De weersvoorspelling had aangegeven dat het een frisse dag zou worden en overwegend grijs maar wel droog. Er stond een zwakke wind uit het noorden en het zou niet warmer dan 12 of 13 graden worden. Het geluk was met ons want de zon scheen regelmatig.
Om 11.15 uur vertrokken we vanaf Driebergen-Rijsenburg richting Zeist en vervolgens door het centrum van Zeist heen. Ik herkende de weg omdat we vorig jaar via deze weg naar de voormalige militaire vliegbasis Soesterberg waren gefietst.
Een paar km buiten het centrum van Zeist sloegen wij rechts af het bos in; de Kaapse bossen. We reden over goed berijdbare brede fietspaden naar Austerlitz.
In het bos viel het mij op dat er nog ontzettend veel blad aan de bomen zit en ook dat het allemaal nog zo groen is. De zon scheen regelmatig maar wij fietsten veelal in de schaduw; in het bos fietsen had wel als voordeel dat we minder last hadden van de kou. Ik hoopte vandaag ergens de Vliegenzwam te zien; het is inmiddels de juiste tijd hiervoor. Helaas hebben we die niet gezien; er is de laatste maanden weinig regen gevallen. De bodem is veel te droog vanwege de zeer warme dagen die we in de maand september hebben gehad. Gelukkig zag ik wel meerdere keren paddenstoelen staan; enkele soorten die ik niet zo heel vaak zie. (o.a. Porseleinzwam en een Oranje schijfzwam)
In de omgeving van Austerlitz zagen we alweer veel groepjes wielrenners die ons met hoge snelheid tegemoet kwamen; er was blijkbaar weer een toerrit georganiseerd.
In Austerlitz wilde ik graag de Pyramide weer zien; ik ben er een keer geweest in de periode van 2010 - 2012. Ik zag meerdere keren op een Paddenstoel-routewijzer de aankondiging staan dat de afstand naar de Pyramide 4 km, 2 km of 1.2 km was. Gek genoeg kwam onze fietsroute er wel vlak langs maar we gingen er niet naar toe; net ervoor veranderde onze fietsroute van richting. Later in de middag zijn we er alsnog naar toe gegaan.
In het kleine dorp Austerlitz hebben Ibo en ik de lunchpauze gehouden bij een restaurant. We kozen er voor om buiten zitten, uit de wind in de zon. Na een ruim half uur vertrokken we weer en we gingen door het bos (Kaapse bossen) richting Maarn, waar we een stukje door een woonwijk heen reden en waar nog volop bijgebouwd werd. Daarna weer het bos in en naar Maarsbergen, waar we via de zuidkant langs fietsten en vervolgens naar Doorn fietsten.
In Doorn zagen wij een bijzonder mooi huis: Buitenplaats de Ruiterberg van 1916 met een indrukwekkende geometrische tuin. In 1917 werd er op de Buitenplaats een poortgebouw, een carrévormige boerderij, een jachthuis met kleine orangerie en een ijskelder gebouwd. Het landhuis is in 1950 opnieuw gebouwd nadat het was vernietigd in de oorlog. We zijn van de fiets gestapt om even naar het gebouw te kijken en een blik onder de Poort te werpen.
Hierna ging onze fietsroute helaas over een fietspad dat naast de provinciale weg lag en dus raasde er weer veel auto`s langs ons heen. Helaas geen zondagsrust!
We kwamen hierna in de buitenwijk van Driebergen-Rijsenburg en toen besloten we dat we nog een keer naar Austerlitz zouden gaan fietsen. We hadden op een infobord van de fietsknooppunten al gezien dat we vlak bij een knooppuntnummer waren die uitkwam waar we rond het middaguur al geweest waren. Het was een doorsteek dwars door het bos heen.
Tegen 15.45 uur kwamen we aan bij de Pyramide en we zijn eerst thee gaan drinken; ditmaal binnen in het zelfbedieningsrestaurant om weer een beetje warm te worden. Ondanks het fietsen hadden we het wel een beetje koud gekregen door de lage temperatuur; we waren inmiddels al heel wat uren buiten. Na de thee zijn we naar de Pyramide gelopen; het was maar een klein stukje lopen vanaf het restaurant.
Bij aankomst zag ik een compleet andere Pyramide als dat ik mij kon herinneren.
In mijn herinnering lag er toen een grote zandvlakte voor; nu staat zich er een groene haag er omheen. Je kan er helemaal omheen wandelen en dit hebben Ibo en ik dan ook gedaan; mede omdat we nergens een ingang zagen. Die vonden we toen we er bijna helemaal omheen waren gelopen; we hadden in ieder geval de Pyramide van alle kanten kunnen bekijken. Het geheel bestaat uit etages die begroeid zijn met gras. Er is een mogelijkheid tot het beklimmen van de 36 m hoge Pyramide en we besloten om dit te doen; na het betalen van entreegeld zijn we via een steile roodmetalen trap omhoog gegaan. Helaas waren er rond omheen veel te veel hoge dennenbomen die het zicht in de verte belemmerde; dat was jammer. Tijdens de afdaling hebben we de traptreden geteld: 81 traptreden en daarna nog een stukje trap van 11 treden. Om 17.00 uur was de sluitingstijd van de Pyramide en we waren net iets daarvoor weer beneden. Hierna zijn we weer naar onze fietsen terug gelopen.
Voor meer info, zie hier: Pyramide_van_Austerlitz
We besloten om onze fietsroute iets te wijzigen en door het dorp Austerlitz te gaan en aan de andere kant van het dorp een nieuw fietsknooppuntnummer te zoeken. Dit ging goed, we vonden knooppuntnr. 80 aan de rand van het dorp. We fietsten weer door het bos heen en kwamen uit aan de westkant van Driebergen-Rijsenburg. We hoefden nu niet zo ver meer voordat we bij het Pannenkoekrestaurant De Princenhof aankwamen; bij aankomst was het bijna 17.45 uur. Het was vol en we moesten even buiten op het terras wachten voordat we binnen een tafel toegewezen kregen. Door de kou gingen alle mensen naar binnen. Gelukkig konden we na amper 5 minuten al naar binnen en 1 uur later vertrokken we weer naar het treinstation. We waren net op tijd voor de trein van 19.16 uur richting Arnhem.
Om 20.30 uur was ik weer thuis en ik zag op mijn fietsdagteller dat we 45 km hadden gefietst.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten