Omdat het een grote hond is, betekende dit lange wandelingen maken. Ik vond het erg leuk om samen met hem te gaan wandelen.
Boris paste zich goed aan en hij was druk met het snuffelen van de vele onbekende geuren in een voor hem vreemde omgeving. Hij ging rustig de kennismakingen aan met de honden die we tegen kwamen. De ene hond benaderde hem vriendelijker dan de andere hond; gelukkig reageerde Boris op de meeste honden goed. Bij een tweetal honden moest hij even van zich af grommen.
Dit is Boris
De 1e dag heb ik Boris steeds aan de riem uitgelaten; zowel met de korte riem als de lange rolriem bleef hij rustig met me mee lopen zonder te trekken. Een keer ondervond ik dat àls hij wel aan de riem trekt, dat ik hem nauwelijks kan houden. Die keer hoorde Boris 2 katten tegen elkaar tekeer gaan en hij wilde ernaar toe rennen. Ik was blij dat hij nog aan de riem vast zat en hij niet de tuin inging waar hij de katten hoorde. Op de 2e dag durfde ik Boris op bepaalde stukken wel los te laten lopen.
Voor mij was het een goede ochtendstart om de dag te beginnen met een lange wandeling van ongeveer 45 minuten. Ik heb inmiddels wel gemerkt dat ik de dag niet zo actief begin als ik geen hond heb. Een aantal keren ben ik naar het Breulymeer gelopen, er om heen gelopen en via de dijk weer terug gewandeld. Een keer heb ik aan de onderkant van de dijk gelopen met Boris aan de riem maar het liep niet zo prettig. Dit kwam mede doordat het gras vrij hoog was.
Op zaterdagmiddag ben ik weer eens naar de andere kant op de dijk gaan lopen, richting het Bettestraatje en vervolgens achter de molen langs gelopen. Dat was een behoorlijke tijd geleden dat ik deze ronde gemaakt had.
De afgelopen dagen kon ik ook de paddenstoelen in de gaten houden. Een bepaalde paddenstoel stond ook op het grasveld, vlak naast mijn huis maar deze wordt steeds omver gemaaid door de medewerker van de plantsoendienst. Iedere week wordt het gras gemaaid en het is niet leuk dat hij geen respect heeft voor bijzonder grote paddenstoelen. (zie foto)
Gelukkig vond ik dezelfde paddenstoelen op een andere plek, in de Poelwijkerlaan. Deze staan veilig, naast de rand van een akker en achter een bomenrij. Op dit stuk wordt geen gras gemaaid.
Doordat ik er regelmatig met Boris langs ben gelopen, ontdekte ik op welke manier de paddenstoel zijn beschadigingen oploopt. (zie foto)
De paddenstoel hieronder was al de 2e van deze soort die omver werd gemaaid
Deze is van hetzelfde soort en zie hoe de beschadigingen worden veroorzaakt
Afgelopen vrijdag ben ik voor de middagwandeling in de auto gestapt om met Boris te gaan wandelen in het Horsterpark in Duiven.
Het waaide stevig en de wind voelde koud aan en ondanks de regelmatige donkere lucht bleef het lange tijd droog.
Het Horsterpark is nog een vrij jong park en de bomen zijn nog niet zo heel oud en hoog. Ik had hier nog nooit door het bosgedeelte gelopen en dit wilde ik nu samen met Boris gaan doen. Hij mocht hier weer loslopen.
Ik liep over een zandpad dat tevens een hardlooproute is, maar blijkbaar mag je hier wel met een hond wandelen. Ik zag meerdere mensen lopen met hun hond.
Nadat ik het bosgebied had verlaten, ben ik de toegangsweg naar dit park overgestoken en richting de grote waterplas gelopen. Hier is een stranddeel waar de honden makkelijk het water in kunnen. Boris heeft hier nog even gespeeld met een jongere hond die hem uitdaagde.
Daarna ben ik nog een klein stuk verder langs het meer gewandeld en vervolgens verder gelopen naar de andere kant van het park. Hier bevinden zich kort gemaaide grasvelden, je loopt langs een speelweide en vervolgens langs de kinderboerderij.
Bij de speelweide kan je over een houten hangbrug naar de andere kant van een smal stuk water gaan. Boris liep er enthousiast naar toe en stapte op dat bruggetje en wilde er over heen lopen. Dat ging niet zoals hij verwachtte: het 1e stuk van het bruggetje gaat stijl naar beneden, het wiebelt en de planken hebben spleten; hierdoor durfde Boris niet verder te lopen. Voor een oudere hond was het te veel van het goede. Hij stond erop en besloot toen om toch maar om te keren. Dit ging nog niet zo heel makkelijk omdat het een smalle brug was. Ik heb hem erbij geholpen en Boris is er weer veilig afgekomen.
Toen we de kinderboerderij naderden, heb ik Boris voor de zekerheid aan de riem gedaan en we zijn er goed langs gekomen. Boris reageerde niet op de vele dieren in de weide en hij liep er rustig langs.
Inmiddels was het al een tijdje steeds harder aan het waaien, de lucht zag er steeds dreigender uit en het begon te regenen. Ik was blij dat we bijna bij mijn auto waren en we zijn niet al te nat geworden.
Al met al hadden we toch bijna 45 minuten in dit park gewandeld.
Later, in het begin van de avond en zeker later in de avond ontkwam ik er niet aan om in de regen te moeten wandelen met Boris. Gelukkig heb ik een goed regenpak en werd er gewoon gewandeld.
Hieronder nog een foto van het bruggetje in het Horsterpark waar Boris overheen wilde lopen.
Een aantal maanden geleden heeft iemand heeft mij hierop gefotografeerd terwijl ik aan het fotograferen was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten