Hendrik, de Ierse wolfshond

Gisteren was het aangenaam zacht winterweer: de zon was de hele dag aanwezig alhoewel er veel sluierbewolking was. Er was nauwelijks wind en de temperatuur was 5 - 7 graden.
Ik had Olivia vandaag weer bij me en we zijn 2 keer naar buiten geweest voor een lange wandeling.
De 1e wandeling was tussen de middag en die duurde bijna 3 kwartier. Hier zat ook een fotostop en een praatje met mijn tante bij.
Ik zag dat mijn tante bezig was om de voordeur te poetsen en ik sprak haar aan. Zij wist wel dat ik een oppashond heb maar ze had Olivia nog niet gezien. Dus ik liep via het terrein van de buren richting de deur om een praatje te maken met haar. Het is het huis van mijn nichtje en zij heeft 2 middelgrote honden, kruising Herder. Tante is hier om op te passen op de baby van mijn nichtje. (haar kleinkind dus)
De 2 honden kwamen met veel herrie naar buiten gestoven nadat ze mij hoorden praten. De kennismaking ging goed want ze konden alleen maar snuffelen zonder dat zij Olivia konden zien. Tijdens het praatje met tante ging Olivia op de grond liggen.
Na enige tijd ging ik weer verder en onderweg zag ik nog een aantal 
krokussen in bloei staan. Ik heb ze met mijn nieuwe smartphone gefotografeerd.

Gistermiddag, bij de 2e wandeling met Olivia kwam ik de bazin van Hendrik tegen; ze was met haar kleinzoon aan het wandelen. Sinds een aantal weken had ik tijdens mijn wandelingen een aantal keren de gedachte: 'ik mis de vrouw met de Ierse wolfshond; zou hij misschien dood zijn?'
In januari en begin februari was het regelmatig slecht weer met regen of miezerregen en of ik nu met of zonder Olivia aan het wandelen was, ik zag geen Hendrik, de Ierse wolfshond. Er liep echter geen hond naast de wandelwagen. Ik sprak de vrouw aan en vroeg naar Hendrik. Ze vertelde dat Hendrik er niet meer was. Hij is op 10 januari 2015 gestorven aan een kattenvirus. Hij was zelfs in Utrecht in een dierenkliniek opgenomen geweest, maar helaas zonder goede afloop. Dus het was een verdrietig gesprek en ik wenste de vrouw sterkte met het verlies van haar hond.
Ik ben rondom de kerk gelopen en toen over de dijk naar het Breulymeer gewandeld. Het was heerlijk lopen, in de zon en uit de wind. Toen ik beneden langs het Breulymeer liep heb ik Olivia los laten lopen. Ze liep afwisselend zowel achter als voor mij. Ze kwam regelmatig voorbij huppelen en ging voor me lopen. Olivia loopt nog erg goed mee met de langere wandeling. Voorbij het Breulymeer heb ik haar weer aan de riem gedaan en ben toen weer naar huis teruggelopen.
Op het laatst kreeg ik het toch wel koud omdat ik nu de zwakke wind tegen had. Na bijna 1 uur was ik weer thuis.