De Alde Feanen

Afgelopen zaterdag gingen Ibo en ik naar Grou om te fietsen. (provincie Friesland) De rondrit naar het Nationaal Park De Alde Feanen is ongeveer 27½ km lang en heeft 4 keer een oversteek met een pontje.
De weersvoorspelling gaf voor zaterdag aan dat het nog redelijk zonnig zou worden en dat de regenbuien pas aan het eind van de middag vanuit het zuidoosten van Nederland zouden binnentrekken. De temperatuur zou oplopen naar 20 tot 24 graden. Helaas viel het in Friesland tegen, er was lange tijd veel bewolking en er stond een stevige en frisse wind. De zon scheen af en toe wazig en bleef grotendeels net achter de wolken zitten. Gelukkig bleef het wel de hele dag droog.

Het natuurgebied De Alde Feanen is een Nationaal Park en daarom een beschermd gebied. Voordat we in dit park aankwamen, fietsten wij door een open gebied met veel weilanden en tussendoor veel stukken 'natte' natuurgebieden met riet. Op de achtergrond zagen we regelmatig, in de verte, de masten van zeilschepen. Door de afstand leek het net alsof ze door het weiland voeren.
In deze 'rietgebieden' zagen we een aantal keren een bord staan met de tekst dat je in dit gebied wel mocht wandelen, als je maar op de paden bleef lopen.
Ibo en ik wilden op een gegeven moment zo`n rietgebied in en we stonden nog voor het toegangshek toen we een aantal geiten zagen. Ze kwamen net naar het hek toe lopen en wij bleven staan om naar die beesten te kijken. Niet veel later kwamen er 2 mannen aanlopen die 1 van de geiten uit dat gebied meenamen. Een man deed de geit een wandelriem aan en de beide mannen gingen naar de overkant van de weg om daar een andere kleine groep geiten op te halen. Deze geiten liepen allemaal achter de aangelijnde geit aan en de mannen brachten de geiten naar een boerderij. Deze lag iets verderop aan dezelfde weg.
Omdat ik niet de juiste schoenen aanhad om te gaan wandelen in vochtig gebied, zijn Ibo en ik weer op de fiets verder gegaan.

Hierna merkten we dat we steeds meer in het gebied van De Alde Fearnen kwamen. Om in het Nationaal Park te komen, moesten we nog wel eerst met een pontje overvaren.
Tot onze verbazing ging onze fietsroute het terrein op van een Jachthaven voor de kleinere pleziervaartuigen. Aan het einde van het pad moesten we op een bel drukken om het pontje voor fietsers en voetgangers te laten komen. Via een spreekverbinding kregen we te horen dat de pont er zó aan zou komen.
Na een paar minuten verscheen er een kleine boot waar de fietsen makkelijk op konden staan. Een paar vriendelijke mensen brachten ons met de pont óver het prinses Margrietkanaal heen. Na nog een eindje rechtdoor varen, kwamen we aan bij de aanlegplaats van het Nationaal Park De Alde Feanen. Een aparte ervaring om met een pont zover over te varen; ik ben gewend aan een korte oversteek van de ene kant naar de andere kant te gaan.
Het viel me op tijdens het varen dat het water een erg vieze kleur had.
Toen we van de pont af waren gestapt, ging de fietsroute door het 'veengebied' heen. Hier zagen we heel veel rietplanten staan op de veengronden.

In het bezoekerscentrum De Alde Feanen is van alles te zien over De Alde Feanen; alleen was het jammer dat we hiervoor moesten betalen. In hetzelfde gebouw zit ook een museum van de Friese Landbouw en omdat wij in het bezit zijn van een museumkaart was de entree gratis. We zijn hier dit museum ingegaan.
Kijk hier voor info over het Fries Landbouwmuseum
We zagen hier een film over het ontstaan van de Friese landbouw; de geschiedenis begon vanaf de jaren 1800 tot heden, we zagen veel oude werkmaterialen en landbouwvoertuigen, foto`s van koeien, mooie wit / blauwe tegels met koeien erop en een verzameling van metalen medaillons met een afbeelding van een koe erop, een beeldscherm met verhalen over eigenaars van bepaalde koeien. We zagen een computer waar je een quiz kon doen m.b.t. de koe en er was nog een andere computer die een quiz had die gelinkt was aan een winkelwagen met levensmiddelen.
Verder zagen we een opgezet zwart paard dat vast stond voor een rijtuig en ook nog een opgezette koeienkop die aan de muur hing. En we zagen een expositie over de vogel 'de kievit'. Het was interessant om hier rond te lopen.

Nadat we weer verder fietsten, zagen we vrij snel een wandelgebied en we zijn daar even gaan wandelen. Het pad liep naar een uitkijktoren en we zijn naar boven gegaan. Aan de ene kant keken we over De Alde Feanen en aan de andere kant keken we uit over een waterweg. Regelmatig zagen we hier boten varen, zelfs een grote ouderwetse Mississippiboot met een groot waterrad aan de achterkant.
Nadat we weer op de fiets zaten, merkten we dat onze fietsroute precies langs de uitkijktoren kwam. Er was zelfs een bruggetje om er naar toe te gaan.

Vanaf het Nationaal Park De Alde Feanen zijn we nog 3 keer met een pont het water overgestoken om in Grou terug te komen. Bij de 3e oversteek moesten we de bel luiden zodat aan de overkant de schipper ons kon ophalen met de pont.
Deze schipper verraste ons door met zijn pont/ bootje het meer op te varen en na zo`n 100 meter (lukrake gok) zette hij de motor uit. We bleven een tijdje stil liggen op het water; even genieten van de rust op het water. We raakten aan de praat met deze schipper en hij vertelde ons o.a. waar die vieze bruine kleur in het water vandaan kwam. (ontstaat door de veenbodem)
Na ongeveer 5 minuten keerde hij weer terug en werden wij aan de overkant afgezet.

We hoefden nu niet meer zo heel ver te fietsen. We wilden proberen om de trein van 17.12 uur in Grou te halen; er stopt maar 1 trein per uur. Door de onverwachtse oponthoud moesten we ons tempo wat verhogen en het bleek dat we nog een keer met een pont over moesten steken. Gelukkig was dit een snelle oversteek. Net nadat we voor de 4e keer waren overgezet met een pont, zagen we de grote Mississippiboot weer. De boot kwam onze richting opvaren en Ibo en ik keken elkaar vragend aan: wat doen we? Wachten en een foto van de boot maken of doorfietsen zodat we de trein nog halen.
We besloten om verder te fietsen zodat we de trein van 17.12 uur konden halen.
Na stevig doorfietsen kwamen we om 17.05 uur aan bij het treinstation van Grou.