Hartenhulberg

Gistermiddag weer naar het Deelerwoud geweest, deze keer om de wandeling met de naam Hartenhulberg van 8½ km te gaan lopen. De route had groene pijlen en ik had gelezen dat de route over glooiend terrein gaat en ook over open terrein met veel heide.
Het weer was niet zo geweldig: zwaar bewolkt, stevige wind, af en toe lichte motregen en ongeveer 7 graden. Ik begon de wandeling om 14.40 uur en ik kreeg meteen al te maken met een lichte motregen en tegenwind.

Nadat mijn wandelpad met een bocht naar links ging, liep ik beschut omdat er aan de rechterkant een dennenbos was. Het viel me op dat ik wel erg veel grote drollen zag liggen op en naast het wandelpad; weet niet of deze van de Schotse Hooglanders zijn of van de herten. Net zoals de vorige keer zag ik veel oude omgevallen, omgezaagde of afgewaaide takken liggen. Deze keer lagen er ook veel nieuwe afgewaaide takken tussen; van de zware storm die afgelopen donderdag over Nederland heen geraasd was.
Halverwege het wandelpad kreeg ik te maken met een behoorlijke stijging en ik moest over rul zand heen lopen, gelukkig was het maar een kort stuk. Bij de volgende bocht naar links zag ik in de draai, aan de rechterkant in het struikgewas, een Schotse Hooglander staan. Het beest keek mij aan en ik vond het wel eng om er langs te lopen omdat hij zeer grote hoorns had. Gelukkig stond hij ver genoeg van mij af.

Na 3 kwartier lopen kwam ik uit op een groot en breed fietspad en ik zag dat hier de fietsroute met het knooppuntnummer 86 overheen ging. De groene wandelpijl ging hier naar rechts en ik dus ook.
Het was een langgerekt verhard en breed zandweg en ik passeerde op dit stuk een boomstronk waar kleine paddenstoelen opzaten en iets verderop zag ik een tak in een waterplas liggen en daar zat een oranje paddenstoel / zwam op. Deze heb ik gefotografeerd, zo vaak zie je dat niet: een paddenstoel in / boven het water.

De oranje zwam aan een tak

Iets verderop zag ik een roofvogel tegen de wind inhangen en naar beneden turen; zoekend naar een prooi.
Kort nadat ik de roofvogel in de lucht had gezien, zag ik nog een leuke doorkijk middels een omgeknakte boom.

Mijn wandelpad ging weer een stukje omhoog en de route ging naar een bomengebied toe, maar ik bleef grotendeels langs de rand lopen. Toen ik weer in een open vlakte liep, zag ik een groep van 4 Schotse Hooglanders grazen. Degene die het dichtst bij het wandelpad stond, keek me recht aan en ik besloot een foto van dat beest te maken. Ik hoopte wel dat-ie op zijn plek zou blijven staan want wederom vond ik het eng...... hij zou maar op me af komen lopen en wat moet ik dan?


                                                       De grote Schotse Hooglander

Na 1½ uur lopen kreeg ik te maken met toenemende pijn in mijn bovenbenen en mijn rechter heup. Ik had vrij lang in een hoger tempo gelopen om te zorgen dat ik over de afstand van 8½ km ongeveer 2 uur zou wandelen. Daarom liep ik achter een paar dames aan, wel op grote afstand maar zodanig dat ik ze wel nog kon zien. Blijkbaar konden mijn spieren dat niet aan, dit dwong mij om ergens te gaan zitten voor een rustpauze. Ik vond een paal die als afsluithek gebruikt word en hier heb ik even gezeten om iets te drinken en te eten. Niet al te lang omdat het hout vochtig is; binnen 10 minuten liep ik alweer verder. Tijdens de gehele route zag ik onderweg meerdere banken staan, maar door de vele regen van de afgelopen paar weken waren die allemaal nat.

Na mijn korte pauze zag ik vrij snel dat ik niet meer zo heel ver hoefde te lopen; ik zag namelijk een rode routepijl. Even later stonden de rode en de groene routepijl samen op een houten paal; ik wist nog van de vorige wandeling (zie verhaal van 4 februari 2017) dat ik nu niet meer ver verwijderd was van het kruispunt waar de fietsers naar rechts verwezen worden en dat er een enorm grote boom op de grond ligt. En ja hoor, 20 minuten later was ik terug bij mijn auto. Het was 16.40 uur en ik had 2 uur gelopen.

Deelerwoud

Vanmiddag ben ik gaan wandelen in het Deelerwoud, dit is een natuurgebied vlak bij Arnhem. Het was de laatste paar maanden een paar keer in het nieuws geweest vanwege het overschot aan herten en daarom wilde ik hier rondkijken. Ik had via de website van Natuurmonumenten een paar wandelroutes gevonden en gelukkig waren de afstanden niet al te lang. Ik had de keuze uit een rode route met de naam Deelerheide van 6½ km of een groene route met de naam Hartenhulberg van 8½ km.

Het weer was niet zo geweldig, dat wil zeggen: de temperatuur was slechts 6 of 7 graden en dat was lager dan de 2 voorafgaande dagen, het was zwaar bewolkt en er was regen voorspeld. De regen zou later in de middag vanuit het zuiden beginnen. Dat was ook de reden waarom ik ervoor had gekozen om naar het noorden te rijden. Toen ik op de P.plaats in Deelen stond was het hier ook zwaar bewolkt en daarom koos ik ervoor om de rode route te gaan lopen. Deze gaat door een bos- en heidegebied heen.

Het was 14.50 uur toen ik de wandeling begon en ik bedacht me dat het inmiddels al lange tijd geleden is dat ik in het Deelerwoud gewandeld heb; ergens in de jaren `90 van de vorige eeuw. De omgeving herkende ik in ieder geval niet terug.
Ik liep over een breed verhard zandpad heen en het viel me op dat de bodem er redelijk groen uitzag; veel mos en bomen die veel mos tegen de stam aan hadden zitten.
Na een paar honderd meter kwam ik bij een kruispunt en hier ging ik links af. Net vóór dit kruispunt viel het mij op dat er een bordje stond met de tekst: 'fietsers moeten hier rechts af'. Even later zag ik een fietsknooppuntnummerbord  (nr. 86) staan en de pijl op dat bordje wees naar rechts. Goh....dacht ik, ik wist niet dat je hier ook door heen mag fietsen. Leuk om te onthouden en later in het jaar nog een keer terug te komen op de fiets.

Op het 1e kruispunt dat ik tegenkwam zag ik aan de linkerkant een enorm grote boom in stukken liggen, deze was ooit geraakt tijdens onweer en verscheurd door blikseminslag. Ik bleef op het kruispunt even staan om de omgeving in mij op te nemen. Rond om mij heen zag ik vrij veel open gebied, alsmede brede wandelpaden met bomenrijen ernaast. Aan de andere kant van het kruispunt zag ik ook veel oude boomstronken liggen en er lagen een paar Schotse Hooglanders tussen. Ik ben er een eindje naar toe gelopen om ze op de foto te zetten.

De Schotse Hooglanders

Vervolgens ben ik op het kruispunt links af gegaan en ik liep door een betrekkelijk groen gebied heen. Ik zag veel dennenbomen, veel afgewaaide takken, regelmatig afgezaagde takken en ook veel boomstronken die jaren geleden al waren afgezaagd. De wandelroute liep afwisselend in het bos en dan weer door open heidegebied en het viel mij op dat er veel boomstammen beschadigd waren door het schuren van beesten.
Op een gegeven moment zag ik een eindje in de verte, aan de rand van de bomen 3 reeën grazen. Het lukte mij om er wat dichterbij te komen zonder dat ze mij hoorden en ik kon een foto maken. Hierna wilde ik nog wat dichter naar ze toe lopen, maar dat mislukte omdat ze mij in de gaten kregen.
Een eindje verder op kwam ik een 'natuurlijk kunstwerk' tegen: een bijzondere boomstam dat behoorlijk vervormd was van het vele schuren door dieren. Ik heb er een foto van gemaakt.

natuur kunstwerk

De grazende reeën

Nadat ik 45 minuten gelopen had, voelde ik licht gespetter. Dat was niet zo leuk en geleidelijk aan ging het iets harder; ik was blij dat ik net het bosgedeelte weer inging en onder de bomen kon lopen. In het bosgedeelte viel het mij op dat de bodem stevig was omgewoeld en dat op enkele plekken diepere kuilen waren gegraven en daar zelfs dunne wortels van struiken of bomen zichtbaar waren. Vast en zeker werk van de wilde zwijnen.
Tijdens de gehele wandeling zag ik af en toe wandelaars en 2 keer hardlopers. Wat ik nog nooit eerder ben tegen gekomen: ik zag een hardloper op blote voeten!
Nadat ik het deel met de vele dennenbomen weer verlaten had, liep ik weer langs de rand van het heidegebied. Hier zag ik dat de groene wandelroute weer samenkwam met de rode wandelroute. Langs de rand van dit wandelpad zag ik een paar paddenstoelen tegen de stam van een Berk zitten; ik heb ze even goed bekeken: het waren 'nieuwe' en ik heb ze gefotografeerd.

Berk met paddenstoel

Aangezien ik al meer dan 1½ uur aan het wandelen was, betekende het samengaan van de beide wandelroutes dat ik bijna terug was bij het begin. En ja hoor..... even later kwam ik op het grote kruispunt terug waar de grote omgevallen boom ligt. Hierna nog de laatste paar honderd meter onder een bomenlaan door tot aan de P.plaats.
Het was 16.30 uur toen ik bij de auto aankwam en toen begon het net harder te regenen. Heb ik toch wel mazzel gehad met de gestage regenval waar ik al een uur lang in gelopen had.


lees hier meer over het Deelerwoud