In het riviertje zag ik veel waterhoentjes en aan de overkant zaten veel ganzen in het weiland, ook zag ik op een aantal plaatsen een eendenkooi in het water liggen.Vangen ze eenden om ze op te eten?
Op dit wandelpad wordt blijkbaar niet zo heel veel gelopen want een duidelijk en goed begaanbaar spoor was er niet. Op sommige plaatsen moest ik door hoog rietgewas heenlopen; in totaal gebeurde dit 5 keer. Doordat het pad niet vlak is, kon ik in het hoge rietgewas niet zien waar ik mijn voeten moest neerzetten. Hierdoor sloeg mijn rechterenkel op een gegeven moment dubbel. Gelukkig kon ik gewoon verder lopen.
Ik liep langs een groep mensen die met modelvliegtuigen bezig waren. Regelmatig zag en hoorde ik vliegtuigjes, in felle kleuren en in diverse maten. Toen ik hun clubgebouw gepasseerd was, kwam ik uit op een landweg tussen de weilanden op Duits grondgebied, bij Elten. Ik kon nog verder langs een weiland waar een aantal koeien bij het prikkeldraad stonden, maar hier had ik niet meer zoveel zin in.
Ik ben, na een korte drinkpauze, weer dezelfde weg terug gelopen.
En weer moest ik door die hoge rietstruiken heen en weer klapte mijn enkel dubbel omdat ik niet kon zien waar ik de voeten het beste kon plaatsen. Nu was het de linker enkel die dubbelklapte, gelukkig kon ik nog gewoon verder lopen.
Na 2x een half uur gelopen te hebben was ik weer terug bij mijn fiets. Toen ik bij Babberich het fietspad opging dat langs het dorp gaat, zag ik een groep patrijzen verschrikt wegvliegen. Ze zaten op het zandpad waar ik met de fiets overheen rijd en schrokken van mijn onverwachtse komst.
Het was een mooie fiets - en wandeltocht op een zonnige zaterdagmiddag met een aangename temperatuur van 20 graden.
Hieronder vloog het vliegtuigje onderste boven.
Hieronder een foto van een van de 5 rietstruiken waar ik met veel moeite doorheen liep
Hieronder een eendenkooi
Geen opmerkingen:
Een reactie posten