Ik had van mijn moeder gehoord dat er in dit gebied ook veel bloemenvelden lagen.
De fietsroute die ik had gevonden in het dikke fietsboek van Planjeroute was 35 km.
Het was een zonnige zondag, wel aan de frisse kant met een noordenwind en hooguit 12 graden.
Om 8.00 uur waren we vanuit Arnhem vertrokken en tegen 10.30 uur kwamen aan we in Den Helder. Nadat we uit de trein waren gestapt, zijn we eerst op zoek gegaan naar een restaurant dat open was. De eerste die we vonden, stond op de dijk en in de hoek vanwaar de veerboten van en naar Texel aanlegden. Het terras lag aan de achterkant met uitzicht op zee en het lag uit de wind. Door de warme zon hebben we hier een lange tijd gezeten en we genoten van het mooie uitzicht over de Noordzee. Omdat het zicht helder was, zagen we in de verte Texel liggen.
Toen we weer op de fiets zaten, ging de route de eerste paar kilometers over een verhard pad aan de onderkant van de dijk heen. Onderweg zagen we een paar keer een groepje kleine vogels met bruin / witte veren aan de waterkant zitten. Op de plek waar de dijkweg niet meer verder ging, moesten we behoorlijk steil omhoog fietsen om over een duin heen te gaan. Bovenop de duin zagen we aan de andere kant een mooi natuurgebied liggen, waar o.a. Konikspaarden aan het grazen waren en er was ook een grote waterplas te zien. Op het infobord stond dat dit gebied was onderverdeeld in 3 namen, o.a. de donkere duinen, Mariëndal en de Duinse Nordkop. We gingen het asfaltpad naar beneden en vervolgens op het fietspad verder. Iets verderop passeerden we een uitkijktoren en we zijn erop gegaan. Van bovenaf hadden we een goed overzicht, aan de ene kant het duingebied en in de verte zagen we de zee. Aan de andere kant keken we over de provinciale weg richting Callantsoog en de kleurrijke bloemenvelden.
Ter hoogte van Julianadorp aan zee ging onze fietsroute links af en we kwamen op een paralelweg te fietsen. Links van ons een brede sloot met daarnaast een autoweg en aan de rechterkant reden we langs de bloemenvelden. Halverwege deze weg sloeg de honger toe en we gingen op zoek naar een plek uit de (frisse) wind. Bij een bouwvallig uitziende schuur zijn we gestopt en omdat we nog in de wind zaten, zijn we aan de achterkant van het gebouw gaan zitten. Hier hadden we zicht op een narcissenveld en een zwaar verwaarloosde tuin die bij de schuur hoorde. We waren bijna klaar met onze lunch toen er een man met een kleine blaffende hond van de andere kant van de bouwval kwam aanlopen. Het bleek dat de andere kant van de schuur een woonhuis was en die was wel bewoond. Gelukkig werd de man niet boos en wij vertelden waarom we hier waren gaan zitten. Intussen kregen Ibo en ik de hond stil door stukjes brood op de grond te gooien. De hond was er een van het soort Jack Russell - Black tan.
Na een praatje met de man, zijn we weer verder gegaan en toen kwamen we erachter dat het niet meer klopte met onze fietsknooppuntennummers.
We zagen op onze plattegrond dat we 'ergens' naar links moesten om via Julianadorp weer terug te gaan in de richting van Den Helder. Op goed geluk sloegen wij een eind verderop af naar links en wij fietsten door een mooie nieuwbouwwijk van het dorp heen. Maar we zagen nergens een volgend fietsknooppuntnummer en dat maakte het wel erg lastig om prettig verder te fietsen.
Dus toen we aan de andere kant van Julianadorp stonden, besloten we om weer naar het punt terug te gaan waar we onze laatste fietsknooppuntnummer gezien hadden. Zo gezegd, zo gedaan en we kwamen weer op de plek waar we de dijk achter ons lieten liggen en links af sloegen en op de parallelweg terecht kwamen.
Op deze parallelweg zijn we vervolgens bij de 1e zijweg die we zagen, ter hoogte van de 1e brug over de sloot, de weg overgestoken. We zagen dat dit een fietspad was en precies hier, aan een paal was ons fietsknooppuntnummer gevestigd. Dit is wel een heel onduidelijke plek, die vanaf de parallelweg niet te zien is. Foutje van de mensen die deze borden hebben opgehangen!
Dus we gingen weer door Julianadorp heen, deze keer over een fietspad dat door een park heen liep en aan de achterkant van woonhuizen ligt. Nu klopte het weer en we kwamen uit aan de noordkant van Julianadorp; aan de rand van dit dorp fietsten we weer langs de vele kleurrijke bloemenvelden. Op een gegeven moment zagen we dezelfde velden die we van bovenaf de uitkijktoren hadden gezien.
Den Helder kwam al snel in zicht; we kwamen aan de zuidkant binnen en we besloten om in Den Helder-zuid de trein terug te nemen naar Arnhem. Het was wel een abrupt einde van de fietstocht maar de moeheid sloeg toe en in de trein konden we uitrusten en opwarmen.
We hadden het geluk dat de weg die we insloegen ons al vrij snel het NS station liet zien en we waren precies op tijd om de trein van 15.35 uur te halen.
Om 18.00 uur waren we terug in Arnhem, waar we besloten om nog naar een Indonesisch restaurant te gaan. Na zo`n actieve dag in de buitenlucht moet je toch goed eten.
Hieronder de kleurrijke tulpenvelden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten