Vanaf NS station Schagen is het ongeveer 11 km fietsen en ik had op de website van de fietsknooppuntennetwerk (www.route.nl) een mooie rondrit van gemaakt ongeveer 28 km.
Het was zonnig, de temperatuur zou ongeveer 18 graden worden. Er was wel een minpuntje: er waaide een stevige oostenwind, met een kracht van 4 tot 6. Dit hield in dat ik op de terugweg de harde wind grotendeels tegen zou hebben.
Om 11.45 uur vertrok ik vanaf het treinstation in Schagen en ik kwam al snel in het centrum van Schagen. Het 1e fietsknooppuntnummerbord had ik al snel gevonden maar ik was het ook snel weer kwijt. De reden: in het centrum was een rommelmarkt georganiseerd en door de hoeveelheid kramen en bezoekers, miste ik hier een knooppuntbordje. Nadat ik het centrum al een tijd had verlaten en ik nog steeds geen knooppuntbordje zag, vertrouwde ik het niet meer en ik besloot terug te fietsen naar het drukke centrum. Weer door de drukte heen en goed om mij heen kijken; ik zag dat waar ik op de splitsing naar rechts was gegaan, ik naar links had moeten gaan. Opgelucht kon ik weer verder en de drukte achter mij laten. Net buiten het centrum zag ik dat de huizen in Schagen gebouwd waren in de typische stijl die ik al vaker gezien heb in Noord- en Zuid Holland.
Al snel kwam ik in de volgende plaats, Schagerbrug, en ik zag hier een aantal ouderwetse cabrio`s uit de jaren `50 en `60 rijden. Het is maar een klein dorp en ik was er zo door; hierna ging mijn fietsroute 'weg' van de provinciale weg en kwam ik terecht op een rustige landweg. Tussen de weilanden en de weg lag een sloot en in het water zag een eendenpaartje met jongen zwemmen. Gedurende de hele fietstocht zag ik op verschillende plekken watervogels met jongen, o.a. waterhoentjes, ganzen en futen. Ik zag zelfs een broedende zwaan; deze had het nest precies aan de slootkant gemaakt.
Nadat ik de autosnelweg (N9) was overgestoken, ging mijn fietsroute naar links in de richting van St. Maartensvlotbrug. Ik fietste nu parallel aan de autoweg, maar gelukkig had ik geen last van voorbij zoevende autogeluiden omdat er een grote afstand tussen zat. En ik voelde dat de stevige oostenwind nu vanaf de zijkant kwam. Af en toe kreeg ik te maken een flinke windvlaag en merkte ik dat ik met de fiets begon te slingeren. Wel lastig met passerende auto`s als er net zo`n harde windvlaag komt want zo breed was de weg niet. Links van mij zag ik in de verte het duinengebied liggen; het gebied tussen Petten en Callantsoog.
Vanaf fietsknooppuntnummer 32 zag ik de bollenvelden liggen, de tulpen waren in de meerderheid. Ik zag nog wel enkele velden met uitgebloeide hyacinten en enkele velden met laat bloeiende narcissen. Het was een kleurrijk geheel en ontzettend mooi om naar te kijken. Het viel me op dat er erg veel wandelaars door de tulpenvelden heen gingen; het bleek een georganiseerde wandeltocht te zijn.
Toen ik iets meer dan 1 uur gefietst had, besloot ik een lunchpauze te gaan nemen. Bij een van de tulpenvelden ben ik achter een woning / bedrijf gaan zitten, uit de wind. Ik had een mooi uitzicht over een tulpenveld en nadat ik mijn boterhammen opgegeten had, ontdekte ik in de tuin van de woning een geparkeerde vliegtuig. Het ding was half afgebroken en behoorlijk verroest maar toch......... nog duidelijk een vliegtuig. Apart om zoiets aan te treffen, dit zie je niet zo vaak.
Het halve vliegtuig
Gelukkig lag de wandelroute van het park Tulpenland aan de achterkant en hier was het een stuk rustiger. Het 1e deel van het park was ingericht om het voor de kinderen zo aantrekkelijk mogelijk te laten zijn. Via een speurtocht kregen ze allerlei opdrachten m.b.t. de geschiedenis van de tulp; en voor de ouders waren er veel informatieborden. In dit deel miste ik voornamelijk de bloeiende tulpen maar dat werd in het 2e deel van het park ruimschoots goed gemaakt. Waar er voor de kinderen een doolhof en een soort van racebaan was aangelegd, kon ik mij vermaken in een grote glazen kast en iets verderop, weer buiten, lag een 'Inspiratietuin'.
In de glazen kas zag ik veel verschillende Tulpensoorten op foto tegen een wand hangen en buiten in de Inspiratietuin liep ik door verschillende aangelegde tuintjes die omringd waren door een hoge haag. In deze Inspiratietuin zag ik veel verschillende soorten tulpen en ik trof het qua bloei; de meeste stonden er in volle glorie bij. Net naast de Inspiratietuin zag ik een oude auto staan die zeer kleurrijk beschilderd was en op het nummerbord stond te lezen: 'Tulpenland'.
De beschilderde auto
Toen ik weer bij de ingang / uitgang kwam, was er nog een mogelijkheid om naar een Kunstexpositie te gaan. Na een theepauze ben ik hier nog naar binnen gegaan en ik zag veel kunstwerken gebaseerd op het thema 'tulpen'. Op de bovenverdieping waren een aantal kamertjes die helemaal vol hingen met foto`s van verschillende bloemsoorten, o.a. narcissen, lelies, anemonen en amaryllis. Het kamertje met de foto`s van de tulpen kreeg de meeste aandacht van mij. Na bijna 2 uur in Tulpenland geweest te zijn, ging ik weer verder op de fiets.
De tulpenwand
Eerst fietste ik nog verder over de lange Belkmerweg en na een paar km sloeg ik af naar links. Toen kreeg ik te maken met de harde en vlagerige wind die ik recht voor had. Ik wist dat dit zou gebeuren en was er op voorbereid; af en toe was het toch wel erg moeizaam om vooruit te komen.
Bij het kleine dorp Burgerbrug moest ik wachten omdat de brug geopend was om een kleine plezierjacht te laten passeren. Al vrij snel kwam ik terecht bij een hoge dijk die ik met harde tegenwind op moest. Hierna sloeg ik weer links af en doordat de dijk al slingerend richting St. Maarten ging, had ik soms de wind een beetje schuin achter maar het meest had ik de wind van opzij. Het was een lange dijk en ik moest hier ongeveer 10 km overheen. Regelmatig reden er auto`s of motorrijders langs mij heen en dat vond ik soms wel eng omdat ik door de harde zijwind regelmatig naar het midden van de weg werd geblazen. Tegen een groep motorrijders die mij tegemoet kwamen rijden, gebaarde ik dat ze mij rustig moesten passeren i.v.m. mijn slingerende fietsstijl. Of ze snapten wat ik bedoelde met die gebaren is de vraag; maar goed..... het is goed gegaan.
Op de dijk tussen St. Maarten en Schagen passeerde ik nog een paar mooie natuurgebieden, in de vorm van 'Wielen'. (natuurlijke waterplassen) Deze wielen waren allemaal mooi omzoomd door rietplanten en ik zag o.a. futen, ganzen en eidereenden en vlak bij Schagen een natuurlijk buitenzwembad.
Tegen 16.30 uur fietste ik de plaats Schagen weer in en na ongeveer 1 km bereikte ik het treinstation. De wachttijd viel mee: ik hoefde maar 15 minuten te wachten.
Mijn planning van 28 km was wel iets meer geworden, namelijk 32 km.
meer foto`s van de echte tulpen komen nog.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten