Het was zonnig met af en toe bewolking bij een temperatuur van 19-20 graden.
Landgoed De Bijvanck ligt naast de autosnelweg A12 en deels gaat het over op Duits grondgebied.
De natuur hier wordt onderhouden door Natuurmonumenten en op een infobord kon ik lezen dat de natuurmedewerkers in de maand augustus bezig geweest waren om bomen op te ruimen die de doorgang van het water in de sloten hinderden. Dit had als gevolg dat er op meerdere brede wandelpaden enorme diepe bandensporen te zien waren en die deels vol met water en modder zaten.
In het begin moest ik een aantal keren maar zien hoe ik er langs moest lopen; de oplossing was: van het wandelpad afgaan en tussen de struiken en bomen door lopen. Ik zag veel omgezaagde bomen en af en toe zag ik op verrotte boomstammen enkele paddenstoelen staan. Aan het eind van het rechte pad waar ik overheen liep kwam ik bij T-splitsing en recht voor mij zag ik een groot landhuis staan. Een groot hek met een bord erbij gaf aan dat dit gebied niet toegankelijk is; ik kon kiezen rechts of links afslaan. Ik besloot rechts af te gaan omdat ik een bord zag staan met de verwijzing naar een Maria kapelletje. Via een kleine houten brug liep ik over een droog gevallen greppel heen en iets verder op zag ik dat aan beide kanten er iets te bekijken was. Op een infobord kan men lezen over het landgoed.
Mijn wandelpad ging hierna met een bocht naar links en ik zag wederom paddenstoelen staan. Na enige tijd zag ik de bomensoort veranderen en ik liep door een gebied waar overwegend dennenbomen staan en een eind verderop stond de bodem vol met varens. Vervolgens liep ik langs een open vlakte waar alle bomen bewust weggehaald waren; volgens mij om meer daglicht te creëren voor nieuwe aanplant. Nadat ik hier voorbij gewandeld was, ging ik door een bomenlaan met middelgrote eiken. Aan de linkerkant zag ik een grasweide en ik herkende het van de 1e wandeling door dit gebied. Ik zag hier toen een jonge ree die ik tot heel dichtbij kon benaderen omdat ik het heel rustig aan deed en het lukte me toen ook om die ree op de foto te zetten.
De eenzame ree
De bomenlaan
Na de bomenlaan ging ik weer het bosgedeelte in en mijn wandelpad kwam uit bij een andere in- en uitgang van dit landgoed. Op goed geluk liep ik dit pad over om te zien waar ik zou uitkomen en ik kwam langs een woonhuis en een kleine parkeerplaats.
Omdat ik geen zin had om terug te lopen, liep ik verder over de straat totdat ik weer rechtsaf het bos kon inlopen. Helaas werd het pad doorkruist door een afzetting die 2 weilanden met elkaar verbond en waar ik in de verte een aantal paarden zag staan. Achter de afzetting liep het wandelpad gewoon verder en ik besloot om over de draadafzetting te klimmen en het stuk weiland door te gaan en dan door de spijlen van het ijzeren hek door te gaan om verder te kunnen wandelen. Tijdens deze onderneming zag ik een bord staan met de tekst: 'verboden toegang - camera toezicht'. Oeps.....
Gelukkig stonden de paarden een eind verderop in de wei want anders had ik niet door de wei durven te lopen. De camera zag ik nergens; het was vast een loze kreet of waarschuwing.
Nadat ik het 2e hek was gepasseerd, herkende ik het pad waar ik verder ging. Het einde van dit pad eindigt in een cirkel met in het midden een bank rondom een boom. Hier had ik een kwartier eerder al een rustpauze genomen. Toen ik weer bij de T-splitsing was ben ik rechtdoor gelopen i.p.v. links of rechts af te slaan. Er was een smal pad te zien waar ik over heen kon. Aan de linker kant zag ik in de verte het huis De Bijvanck staan en daar wilde ik nog niet naar toe en ik wilde ook niet over dit nieuw aangelegde wandelpad lopen omdat het vrij kaal oogde met nieuw aangeplante jonge boompjes. Het dicht begroeide bos vind ik interessanter: oude boomstammen en op de grond veel half vergane boomstronken en boomstammen die half afgebroken of deels verbrand zijn door blikseminslag. En hier is een grotere kans om paddenstoelen te zien.
Kapotte stinkzwam met slak
Bij de rand van het landgoed liep ik vast en ik moest een stukje terug om in het bosgebied te blijven. En weer kwam ik uit bij een net nieuw aangelegd wandelpad met aan beide zijden jonge boompjes. Het viel me op dat er dit jaar meerdere nieuwe wandelpaden aangelegd zijn. Via dit nieuwe zandpad liep ik terug richting het woonhuis De Bijvanck en vervolgens vond ik het modderpad terug waar ik op de heenweg ook al overheen had gelopen. Aan het eind van dit pad stond mijn fiets geparkeerd.
Al met al ben ik bijna 2 uur in het bos van dit landgoed geweest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten