gekeken, eerst met een verrekijker en daarna door een telescoop.
Rondom het bezoekerscentrum waren 3 korte wandelroutes uitgezet. Ik ben niet gaan wandelen omdat het te warm was. Maar ik heb me wel voorgenomen om hier nog een keer terug te komen. Het is een mooi gebied.
przewalski paarden

Toen ik langs het Markermeer fietste, had ik aan de linkerkant het zicht over de natuur van de Oostvaardersplassen en aan de rechterkant zag ik water.
Na een aantal km kwam ik bij het Natuurcentrum van de Lepelaarplassen, De Trekvogel. Ik ben hier van de fiets afgestapt en naar binnen gegaan.
Na een diapresentatie gezien te hebben over de vele vogels die hier komen, ben ik naar de observatiehut gegaan. Hier kunnen mensen in een hut met kijkgaten de vele vogels bekijken die in een grote waterplas vertoeven. In dit gebied zitten o.a. grote kolonies aalschovers en ook lepelaars. Helaas zag ik die niet, wel de vele aalscholvers. 
In de observatiehut zaten 10 mensen met fotocamera`s met enorme lenzen erop. De echte vogelaars en daar zat ik tussen met mijn digitale camera.
Een aantal mensen zaten aan de kant waar een Dodaar haar nest had gemaakt tussen wat groene begroeiing. Ik had nog nooit van deze vogel gehoord; dit soort lijkt op de Fuut maar is kleiner. Dodaar
Aan de andere kant in die hut zaten een aantal mensen een ijsvogel te spotten. Deze heb ik niet kunnen zien; zij zagen het wel een aantal keren. Vervolgens hoorde ik dan een hoop geklik van al hun camera`s.
Dit gebied bestaat uit natte graslanden en is voor een groot deel niet toegankelijk voor publiek. Wel kan men een wandel- en fietsroute erom heen volgen.

Ik heb een groot deel van die route om de Natte Graslanden gedaan en er waren onderweg regelmatig mogelijkheden om via een kijkhut naar de achterliggende graslanden te kijken. Dan is het een kwestie van geluk hebben dat je daar bent als er veel vogels zijn. Misschien in de vroege ochtend of later in de avond? Ik zag helaas niet zo veel bijzondere soorten, wel de bekende zoals zwanen, meerkoeten en ganzen.

Bijna op het eind ging mijn knooppunt-fietsroute weer richting de woonwijken en fietste ik nog door een mooie woonwijk met de naam het Pirateneiland. Erg mooie woningen, gelegen aan een grote waterplas. En ik ben nog langs de Noorderplassen gekomen, hier waren aan het eind van de middag nog veel mensen aan het zonnebaden en de kinderen aan het spelen.
Via de Kruidenwijk ben ik terug gefietst naar het treinstation in Almere-Centrum.

Rondje door de Gelderse Poort

Ik ben vanmiddag toch maar weer eens op de fiets gestapt voor een langere fietstocht. Na de valpartij van afgelopen zondagavond, op het treinstation in Arnhem, was ik inmiddels al weer 3 keer op de fiets gegaan. Alleen maar om naar het centrum van mijn woonplaats gegaan. 
Aangezien ik met de val mijn rechter enkel verzwikt had, kan ik mij beter met de fiets verplaatsen als dat ik ga wandelen. 
Het was lekker weer, ongeveer 22 graden, regelmatig de zon erbij en het was niet meer zo benauwd warm.
Mijn plan was om weer over het vernieuwde stuk fietspad te gaan en nu helemaal naar het einde te fietsen. De vorige keer dat ik hier fietste was het fietspad nog niet helemaal klaar, nu wel.
Ik genoot van het landelijke vergezicht met waterpoelen waarbij ik aan de rand van een grote waterplas 12 paarden naast elkaar zag staan. Het heet hier Jezuieten Waay en het ligt aan een uitloop van de oude Rijn. In het water en in de grasweide ernaast zag ik veel ganzen en andere vogels, o.a. roeken, kraaien, kokmeeuwen (of visdief) 
Wat ook een leuk gezicht was, was dat aan de andere kant van de dijk een aantal tractoren bezig waren om hun land om te ploegen en dat er grote groepen vogels steeds opvlogen en vervolgens erachter op de grond op zoek gingen naar voedsel.

Op het eind van fietspad op de dijk, zag ik een routebewegwijzering staan. Die gaf aan dat ik nog maar 1 km naar Loo hoefde te fietsen en ik kon vervolgens nog doorfietsen naar Huissen. Of ik kon kiezen voor de richting naar Groessen. Dit ging ik niet doen, ik sloeg links af en ging over de fietsdijk naar Pannerden. Het voornemen was om niet al te ver te gaan fietsen. Ik moest nog wel rekening houden met mijn zere knie die een open wond heeft, ook overgehouden aan de valpartij van afgelopen zondag.

Toen ik een eindje over de dijk fietste, zag ik dat er in de weilanden gewerkt werd. Er stonden meerdere graafmachines en ik zag dat er een zandweg werd aangelegd met ijzeren platen erop. Nog weer een eind verderop zag ik een bord langs de kant van de weg staan met daarop tekst en uitleg over de werkzaamheden in dit gebied. Deze zijn nog maar net begonnen, sinds mei 2014 en duren nog tot eind 2015. Ik heb het bord gefotografeerd en zal de foto hieronder plaatsen. Via de onderstaande link kan je de werkzaamheden lezen.
Werkzaamheden bij Pannerden 

Onderweg heb ik wel een pauze ingelast om mijn knie wat rust te geven en ik ben op een bankje ben gaan zitten. Deze bevond zich aan de weg tussen Pannerden en Zevenaar, dus het was niet echt rustig qua geluiden. Het was trouwens al lastig om een vrij bankje te vinden. Ik was er al een aantal gepasseerd maar steeds waren ze bezet. Het was me onderweg al opgevallen dat het druk was met fietsers. De komende weken zal dit wel zo zal blijven want het is zomervakantie.
Al met al heb ik een fietsronde gemaakt van 15 km.

Verregende fietstocht en een pijnlijk einde

Gisteren zijn Ibo en ik naar Zandvoort gegaan, met de trein en de fiets ging mee. De bedoeling was om in het Nationaal Natuurpark De Kennemerduinen te gaan fietsen. Deze route begint vanaf het treinstation Zandvoort. Ik had een route van circa 25 km uitgestippeld aan de hand van het fietsknooppuntensysteem.
Volgens de weersvoorspelling die ik op zaterdagmiddag op de radio had gehoord, zou in het westen van Nederland al in de ochtend enkele regenbuien kunnen vallen, deze zouden dan in de middag in het oosten van het land vallen. Aangezien Zandvoort in het westen van Nederland ligt zouden we met een beetje geluk niet al te veel last hoeven te hebben van de regen. Helaas viel dit erg tegen, er vielen regelmatig korte regenbuien. Gelukkig kwam in de 1e helft van de middag de zon er nog regelmatig bij en de temperatuur was aangenaam zacht. 

In het Kennemerduinen Park bevinden zich veel fiets- en wandelpaden. We zijn langs enkele mooie waterplassen gekomen, zoals `t Wed, de Oosterplas en het Vogelmeer. In het bezoekerscentrum van Natuurmonumenten zag ik dat er in dit park ook runderen loslopen, evenals de Konikspaarden. De runderen die hier lopen zijn Wisenten, een soort Bizon. De foto`s die ik in dit bezoekerscentrum zag deden me denken aan de Bizons die ik gezien heb in het Nationaal Park Yellowstone in de USA.
Gelukkig hebben we de Wisenten gezien, weliswaar vanuit de verte want ze lagen aan de andere kant van de Oosterplas. Het waren er 3 die bij het water lagen, in het zand.
Tijdens het fietsen door deze omgeving viel het mij op de boomgrens in dit gebied erg laag is. Veel boomstammen hebben een erg grillige vorm. Dit komt vast door de vaak aanwezige harde westenwind die van zee komt.
We zijn een aantal keren van de fiets gestapt en hebben een klein stukje rondgewandeld, om de omgeving wat beter te bekijken. 

Toen we op ongeveer driekwart van de route waren, begon het steeds vaker te regenen. In eerste instantie waren de buien niet al te hard en vrij kort. We zijn een paar keer gaan schuilen en hoefden onze regenkleding nog steeds niet aan te trekken. Maar het trok steeds meer dicht met donkere wolken en tegen 16.30 uur ging het mis. Het begon stevig te waaien en harder te regenen. We hadden geen andere keus meer dan er door heen te gaan, dus de regenkleding ging aan.
Onderweg nog een pauze ingelast bij restaurant Parnassia, deze ligt direct aan de zee. Vanaf hier zouden we nog bijna 7 km moeten fietsen naar Zandvoort. 
Nadat we hier een kleine maaltijd genuttigd hadden, gingen we weer verder. Helaas was het na een korte droge periode weer gaan regenen en ging het laatste deel van de fietsroute naar Zandvoort met de regenkleding aan. We hebben van het laatste stuk in het natuurpark niet meer kunnen genieten van de omgeving. Het was stug doorfietsen en de blik op oneindig. Gelukkig hadden we de wind schuin van achteren.

Na een treinreis van 1½ uur kwam ik met de fiets op het treinstation in Arnhem ten val. Ik had maar 4 minuten om van perron te wisselen en moest met de fiets 2 keer een lift in. Doordat ik haast had, wilde ik het laatste stuk een klein eindje fietsen. Dit kon omdat hier geen mensen meer waren.
Doordat ik mijn rechtervoet niet goed op de trapper zette, klapte die om en viel ik met fiets en al op de grond. Precies op de rand van het perron, naast een stilstaande trein. Gelukkig stond die stil. 
Ik werd door een paar omstanders overeind geholpen en ik ging er snel vandoor om de aansluiting van de volgende trein te halen. Gelukkig was de fiets niet beschadigd.
Ondertussen voelde ik best wel erg veel pijn en mijn rechter broekspijp was helemaal gescheurd. Er zat een fikse schaafwond onder die bloedde, mijn rechter enkel had ik verzwikt, mijn linker bovenbeen had een pijnlijke plek (fikse blauwe plek) mijn linker pols deed zeer en aan mijn rechter elleboog voelde ik ook al iets. (lichte schaafwond) Verder voelde ik her en der op mijn rug pijnlijke plekken veroorzaakt door de rugzak die ik op had.
Gelukkig heb ik de trein wel gehaald. Anders had ik een half uur moeten wachten.
Tsja, haastige spoed is zelden goed.

                            De wisenten die op het zand liggen; ervoor zwemmen een aantal zwanen.

                                                  We zagen het slechte weer al aankomen.

Jonge dieren

Gisteren ben ik tussen de middag gaan wandelen en aan het begin van de avond heb ik nog een fietstocht gemaakt, richting de Jezuiten Waay. Ik heb behoorlijk veel jonge dieren gezien. Boerderijdieren zoals paarden met veulens, jonge geiten, jonge wilde ganzen meerkoeten met jongen en ook de kalfjes van de witte runderen die vrij rondlopen in de natuur van de Gelderse Poort.
Verder zag ik zowel `s middags als in de avond een viertal ooievaars die in een weiland landden waar een boer het gras aan het maaien was. En ik zag een aantal vogels die ik nog niet eerder gezien had. Ik heb ze opgezocht in het boekje van Natuurmonumenten, 'basisgids flora en fauna van Nederland'.
De vogels die ik zag waren een gele kwikstaart en een putter. De putter zat boven op de bloeiende distel en de gele kwikstaart vloog laag over bij de rand van de akkers. Ik had nog nooit een vogel gezien met zo`n gele onderkant, erg mooi om te zien.
Toen ik bijna thuis was, zag ik in een weiland een patrijzenkoppel met 8 jongen. 
Ik heb geprobeerd om ze op een foto te zetten maar mijn camera kan helaas niet van grotere afstand goed inzoomen.

jonge geiten

witte runderen

gele kwikstaart

putter

Boswandeling in Velp

Gistermiddag ben ik terug gegaan naar mijn oude woonomgeving Arnhem - Velp om samen met iemand een boswandeling te gaan maken. We hadden afgesproken bij de ingang van de Beekhuizenseweg in Velp. Hier loopt een smalle beek langs die tevens de grens is van het bosgebied. Het is maar een smal bosgebied want je loopt aan beide kanten snel tegen een weg aan. Dit bosgebied is wel de grens van het grotere natuurpark De Posbank en je kan via een aantal heuvels naar het Rozendaalse Veld. Dus hier is het af en toe ook erg heuvelachtig.
Het was fijn om weer te wandelen in het voor mij bekende bos en het deed me weer terug denken aan de boswandelingen met mijn Jack Russell Benni.
De wandeling leverde me wel de nodige spierpijn op, merkte ik vanochtend toen ik uit bed kwam. Tsja, ik ben niet meer gewend om op heuvelachtig terrein te lopen.

Ingang bosgebied