Park Presikhaaf

Vanmiddag ben ik in Arnhem gaan wandelen; in Presikhaaf. Dit is een van de vele stadsparken die Arnhem rijk is. Ik had met José afgesproken om iets te gaan drinken in het T-huis en daarna door het park heen te lopen. Dit gebouw was de voormalige entree van het treinstation Arnhem. Men heeft het gebouwtje verplaatst en nu wordt het gebruikt als een werkgelegenheidsplek voor mensen van de Siza. (mensen met een beperking werken hier) 
Nadat we een tijd binnen hadden gezeten, zijn we door het park heen gelopen. De hond van José was er ook bij en toen hij een stuk los mocht lopen, ging hij meteen het water in. 
Tijdens het lopen, zag ik weer paddenstoelen staan en een paar daarvan heb ik op de foto gezet.

Hieronder een plaatje van het T-huis

Een mooie doorzichtige paddenstoel

Ik heb dit jaar nog niet veel rode met witte stippen gezien, wel deze bruine met witte stippen.

wandeling met een hond

Gistermiddag en vanmiddag heb ik met een oppashond gewandeld.
Na bijna 1 jaar wachten is het eindelijk gelukt: ik ben via de website Oopoeh een oppas geworden voor een hond. Olivia is een ruwharige teckel, een teefje van 13 jaar oud. Haar bazin heeft sinds vorige week een baan en gaat op oproepbasis werken.
Gistermiddag was ze op proef bij mij en toen ben ik al met haar gaan wandelen, bijna 20 minuten. Vanmiddag was ze weer bij mij en ben ik wat langer met haar gaan wandelen, iets meer dan een half uur. Ze loopt niet al te snel en wat ook mee speelt is dat ze mijn woonomgeving niet kent en daarom bleef ze een paar keer wat langer stil staan om te snuffelen.
Het is een kwestie van uitproberen hoe ver deze 'oude dame' kan en wil lopen. Ze is natuurlijk al op leeftijd en ik ken haar karakter (nog) niet. Het was in ieder geval leuk om weer met een hond te lopen, het voelde erg vertrouwd.

Openlucht museum

Gisterenmiddag zijn Ibo en ik naar het Nederlands Openlucht Museum geweest. Het was de laatste dag van dit jaar dat het geopend was en we hadden nog een entreevoucher die opgemaakt moest worden. 
Het was wederom een prachtige zonnige zondag met een aangename temperatuur. Er waren veel gezinnen met kinderen in het park, mede doordat het tevens de laatste dag van de herfstvakantie was. Het museum ligt in een bosrijk gebied en men kan hier heerlijk wandelen, wat wij ook grotendeels gedaan hebben. De meeste bomen zaten nog steeds goed in het blad en hadden nog groene bladeren.Toch waren er ook al veel bomen begonnen met de verkleuring van de bladeren.Tijdens de wandeling van onderdeel naar onderdeel liepen we steeds over bospaden onder de bomen door en natuurlijk stonden ook hier paddenstoelen. Voor mij was het dus extra leuk.

Door het hele gebied loopt een tramspoor en er zijn 4 verschillende trammetjes actief. We zijn 2 keer met de tram rondgereden, waarvan de 2e keer een bijzondere gelegenheid was. Deze tram heeft vroeger in Arnhem rondgereden en is aan de hand van oud archiefmateriaal en oude foto`s helemaal opnieuw gebouwd. (zie witte tram op de foto)
Deze tram werd net voor sluitingstijd als extra tram ingezet omdat er iemand van de vrijwilligers op deze zondag voor het laatst werkte. Zij was 75 jaar geworden en mocht daarom niet meer op de tram rijden. Als afscheid kreeg zij een ererondje met deze vernieuwde tram; heel toevallig kwamen Ibo en ik er net aan lopen en we besloten om mee te gaan met deze bijzondere tram.

Hieronder een paar foto`s van het Openlucht museum en een paar foto`s die met de camera van Ibo gemaakt zijn. (Maya in actie)

Herfststorm

Voor vandaag en morgenvroeg was er storm voorspeld, dus veel regen en harde wind en het zou een stuk kouder worden. Vanochtend lukte het mij niet om een korte wandeling te maken en daarom ging ik eind van de middag nog even naar buiten. Ik had mezelf goed ingepakt tegen de koude wind en ik had een lange regenjas aan. De buienradar gaf wel enige tijd een droge periode aan maar blijkbaar had ik al weer iets te lang gewacht want al vrij snel voelde ik de eerste druppels al. Gelukkig was het maar licht gespetter en kon ik mijn wandeling gewoon afmaken.
Toen ik weer op de terugweg was, ging het wel harder regenen. Inmiddels liep ik gunstig ten opzichte van de wind en de regen, die sloeg tegen de achterkant van mijn regenjas aan. Kort daarna scheen de zon weer en zag ik een mooie regenboog verschijnen. Omdat ik toch nog wel van de zon wilde genieten, ben ik bij mijn huis verder doorgelopen. Zo lang mogelijk in de zon lopen, dat wilde ik. En zo kwam ik toch nog op de dijk terecht en liep ik rondom de kerk. In de draai van dat voetpad zag ik in de verte al weer een nieuwe donkere lucht aankomen. Ben toen maar in hoog tempo terug naar huis gelopen.
Het was nog droog toen ik mijn voordeur open deed en ik was blij dat het me gelukt was om bijna een half uur te wandelen. Dat is goed voor mijn pijnlijke spieren.

Nattigheid

Mijn fietsronde gistermiddag was een rondje en 2 keer oversteken met een pontje. Het was een zonnige zondagmiddag en de temperatuur was 20-22 graden. Er stond wel een stevige zuidwesten wind en er was omslag van het weer voorspeld. Toen ik vertrok was er al meer opkomende bewolking en de zon verdween al af en toe.
Ik wilde vanmiddag via Huissen met de pont de Rijn oversteken en dan aan de andere kant weer over de dijk naar Doornenburg en hier weer met de pont oversteken naar Pannerden. Dit is ongeveer 30 km volgens de website 'planjeroute'.

Het eerste deel ging richting de Jezuieten waay en zag ik ergens in een weiland een ooievaar tussen de Natuurkoeien lopen. Deze was blijkbaar niet mee gegaan met de grote groep die naar het zuiden vertrokken is. Voorbij de Jezuieten waay kwam ik aan in Loo en hier ligt ook een 'waay', met de naam: Waay van Boerboom. Bij deze waterplas stond een informatiebord en deze gaf aan: dat in de streek De Liemers de waterplassen in het Rijnstrangengebied 'waay' genoemd worden terwijl in andere streken dit soort waterplassen een 'wiel' of 'kolk' genoemd worden. Het is een waterplas dat is overgebleven na een vroegere dijkdoorbraak. (vroeger is ergens in de 15e tot 17e eeuw)

Vanaf Loo was het nog maar 4 km fietsen naar Huissen en op een gegeven ogenblik zag ik de Rijn, zoals ik het ken van de tijd dat ik nog in Arnhem woonde. Nadat ik met de pont was overgestoken, ben ik op de Stadsdam in Huissen op een bankje gaan zitten om uit te rusten. Ik had een uur gefietst en steeds de harde wind schuin voor mij gehad.
Bij de bank waar ik wilde gaan zitten, zat een oude man in een scootmobiel en ik raakte met hem aan de praat. De man genoot van het bekijken van de vele auto`s, motoren en fietsers. Dit punt is een driesprong waar veel verkeer langs komt dat van de pont af komt en er ook naar toe gaat.

Na bijna een half uur ging ik weer verder op de fiets en toen ik op een gegeven moment achterom keek, zag ik in de verte een donkere lucht hangen. Op deze dijk werd ik door veel groepen motorrijders gepasseerd en veel motoren maakte een hoop herrie. Ik was blij dat ik even later van deze dijk af kon om over een fietspad te gaan dat dichter langs de Rijn loopt. Het is een weg die in zeer slechte staat verkeerd maar waar toch een fietsknooppuntroute overheen gaat. Er rijdt hier landbouwverkeer overheen en verkeer dat naar een kleine plezierjachtwerf moet.
De fietsroute gaat op een bepaald moment over in een erg smal pad dat achter de werf langs gaat en dan wordt het smalle pad weer een weg. Hier staat een kleine steenfabriek.
Tussen de bomen doorkijkend had ik een mooi uitzicht over de Rijn. Ik ben op deze rustige weg een aantal keren afgestapt om van de donkere lucht achter mij een foto te maken.

Op een gegeven ogenblik kwam ik toch weer op de Rijndijk terecht, de dijkweg waar al het gemotoriseerde verkeer ook overheen raced. Gelukkig was het niet zo heel ver meer voordat ik bij de pont van Doornenburg was. Toen ik hier aankwam, begon het iets te regenen en nadat ik met de pont aan de overkant was (Pannerden) begon het erg hard te regenen. Ik had wel een regenbroek bij me en een dunne windjack, deze had ik al eerder aangetrokken. Helaas was deze jas niet waterdicht en ik ben toch maar gaan schuilen onder een boom, dan bleven mijn schoenen ook nog redelijk droog. Na een korte stop leek het weer droger te worden en stapte ik weer op de fiets, maar pech voor mij: het begon weer hard te regenen en ik kon geen schuilplek meer vinden. Dus werd ik toch nog behoorlijk nat. De mouwen van mijn windjack lekten al gauw door en de nattigheid gaf mij een vervelend en pijnlijk gevoel op mijn armen.
Toen ik op de dijk naar Oud Zevenaar fietste, zag ik achter mij al weer een donkere lucht aankomen. Nadat ik hier weer een foto van gemaakt had, ben ik in een hoog tempo naar huis gefietst. Ik was al bijna een half uur thuis toen de bui losbarstte.

Hieronder staan een aantal foto`s van de verschillende luchten:

Gelderse Waard

Gisterenmiddag en vanmiddag ben ik gaan wandelen naar de Gelderse Waard. Dit is een zijweg van de dijk die naar een paar boerderijen gaat en waar aan beide kanten een natuurgebied ligt.
Ik ben op de heenweg boven op de dijk blijven lopen omdat ik dan tenminste aan een stuk door blijf lopen. Na ongeveer 15 minuten lopen kom ik in de 1e bocht van de Gelderse Waard en daar staat een bank. Vanaf hier heb je een mooi weids uitzicht over het akkerland en aan de linkerkant zie je een tussendijk liggen. Dit is het natuurstiltegebied De Twickel; deze is afgesloten voor wandelaars.
Ik ging op de bank zitten en meteen zag ik in het gras 2 gelige paddenstoelen staan met een zeer dunne steel. Deze had ik nog niet eerder gezien, dus er werd een foto van gemaakt. Vervolgens zag ik dat de akker weer was begroeid met groene beplanting, hier had voorheen de tarwe gestaan. Wat er nu groeit..... ik zou het niet weten; misschien wortelen?

Ik heb niet langer dan 10 minuten op de bank gezeten en ik ben via het wandelpad onder aan de dijk terug gelopen. Onderweg nog een aantal foto`s gemaakt van wat kleine bloemen. Dit deed ik omdat ik aan het oefenen ben met mijn nieuwe fotocamera. Ik ben stap voor stap de verschillende standen aan het uit proberen. Nu probeer ik het onderwerp scherp te fotograferen met of een wazige of juist een scherpe achtergrond en dan let ik op de belichting. Terwijl ik bezig was, raakte ik een paar keer een brandnetel aan en dat was niet fijn.
Iets verderop kwam ik bij het pad dat naar de bovenkant van de dijk gaat en zag ik een groepje Geschubde Inktzwammen bij elkaar staan. Deze stonden zo mooi bij elkaar en waren nog helemaal gaaf en ik wilde deze ook op de foto zetten. Terwijl ik bezig was om een aantal lastige grassprieten weg te trekken, merkte ik dat mijn vingers onder de inkt kwamen te zitten. Tsja, het heet niet voor niets 'inktwammen'.

Vanmiddag heb ik weer dezelfde route gelopen omdat ik de gelige paddenstoel bij het bankje aan de Gelderse Waard nog een keer op de foto wilde zetten. Een paddenstoel zat gisteren nog helemaal dicht en die wilde ik graag weer zien. Jammer voor mij maar die was alweer bijna uitgebloeid; deze bloeien dus amper 1 dag.
Deze keer ging ik via de bovenkant van de dijk terug omdat het nogal veel geregend had en ik mijn sportschoenen droog en schoon wilde houden. Opeens zag en hoorde ik 2 fazanten. Het geluid dat deze vogels maken, hoorde ik gisteren ook al, alleen zag ik toen niets. Nu had ik geluk en zag ik ze een aantal keren opvliegen en een eind verder weer het gras ingaan.

Zie hieronder het nieuw aangeplante groente en 2 paddenstoelen

Engelengeduld

Gisterenmiddag was het een mooie, zonnige en zachte herfstdag, het was ongeveer 18 graden en er stond weinig wind. Samen met Ibo ben ik gaan wandelen in het bos dat Mariëndaal heet en dat gelegen is aan de westkant van Arnhem.
In het bos was er nog niet zo veel van te merken dat de bladeren in grote getalen van de bomen vielen. De bekende bladverkleuring was ook nog maar in een beginstadium. Wel lagen er heel veel beukennootjes op de grond.
Al vrij snel zag ik paddenstoelen staan die ik nog niet eerder gezien had, o.a. Rechte Koraalzwammen, Echt Judasoor, Zwerminktzwammen en Langsteelfranjehoed. Vooral de Rechte Koraalzwammen zagen we er erg veel.

In het begin van de wandeling, toen ik gehurkt op de grond zat om enkele paddenstoelen te fotograferen, kwam er een jonge hond aanlopen. Deze hond kwam zeer enthousiast voor mij op de grond liggen. Met een plof liet hij zich voor mij op de grond vallen en daarna stonden de paddenstoelen niet meer recht op. Gelukkig dat ik deze paddenstoelen verderop in het bos weer zag staan.

Het was fijn om weer terug te zijn in het bos waar we vaker hadden gewandeld toen ik mijn hondje Benni nog had.Toen we langs het beekje met zeer helder en laagstaand water liepen, kwamen de herinneringen aan hem naar boven. Hoe hij van grote afstand het water al rook en er naar toe rende om er vervolgens in te gaan.
De bekende beukenhaag stond nog in helemaal in het groen en ook hier haalden Ibo en ik herinneringen op aan Benni. Hoe hij vaak tussen de grillige boomstammen door liep en aan de andere kant van de bomenrij ging lopen en soms ook te ver weg ging.

Op een gegeven moment wilden we ergens gaan uitrusten maar het was lastig om een bank in de zon te vinden. De enigste bank die in de zon stond, was bezet. Er zaten al 3 mensen op en wij konden er niet meer bij op. Andere banken stonden allemaal in de schaduw en het houtwerk was nat. De dag en de nacht ervoor had het geregend en de zondagochtend was mistig begonnen, dus het was erg vochtig in het bos.
Uiteindelijk hebben we al lopend een pakje jus d`orange opgedronken en hebben we niet gerust.

De gehele wandeling hebben we in een langzaam tempo gelopen omdat ik regelmatig stil bleef staan bij paddenstoelen. Ibo gaf aan dat hij 'engelengeduld' had en zei dat het maar goed was dat we niet waren gaan fietsen. Want dan had ik al deze paddenstoelen niet gezien. Al met al zijn we 2 uur in het bos geweest en ging ik naar huis terug met pijnlijke beenspieren van het vele hurken.

 Langsteelfranjehoed

Zwerminktzwammen

Echt Judasoor

Recht Koraalzwam

Van de laatste foto weet ik de naam niet van

Zakdoekje leggen

Rond het middaguur brak de zon voorzichtig door, alhoewel het regelmatig weer dicht trok en het er dan weer somber uitzag. Aan het eind van de middag besloot ik om naar het bos in Beek te gaan. In het begin van de wandeling was het nog wel zonnig maar de lucht trok jammer genoeg snel dicht. Vergeleken met het weer van gisteren voelde het vandaag een stuk zachter aan.

Ik koos voor de blauwe route van 4 km en na korte tijd zag ik de eerste paddenstoelen al staan. Fototoestel had ik bij me en ik heb er weer een behoorlijk aantal op de foto gezet. Ik zag vanmiddag voor het eerst in dit seizoen de sponszwam, een oranje schijf tegen een omgevallen boomstam en een grote Heksenboter. (soort slijmzwam) Verder rook en zag ik een aantal stinkzwammen.

Tijdens de hele wandeling zag ik regelmatig papieren zakdoekjes op de grond liggen, sommigen aan de rand van het wandelpad en anderen verder van het pad af. Een keer dacht ik dat het een witte paddenstoel was omdat die zo verfrommeld in elkaar lag, maar het bleek dat het door de nattigheid kwam.
De reden dat er her en der zakdoekjes liggen, zal voor de meeste vrouwelijke meelezers van dit blog, wel bekend zijn. Omdat ik al een tijdlang 'hoge nood' had, heb ik dus ook ergens een zakdoekje achtergelaten.
Wat mij ook opviel was dat zo goed als alle varens bruin waren geworden en op een stuk van mijn wandelroute was dat erg mooi te zien. Er stonden heel veel sparren met daaronder heel veel bruine varens.

Mijn wandeling duurde bijna 1½ uur en ik heb een keer heel even op een bank gezeten om een appel op te eten. Nadat de appel op was, zag ik op mijn klokje van mijn GSM dat het bijna 17.30 uur was. Het begon al licht te schemeren; gelukkig liep ik al bijna aan de rand van het bos en was ik 15 minuten later bij mijn auto.

Hieronder een paar nieuwe paddenstoelenfoto`s en een van de bruine varens.

De Heksenboter

Sponszwam

Koude zondag

Vandaag was het een koude en sombere dag, vorige week zondag was het nog erg zonnig en warm maar vandaag niet. Het was zwaar bewolkt en in de ochtend miezerde het af en toe. Gelukkig werd het halverwege de middag nog wel droog en ben ik een fietstocht in de buurt gaan maken. Mijn fietsronde duurde 1 uur en was 14 km lang.
Ik was richting de Jezuietenwaay gegaan en vanaf daar via het buitengebied van Groessen weer terug gefietst. Bijna aan het eind van de rit had ik ook last van koude voeten; niet zo raar als de temperatuur amper 14 of 15 graden is, met een koude noordenwind erbij.

Vorige week had ik al een paar dunne handschoenen gekocht omdat ik op de woensdagochtend vrij vroeg naar Pannerden fiets. En de afgelopen woensdag begon erg mistig, dus ik had ze wel nodig. De dunne handschoenen heb ik op de dinsdagmiddag gekocht en op de woensdagochtend voor de 1e keer aangehad. Vanmiddag wilde ik ze ook weer aandoen en toen kwam ik erachter dat ik er inmiddels 1 kwijt ben. Dus moet ik deze week maar weer een paar van die dunne handschoenen kopen; het liefst dezelfde in het zwart dan heb ik in ieder geval een reserve.

Onderweg zag het er toch wel troosteloos uit, alhoewel het gras nog mooi groen is. De koeien en schapen zijn nog steeds in de weilanden. Bij mij in de buurt zijn veel maisvelden al gerooid maar in de buurt van Groessen zag ik op verschillende plekken dat de mais nog op het land staat. Verder zag ik velden met prei, boerenkool, uien en winterpeen.

Afgelopen woensdag zag ik in de waterplassen bij Pannerden een paar witte reigers maar tijdens de fietstocht van vandaag zag ik alleen maar grijze reigers. Ik zag er een, blijkbaar nog een jonge reiger, die in de lucht aan het spelen was met een paar jonge kraaien. Een eind verderop maakten een paar Vlaamse Gaaien een hoop kabaal en het viel me op dat hun geluid wel iets weg heeft van het geluid die eksters produceren.
Er waren ook veel bruine kolganzen te zien en ze zaten deze keer niet in het gras maar in grote getale op de lege maisvelden. Een groep spreeuwen zag ik in de buurt van de hoogspanningsmasten in de weilanden aan de Leuvensedijk. In het water van de Jezuietenwaay zag ik kleine meeuwen, ganzen, eenden (of een soort dat daar op lijkt), een paar aalscholvers en een aantal waterhoentjes.
Toen ik weer op de terugweg was, zag ik een eindje voor me een fazant de weg oversteken en weer verdwijnen in het struikgewas bij een weiland. En ik zag zelfs in het gras aan de rand van een weiland nog een aantal klaprozen staan. Een leuke verrassing want die bloeitijd is toch al geruime tijd voorbij.