De weersverwachting was: droog, bewolking met zonnige perioden, weinig wind uit het zuidwesten en ongeveer 23 graden. In de ochtend was het nog erg vochtig en grijs van de regen die de nacht ervoor gevallen was.
Na aankomst, om 11.20 uur heeft Ibo een kop koffie bij De Kiosk gekocht en daarna zijn we op de fiets gestapt. Het was even zoeken naar het 1e fietsknooppunt omdat deze pas 2 km van het treinstation te vinden was. Via de westkant van Apeldoorn kwamen we in bosrijk gebied terecht, het Kroondomein Het Loo. We herkenden de lange boswegen van een vorige fietstocht, toen we naar Elspeet fietsten.
Op een gegeven moment staken we, na een afdaling, de spoorbaan van de lijn Apeldoorn - Amersfoort over en we bleven in het bosgebied doorfietsen.
Na een tijdje viel het mij op dat er erg veel fietsers ons tegemoet reden, vooral groepen wielrenners met hun hoge snelheid. Deze mensen hielden weinig rekening met de 'gewone' recreatiefietsers. De wielrenners gingen bijna allemaal wel terug in hun groep, strak naast elkaar, zodat wij er langs konden, maar ze minderden géén snelheid. Het fietspad was niet al te breed en een enkele keer gebeurde het wel eens dat 1 van de mannen niet goed oplette en dan ging het maar nèt goed met het op tijd invoegen in de groep, zonder tegen ons aan te rijden. Een keer werd ik het zat en ging ik extra naar links om de wielrenners te laten schrikken.
Er bleek dit weekend wéér een georganiseerde fietsrondrit te zijn, die ook over het terrein van Radio Kootwijk ging; net zoals Ibo en ik dat ook van plan waren. Er is in dit gebied veel heide en die staan nu in bloei. Hierna ging onze fietsroute via Kootwijkerzand naar Kootwijk.
In het bosgebied vóór Radio Kootwijk ben ik maar één keer afgestapt om een paddenstoel te fotograferen, hoewel ik ze onderweg meerdere keren zag staan.
Op een kruispunt van een verharde weg en verschillende bospaden, net voor de afslag naar Radio Kootwijk, hebben Ibo en ik onze boterhammen opgegeten. Hier stond ook een ijscokar en daarom stopten veel mensen om een ijsje te kopen. We zagen erg veel mensen passeren, o.a. de groepen wielrenners, de gewone fietsers (veelal met een E-bike), een groep motorrijders van de Honda Goldwing, nog een andere groep motoren, een paar Volkswagen Kevers met een toernummer op de achterklep, enkele wandelaars en zelfs een jonge vrouw op een paard. Haar auto met trailer erachter stond tegenover de ijscokar en ik zag hoe ze haar paard ging afzadelen en het paard in de paardentrailer leidde.
Na onze lunch gingen Ibo en ik over de doodlopende weg naar Radio Kootwijk, ongeveer 2 km verderop. We zagen op het terrein van Radio Kootwijk een aantal kleine huizen staan; deze hoorden blijkbaar bij dit terrein. Iets verderop zagen we tussen een aantal bomen een watertoren van grijs beton. Ibo en ik fietsten erheen en toen zagen we dat er omheen gewandeld kon worden.
Links van deze watertoren zagen we een restaurant, waar een groep mensen buiten zaten te luisteren naar een speech. Het bleek een 'besloten bruiloft' te zijn; deze mensen hadden het hele restaurant afgehuurd. Hier kwam ik achter nadat ik binnen naar het toilet geweest was en daarna mijn enkel verzwikte doordat ik van de vrij hoge drempel viel.
Nadat ik al een tijd in de wc-ruimte had gestaan met een verschrikkelijke zere enkel, ben ik naar het buffet gestrompeld en vertelde de 2 medewerksters dat ik van de hoge drempel bij de wc gevallen was. Het duurde even voordat er actie werd ondernomen maar ik kreeg uiteindelijk een rekverband om mijn enkel. Ik was blij dat ik nog iets kon lopen en als ik mijn voet recht hield, lukte het mij wel om met de voet een beetje kracht te zetten op de trapper. Alleen het op- en afstappen was lastig.
Foto`s van de watertoren en de voorgevel van het gebouw Radio Kootwijk
Na het oponthoud zagen Ibo en ik iets verderop het karakteristieke gebouw van Radio Kootwijk. We stapten weer van onze fietsen af en hebben het gebouw aan de voorkant wat nader bekeken. Er liep daar een vrijwilliger rond, die ons een beetje van de geschiedenis verteld heeft. Het gebouw is gesloten maar wordt bij speciale gelegenheden nog opengesteld; bijvoorbeeld bij muziekuitvoeringen of bij de Monumentendagen. (weekend van 10 en 11 september)
Omdat ik niet meer goed kon lopen, zijn Ibo en ik weer verder gegaan. Het hele gebied rondom het voormalige Radiostation is heidegebied en er liep een fietspad doorheen dat ons weer naar een volgend fietsknooppunt bracht. We hoefden dus niet eerst terug te fietsen naar het kruispunt waar we eerder onze lunchpauze gehouden hadden. We zagen hier ook de routeborden staan van de georganiseerde fietsrondrit, waar we al vele fietsers tegemoet waren gereden.
Eenmaal op onze eigen route terug, fietsten wij langs het van het militaire oefenterrein De Harskamp. We reden net op de grens van een bosrand en aan de andere kant het heidegebied.
Een tijd lang fietsten we richting Harskamp maar een paar kilometer ervoor, sloegen wij rechts af en gingen naar Kootwijk. Vrij snel nadat we rechtsaf waren gegaan, passeerden we het beroemde terrein Kootwijkerzand. We zagen de zandduinen en er was een wandelpad dat naar een uitkijktoren zou gaan. Helaas was dit voor mij niet te doen en moest ik dat overslaan. Erg jammer; ik had dat grote zandgebied graag willen zien.
We fietsten erlangs en jammer genoeg zagen we nauwelijks iets van de zandvlaktes; er stond een rij met hoge sparrenbomen en dicht op elkaar staande struiken voor.
Na een paar kilometer arriveerden we in het dorp Kootwijk en bij restaurant De Brinckhof hebben Ibo en ik een theepauze genomen.
Na Kootwijk ging onze fietsroute richting Hoog Soeren en over een afstand van 6 km kwamen we nog 2 keer door een heidegebied heen. En we fietsten nog een tijdje over een fietspad dat precies naast het spoor lag. We hoorden aan de andere kant van het spoor een verkeersweg liggen, waar enkele keren zeer luidruchtige motorrijders overheen scheurden. Dus met het geluid was het niet helemaal 'stil', maar het fietste toch wel prettig, zo dicht langs de spoorbaan.
Het laatste stuk kwamen we uit op het punt waar we op de heenweg de treinbaan van Apeldoorn - Amersfoort waren overgestoken. Hierna kwamen we weer in het gebied van Kroondomein Het Loo, met de lange rechte boswegen.
In de buitenwijken van Apeldoorn aangekomen, zijn we via het centrum op zoek gegaan naar een pannenkoekrestaurant. In de richting van het treinstation vonden we er een en heel toevallig waren we hier al eens eerder geweest. Het was er nog rustig en we waren vrij snel klaar met eten.
Om 18.06 uur stapten we in de trein richting Arnhem.
Thuis gekomen zag ik dat we precies de geplande 40 km gefietst hadden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten