Doorn - Gimborn bomenmuseum

Op zaterdag 12 mei moest ik nog 1 actiekaartje van de trein opmaken en de treinreis ging naar Driebergen - Zeist. Vanaf hier is het ongeveer 6 of 7 km fietsen naar Doorn. Thuis had ik een fietsroute gemaakt voor een rondrit van ongeveer 33 km, voor het geval ik snel klaar zou zijn met mijn bezoek aan het Gimborn bomenmuseum.
Ik had de kortste route er naar toe genomen: via het fietspad dat naast de provinciale weg ligt.
Het was lekker weer, in de ochtend overheerste de bewolking maar de zon scheen daar regelmatig doorheen. In de middag kwam de zon er beter door en werd het steeds warmer. (voorspelling was oplopend naar 25 of 26 graden)

Het kostte me enige moeite om het juiste adres te vinden omdat er vanaf het fietspad geen toeristenbordje te zien was. Na een keer de weg vragen, lukte het mij om de juiste toegangsweg te vinden.
Om 12.15 uur fietste ik de parkeerplaats op en nadat ik een entreekaartje had gekocht, kon ik beginnen aan de rondwandeling.
Ik zag op dat er 3 wandelroutes te volgen waren; alleen wist ik niet hoe lang en hoe ver de wandeling van de verschillende kleuren was. Ik had wel een informatiefolder van een rek gepakt maar hier had ik niets aan; het was er een met algemene informatie voor donateurs. Daarom besloot ik het op eigen houtje te gaan proberen en koos als eerste de blauwe route.

Ik ging het eerste stuk nog rechtdoor en daarna ben ik rechts af gegaan. Hier liep ik door een deel dat veel dennenbomen heeft; op praktisch alle bomen hangt een blauw bord met de naam van de boom erop. Jammer dat het vaak de Latijnse benaming was of een boom die vernoemd is naar een bekende persoon. (bijv. Winston Churchill) Hier kon ik dus niets mee.

Een Chinese papierusboom

  mini uitvoering van een Goudenregenboom

Gelukkig zag ik later in de middag, aan de andere kant van het park bomen staan met teksten zoals: Japanse esdoorn of Chinese esdoorn. Ook zag ik verschillende boomnamen beginnen met 'Treur'; ik kende alleen maar de Treurwilg maar nu weet ik dat er veel meer bomen met 'Treur' beginnen. (Treurbeuk, Treurden en nog een aantal die ik niet heb onthouden) En ik zag veel varianten van de Berk; ik wist niet dat er zoveel verschillende waren. (Goudberk, ruwe Berk, Bruine Berk, de rest weet ik niet meer)
Tijdens de wandeling kwam ik erachter dat het park breder is dan dat het lang is, want ik kwam al vrij snel bij het hek aan de achterkant uit.
In deze tijd van het jaar staan veel Rododendronstruiken in bloei; ik zag ze in vele kleuren.

 

Toen ik in het middenstuk van het park liep, kwam ik de Keramiek kunstwerken tegen; hiervoor was ik speciaal naar dit park gekomen.
De beelden stonden soms onder de bomen of hingen in de bomen en vaak ook in open gebied. Het was heel gevarieerd wat ik zag en ik heb veel beelden op de foto gezet.
Ik zal hier een aparte bewerking van plaatsen. (komt onderaan het verhaal te staan; komt later nog)
In het middenstuk passeerde ik een meer en er stonden rondom heen voldoende banken om uit te rusten. Aangezien ik al weer een uur aan het wandelen was, sinds ik mijn lunch op had, besloot ik hier een pauze te nemen. Omdat het inmiddels halverwege de middag was, zag ik dat er nu meer bezoekers rondliepen.

Het was intussen steeds warmer geworden en ik was blij dat ik verder kon lopen aan de linker kant van het park; in een bomenrijk gebied. In een stuk gebied met een open ruimte zag ik een informatief houten gebouw staan met de naam 'Boomhut van Max'. Ik ben er naar binnen gelopen en heb naar een beeldscherm gekeken die een korte film liet zien over een boom en alles wat er mee gebeurd in de verschillende seizoenen. Leuk om te zien.
Nadat ik weer verder wandelde kwam ik vele soorten Berken tegen en ik was verbaasd dat er zoveel verschillende waren.
Kort hierna kwam mijn wandelpad uit op het pad waar ik begonnen was.
Al met al ben ik 4 uur in het park Gimborn geweest en ik besloot om de middag te eindigen met een kop thee op het terras van het infocentrum bij de entree.

Een aantal doorkijkjes

Hier is de keramiek-kunst te zien