Strabrechtse heide

Vanaf half augustus staat de heide in bloei, vandaar dat ik een fietstocht had uitgezocht in een heidegebied. Deze keer niet in het noorden van Nederland maar in het zuiden, namelijk de Strabrechtse heide bij Geldrop.
Het zou zondag 30 augustus een zonnige en broeierige dag worden met een oplopende temperatuur tot 28 -30 graden. Pas laat in de avond zou er onweer komen.
Verrassend genoeg begon de ochtend met regen, gevolgd door enorme hoosbuien met onweer. Er trok in de ochtend een buienlijn vanuit de provincie Zeeland naar N.Brabant richting de Achterhoek, De Liemers en vervolgens naar de Betuwe.

Om 10.30 uur kwamen Ibo en ik met de trein aan in Geldrop en hier scheen de zon voluit en was het al behoorlijk broeierig warm.
De start van onze fietstocht middels de fietsknooppunten verliep vlot. Nadat we in het begin ergens verkeerd reden omdat we het juiste knooppuntnummer niet zagen, zagen we het knooppuntnummer wel staan toen we in dezelfde straat waren omgedraaid.

In Geldrop fietsten we door een parkachtige omgeving en die kwam uit bij een landgoed dat er heel goed verzorgd bij lag. Er was hier ook een theetuin en we besloten om hier onze 1e koffiepauze te houden. Het bleek dat we waren terecht gekomen in Landgoed Kasteel Geldrop.
In de tuin was een mooi terras aangelegd en er was een zeer mooie bloementuin aangelegd. Ibo en ik zijn hier nog even door heen gewandeld nadat we ons drinken op hadden.
Op het landgoed bevinden zich o.a. een sprookjesachtige kasteel, de Engelse landschapstuin die nu vol staat met felgekleurde bloemen en er is ook een sfeervolle Kasteelhoeve.
De tuin was afgesloten door een kasteelmuur die mooi gerestaureerd was, verder hoorde bij het terrein een wandelgebied en een kinderboerderij. Onze fietsroute ging door een deel van dit landgoed. Hierna kwamen we vrij snel in het buitengebied terecht, richting Mierlo. Vervolgens gingen we richting het plaatsje Moorsel en ik zag de plaatsnaam Lierop voorbij komen. Dit vond ik wel grappig omdat ik een kennis heb die de achternaam v. Lierop heeft.
Toen we het heidegebied weer verlieten, zagen we de plaatsnaam Strabrecht staan. Daarna kwamen we in Heeze uit en in deze plaats zijn we in de trein gestapt.

De Strabrechtse heide is behoorlijk groot en wij begonnen in het mooiste stuk. Onderweg zagen we een informatiebord waarop stond dat er in 2010 in dit gebied een grote brand geweest was. Toevallig stopte er een groepje fietsers waarvan een man ons wist te vertellen over deze brand. Hij zei dat verderop de hei nog niet zo goed was hersteld als in dit deel. Dus wij waren er op voorbereid dat we een groot verschil zouden zien. Het klopte wat de man had gezegd: verderop was de bloei minder uitbundig, minder kleurrijk en de heideplanten hadden een doffere kleur en kleinere blaadjes.

Door de warmte werd het fietsen in de open heidevlakte steeds zwaarder en we stopten steeds vaker. Nadat we waren gestopt om naar een watervogelkijkhut te wandelen, dat aan een grote waterplas lag kreeg ik op een gegeven moment een behoorlijke inzinking. We hadden hier toch een tijdje in de schaduw gezeten, maar het werd me even te veel. Ik ben in de schaduw op de grond gaan liggen en heb ongeveer 15 minuten een dutje gedaan. Hierna kon ik er weer tegen en zijn we verder gefietst.
Het viel me toen op dat er, in dit deel van de hei, veel wandelaars actief waren. Ondanks de hitte toch gaan wandelen, midden op de middag. Met het fietsen krijg je toch net iets meer wind, lijkt mij.

Vanwege de warmte zijn we wat vaker van de fiets afgestapt om ergens in de schaduw te gaan zitten. Even bijkomen, iets drinken, met andere fietsers een praatje maken en uiteraard genieten van de omgeving.
We hoorden van een echtpaar dat er in het plaatsje Heeze een festiviteit bezig was: 'de Brabantse dag'. Eigenlijk waren Ibo en ik van plan om in Heeze iets te gaan drinken maar door de drukte hebben we dit toch maar niet gedaan.
Toen we in Heeze waren, besloten we om onze rondrit niet af te maken en we zijn in de trein gestapt. Dit kwam doordat ik door de warmte erg vermoeid was en wat ook meespeelde was dat ik gisteren mijn fiets al naar Arnhem had gebracht. Dit en nog een onverwachtse gebeurtenis in Zevenaar, bij het treinstation, maakte dat ik al moe was.
In de periode van 15 augustus tot en met 30 augustus reden er geen treinen tussen Arnhem en Doetinchem. Er werden bussen ingezet en daar kon mijn fiets niet in, Daarom had ik op de zaterdag de fiets al naar Arnhem gereden.

In Eindhoven moesten we overstappen en Ibo en ik besloten om in het centrum een eetgelegenheid te gaan zoeken. Nadat we bij een Indonesisch restaurant heerlijk gegeten hadden, zijn we met de trein van 18.20 uur terug gegaan naar Arnhem.
Omdat het om 20.15 uur nog steeds droog was en het niet meer zo heel erg warm was, besloot ik om naar Zevenaar te gaan fietsen. Ik kon nog net voor het donker thuis zijn; het is een rit van 16 km waar ik bijna 1 uur over doe.
Het laatste stuk was erg zwaar voor mijn benen maar ik heb het gered. Om 21.10 uur was ik thuis en inmiddels was het behoorlijk schemerig geworden.
Vanaf 21.30 uur begon het behoorlijk te weerlichten en om 23.00 uur begon het hard te regenen met zwaar onweer erbij.

Er komen nog een paar foto`s hieronder.