Het zou in het oosten van Nederland een groot deel van de dag nog zonnig en warm weer worden, later in de middag zou er een regenbui kunnen vallen en de temperatuur kon nog oplopen naar 28 graden.
Naar mijn idee is die 28 graden niet gehaald omdat in het begin van de middag de wind harder begon te waaien. En er kwam regelmatig bewolking voor de zon en later in de middag verdween de zon steeds vaker. Een keer werd het zo dreigend donker dat we ons afvroegen of het wel droog zou blijven. Gelukkig is het wel de hele dag droog gebleven; maar tijdens de theepauze om 15.30 uur heb ik vanwege de frisse wind mijn blouse met lange mouwen toch maar even aangetrokken.
Onze fietsroute ging deels door het bosgebied van Holten heen en daarna richting Nijverdal; ik had er een 8 vormige rondrit van gemaakt en daarom passeerden we een aantal fietspaden dubbel.
Om 11.00 uur vertrokken Ibo en ik vanaf treinstation Holten, zonder eerst thee te drinken. Het duurde even voordat we het 1e fietsknooppunt hadden gevonden maar uiteindelijk is het ons toch weer gelukt.
In Holten kwamen we langs de Canadese begraafplaats. Hoewel onze route niet over de Holterberg heen ging; ontkwamen we niet aan lange stukken met lichte stijgingen volgens de methode 'vals plat'.
We reden verder noordwaarts richting Nijverdal en nèt voordat we het 1e heidegebied zouden ingaan, hebben Ibo en ik eerst een rustpauze gehouden en alvast een deel van onze boterhammen opgegeten. We moesten er wel opletten dat we tussendoor genoeg vocht tot ons namen, vanwege de warmte. (die er toen nog wel was)
Het viel mij op dat er erg veel fietsers waren, niet alleen recreatieve tourfietsers (zoals wij) maar met name veel MBT-ers en wielrenners. Ze kwamen allemaal van de heide af; waar wij na onze pauze doorheen wilden gaan. Het leek wel of er voor de MBT-ers een toerrit was uitgezet want we zagen ze in grote getale ons tegemoet fietsen. Een eind verderop zagen we ze niet meer en werd het gelukkig weer wat rustiger.
Nadat we door de bloeiende heide reden, zagen we op een gegeven moment een schaapskudde tussen de heideplanten grazen. De schapen stonden vrij dicht opeen en waren omringd door een oranje verplaatsbare omheining.
Via de zuidwest kant van Nijverdal fietsten we een stukje door Nijverdal heen en daarna een klein stuk langs de provinciale weg (Almeloseweg) om vervolgens die weg over te steken en links af te gaan. Nu fietsten we in de richting van Haarle en al vrij snel reden we weer door een heideveld heen en daarna gingen we weer door een bosgebied heen.
Ter hoogte van Haarle ging onze fietsroute dwars door het heidegebied heen en we moesten behoorlijk klimmen; het bleek De Sprengenberg te zijn. (hoogte is ongeveer 35 m) Boven op de Sprengenberg aangekomen zijn we van de fiets gestapt om even rond te kijken en iets te drinken. We hadden we een mooi uitzicht over het heidegebied heen. Daarna begon de 'gevaarlijke' afdaling over een fietspad waar losliggend fijn grint lag. Het was er pas neer gelegd en het was uitkijken dat we niet in de slip geraakten als we onverwachts hard moesten afremmen. We kwamen op dit smalle fietspad namelijk ook tegenliggers tegen.
Hierna kwamen we weer op een deel waar we al eerder hadden gefietst; dit betrof een stuk bosgebied met een lengte van ongeveer 2½ km. In de bosgebieden had ik inmiddels een soort paddenstoel gezien die ik nog nooit eerder had gezien en waarvan ik de naam nog moet opzoeken. Ik zag er ook een die ik niet zo vaak tegenkom, namelijk de Sponszwam. De grond is hier anders van samenstelling dus ik krijg andere paddenstoelen te zien; al waren dat slechts 2 soorten.
De bijzondere paddenstoel waarvan ik de naam nog steeds niet weet:
waarschijnlijk is het een Korianderzwam
waarschijnlijk is het een Korianderzwam
De Sponszwam
Daarna kwamen we weer langs de rand van een heidegebied en fietsten we weer noordwaarts, richting Haarle.
Terug aan de andere kant van De Sprengenberg, zagen we in de verte een witte toren staan, met een wit gebouw erbij. De zon scheen voluit op het spierwitte gebouw en met de donkerroze bloeiende heide ervoor en achter het witte gebouw was een rij met groene bomen te zien was het erg mooi om naar te kijken. We besloten om hier te stoppen en we gingen op een bankje zitten om van het uitzicht te genieten. We zagen dat er iets verderop een infobord stond en we hebben hier de geschiedenis van De Sprengenberg kunnen lezen ( Wikipedia - De Sprengenberg )
Het mooie witte gebouw:
Nadat we weer op de fiets waren gestapt, kwamen we vrij snel langs een klein houten gebouw dat van Natuurmonumenten bleek te zijn. Hier konden bezoekers ijs, frisdrank, koffie of thee kopen. Ibo en ik besloten om hier thee te gaan drinken en weer een rustpauze te nemen. We zaten buiten op het terras en het viel me op dat de wind steeds harder waaide; er waaide zelfs een parasol omver. Het was inmiddels niet meer zo warm en ik heb zelfs mijn blouse aangetrokken omdat ik het koud had.
Na de theepauze kwamen we weer op een stuk fietspad dat we al eerder hadden gehad en we kwamen uit bij de provinciale weg (Almeloseweg). Een paar km fietsen met autoherrie erbij; gelukkig was het niet meer zo ver weg van Nijverdal.
We gingen door het centrum richting het NS station en Ibo wist te vertellen dat er aan de andere kant van het treinstation een pannenkoekrestaurant was. We zijn daar naar toe gegaan en bij aankomst bleek het er erg druk te zijn. Aangezien we honger hadden, besloten we om te blijven en dan maar wat langer te moeten wachten. In ieder geval heeft de pannenkoek ons goed gesmaakt.
We namen de trein van 19.10 uur naar huis. Bij mijn huis aangekomen, zag ik dat de kilometerteller op 41 km stond.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten