Lente in De Liemers

De zomer is inmiddels begonnen en daarom lijkt het mij wel leuk om een verslag van de afgelopen 3 maanden te geven: lente van 2016.
Het bleef lang koud gedurende het voorjaar, maar goed de temperatuur liep gestaag op en daardoor kwam de natuur toch weer, zoals ieder jaar, mooi in bloei.
Ik heb veel korte wandelingen gemaakt in mijn directe omgeving, alsmede ook fietstochten.
Wat het wandelen betreft, dit heb ik meerdere keren met een hond gedaan. Een paar keer ben ik met de honden van de buren gaan wandelen; de ene keer nam ik Salty mee en een andere keer nam ik Sjakie mee.
In april had ik gedurende 3 dagen een logé, een Friese Stabbij met de naam Boris. Met hem heb ik een aantal grappige momenten beleeft tijdens het wandelen, toen hij heel enthousiast door de opkomende tarwe ging rennen en steeds plukken tarwegras in zijn bek had. Ik ben zelfs nog met Boris gaan fietsen en hem naast de fiets laten meelopen.
Met mijn oppashond Olivia, een ruwharige Teckel, wandel ik meerdere keren per dag, ze komt iedere week 1 of 2 dagen of dagdelen bij mij. Dit zijn maar korte wandelingen want Olivia is te oud om ver mee te gaan wandelen. Wel heb ik haar een keer in de fietsmand gezet en ben ik naar het Breulymeer gegaan. Daar aangekomen heb ik haar uit de fietsmand gehaald en zijn we samen over het wandelpaadje rondom het meer gaan lopen. Ze is zelfs nog het pad langs de visvijvers over gelopen; de reden dat ik haar meenam was dat ik naar een Gele Zwavelzwam wilde kijken.

Eind maart / begin april begon het met de in bloei komende Magnoliabomen en daarna de Acacia`s, daarna ging het hard en kwam de ene boom na de andere in bloei te staan met kleurrijke bloemen.
Vervolgens kwam de dijkrand in bloei te staan met de gele koolzaadplanten en de witte bloemen in de vijver onderaan de dijk kwamen allemaal weer te voorschijn. Ik zag dit jaar voor het eerst een eend met 6 a 8 jonge kuikens zwemmen, toen ik onderaan de dijk liep. Ze zwommen in de sloot die tussen het wandelpad onderaan de dijk en de weilanden ligt.

Tijdens een van mijn wandelingen rondom het Breulymeer ontdekte ik op het paadje tussen de visvijvers een boom waar op de stam een begin van een paddenstoel opkwam. Deze boom was vorig jaar tijdens de zware zomerstorm op 31 juli beschadigd geraakt doordat er een grote zijtak van af gebroken was.
Ik heb van het begin af aan dat ik de eerste kleine gele bolletjes zag al foto`s gemaakt (vanaf 2 mei) en daarna ben ik iedere week terug gegaan. En nog steeds ga ik er heen.
De paddenstoel heeft inmiddels een naam gekregen, nadat ik het had opgezocht in een paddenstoelengids. Het gaat over de Gewone Zwavelzwam.
We zijn inmiddels een paar weken verder en de zwam zit nog steeds tegen de boomstam aan. Het begon met een paar kleine gele bollen en deze zijn inmiddels samengeklonterd tot een groot geheel. Zijn mooie gele kleur is inmiddels vaal beige geworden en het stinkt enorm als je er dicht bij staat. Ik had verwacht dat-ie van de boom zou vallen maar dat is nog steeds niet gebeurd. Als ik klaar ben met het volgen van deze Gewone Zwavelzwam wil ik er een mooie fotopresentatie van maken.

De Gewone Zwavelzwam

De afgelopen 3 weken is er een deel van de dijk in volle bloei met wilde bloemen; het gaat om een stuk dijk dat in de bocht ligt tegenover de afrit naar het Breulymeer. Vorig jaar is dit deel van de dijk verstevigd en nadat de werknemers klaar waren, is er opnieuw gras ingezaaid. Blijkbaar is er toen meteen wilde bloemenzaad mee ingezaaid. De bloemen die ik herken zijn o.a.: klaprozen, margrieten en korenbloemen. De rest ken ik niet van naam. Ik ben er meerdere keren naar toe gelopen om er foto`s van te maken en ik zag een paar keer dat ik niet de enige was.
Zie hieronder voor een aantal van mijn Lente-foto`s.

De bloemenpracht

Fietsen en wandelen bij Oostvaardersplassen

Afgelopen zondag zijn Ibo en ik weer naar Lelystad gegaan; deze keer om de fietstocht rondom de Oostvaardersplassen te gaan doen. Tegen half 12 vertrokken we met onze fiets vanaf treinstation Lelystad. Aangezien we de route van de vorige keer nog wisten, kwamen we zonder problemen bij de Buitenplaats van Staatsbosbeheer aan. Onderweg hadden we bedacht om ook nog een korte wandeling te gaan maken in de Oostvaardersplassen, namelijk in het nieuwe deel dat aan de andere kant van de spoorbaan ligt.
Het was goed fietsweer, er stond wel een frisse wind uit het noordwesten, er was bewolking maar de zon liet zich regelmatig zien, het was ongeveer 18 graden en het bleef droog.

Bij aankomst zijn Ibo en ik eerst gaan lunchen en daarna begonnen we aan een wandelroute van 3.1 km. Deze wandeling ging door een nieuw terrein van de Oostvaardersplassen. Dit wisten we van de vorige keer; de boswachter had verteld dat dit terrein vorig jaar toegevoegd was maar dat de grote grazers hier nog niet komen. Blijkbaar hadden ze moeite met het passeren van de tunnel.
In het begin van de wandeling toen we net over een brug waren gelopen, werd onze aandacht getrokken door beweging in het water. Het bleek een bever te zijn die actief was met plukjes gras. Hij zwom steeds heen en weer naar zijn burcht, die we jammer genoeg niet konden zien. We zagen weer vele omgevallen Wilgen en ik zag weer een Gewone Zwavelzwam op een van die boomstammen.
Onze rode-wandelroute ging links af onder de spoorbaan door en we liepen door een bomenlaan met keurig in een rechte rij staande wilgenbomen. Hierna kwamen we op een open terrein terecht, het verharde zandpad was aan beide kanten begroeid met hoge distels en hoge rietplanten. We wisten dat er links van ons een waterplas lag maar we zagen het niet. Wel zagen we regelmatig vogels net boven de rietplanten vliegen en dat ze daarin verdwenen en we zagen ook een roofvogel. (Kiekendief)
Op een gegeven moment konden we via een platgelopen pad naar het water toe en dat hebben we even gedaan. Bij het water aangekomen, vlogen er 2 zilverreigers weg. Er stonden hier veel hoge rietplanten in bloei, gele bloemen en heel veel pluizige uitgebloeide bloemen.
De wandeling ging bijna helemaal om het vrij grote meer heen en op het einde gingen we via een houten brug over het water heen. We kwamen toen weer in een bomengebied terecht en passeerden nog een vogelkijkhut, waar we ook even in geweest zijn.
Onze wandelroute kwam tenslotte uit op het fietspad waar we 1½ uur eerder overheen waren gereden. Het viel ons op dat op de weg naast het fietspad regelmatig 'oude auto`s uit de jaren 1950-1960' reden.
Toen we later weer verder fietsten zagen we nog steeds die oude auto`s langs rijden; het bleek een toerrit te zijn.
Na 1 uur wandelen waren we weer terug bij het gebouw van Staatsbosbeheer en hebben we daar binnen een lange rustpauze gehouden.

Rond 14.15 uur zijn we weer verder gaan fietsen; we hadden nog een tocht van 20 km voor de boeg. Op een T-splitsing zagen we aan de rechterkant de woningen van Lelystad-Haven liggen, recht vooruit zagen we het Markermeer liggen en wij gingen links af de dijk op, in de richting van Almere. We zouden 11 km over deze dijkweg fietsen, met aan de rechterkant het Markermeer en aan de linkerkant het gebied van de Oostvaardersplassen. We zijn na een paar km van de fiets afgestapt om naar het water van het Markermeer te gaan kijken; dit was bij een P.plaats. Het was leuk om over zover over het water te kijken en in de verte meerdere zeilboten te zien.
De lengte van 11 km op de dijk was pittig, mede door de stevige zijwind en soms was er veel autoverkeer of groepen motorrijders die ons passeerden.

Ter hoogte van Almere-Buiten verlieten we de dijk en we fietsten langs een woonwijk heen terwijl we aan onze linkerkant nog steeds naast het natuurgebied Oostvaardersplassen hadden liggen.
De route ging richting het gebouw van Staatsbosbeheer en op het fietspad daar naar toe zijn we ergens afgestapt om bij een verhoogd punt over het water te kijken. We zaten boven op een picknicktafel en in de verte zagen we de grote grazers. Het was moeilijk te zien welke dieren het waren; ik kon zien dat ze bruin waren maar dan hield het ook op. Ik gokte op de Konikpaarden maar die waren het niet. Toen ik een half uur later in het gebouw van Staatsbosbeheer was, op de bovenverdieping, zag ik met enige moeite dat het herten waren. Zelfs door de verrekijker was het lastig om te zien. Er lagen of stonden in 2 aparte groepen een behoorlijk aantal herten te grazen in het groene landschap.
Op het fietspad naar het Natuurcentrum kwamen we 2 keer een aantal Konikpaarden tegen, een groepje van 4 paarden onder een paar lagen bomen en die hebben Ibo en ik op de foto gezet. De paarden waren totaal niet bang voor mensen, ook al kwamen we er dichtbij in de buurt. Een eindje verderop, bij het gebouw van Staatsbosbeheer stonden er nog 2 te grazen, naast de fietsenstalling.

In het Natuurcentrum hebben we een theepauze gehouden en we hadden mooi uitzicht over het water. Aan de andere kant van de waterplas zagen we een viertal Lepelaars druk bezig te foerageren. Ze bewegen heel snel hun kop van links naar rechts en vice versa.
Om 17.00 uur vertrokken we weer en bijna een half uur later kwamen we aan bij het NS station van Almere Oostvaarders.  We hadden geluk, we waren precies op tijd voor de trein naar Zwolle.
In Zwolle zijn we weer door het centrum gefietst om ergens te gaan eten; deze keer was het een Indonesisch restaurant.
Na een smakelijke maaltijd namen we tegen 20.00 uur de trein richting Arnhem.
Bij thuiskomst zag ik dat we 41 km gefietst hadden.

Bloemen rondom één van de vele waterplassen

Wandelexcursie Oostvaardersplassen

Ibo en ik waren om 11.15 uur in Lelystad; we hadden onze fietsen weer meegenomen in de trein. Het doel was naar het Buitencentrum van Staatsbosbeheer te fietsen; een fietstocht van ongeveer 9 km en vervolgens mee te gaan met een wandelexcursie van 2 uur. Het Buitencentrum staat in het mooie natuurgebied Oostvaardersplassen.
Het was afgelopen zondag zonnig, warm, de temperatuur kon oplopen naar 26-28 graden, gelukkig was er wel een verfrissende wind waar we vol inliepen.
We verlieten Lelystad via een industrieterrein en we kwamen vervolgens in de moeilijkheden omdat we een knooppuntbord misten. (niet gezien omdat het ding aan de linkerkant van de straat stond en wij aan de rechterkant het fietspad opgingen) Nadat we een eind terug gefietst waren vonden we het goede pad en we reden vervolgens langs een kanaal, door een mooi natuurgebied. Het fietspad ging na enkele kilometers over naar een dijk en via die dijk kwamen we uit bij het gebouw van Staatsbosbeheer.

De excursie begon met een inleidende film over de natuur in de Oostvaardersplassen en daarna vertrok de groep wandelaar met een gids naar buiten. De route van 5 km ging over een uitgezet, verhard wandelpad. Dus men kan de route ook lopen zonder excursie; de wandelroute heeft de naam: Zeearendroute. Met een beetje geluk zouden wij ook zeearenden kunnen zien want er broedt een zeearendkoppel in de Oostvaardersplassen en inmiddels is bekend dat het nest 2 jongen heeft.
De gids wist veel te vertellen over de natuur in dit gebied en hij deed dit graag. Hij had ons bij het begin van de wandeling al gevraagd of er mensen om 15.00 uur terug moesten zijn vanwege andere afspraken. Dit bleek niet zo te zijn en de gids gaf toen aan dat hij de neiging had om langer dan 2 uur onderweg te zijn.

In het begin vertelde hij over de bomen die op de voormalig zeebodem groeiden. Het ging over wilgen en dat deze wilgen al enige tijd aan het sterven zijn doordat de grondwaterpeil steeds verder zakt. Hij legde ons uit hoe het allemaal is gegaan vanaf de tijd dat de Zuiderzee werd drooggelegd en dat er land werd ingepolderd. Zie hier het verhaal over de Historie van Flevoland: Flevoland
De gids vertelde ons over het rietbeheer; hoe de vele dieren (o.a. ganzen, Konikpaarden en de herten) in de winter ervan eten en dat er steeds meer riet verdwijnt. In de nabije toekomst wil Staatsbosbeheer het grondwaterpeil in de waterpoelen gaan ophogen zodat de rietplanten weer meer bescherming krijgen omdat dan niet alle dieren er gemakkelijk bij kunnen komen.

Tussen de vele dode Wilgenbomen ontdekte ik al snel paddenstoelen (de Gewone Zwavelzwammen) en daarna bleef ik al het dode hout in de gaten houden om nog meer paddenstoelen te zien. En die zag ik ook; er was nog 1 persoon in de groep die iets met paddenstoelen heeft en ze graag fotografeert.
In de loop van de route zagen we verschillende vogelsoorten, o.a. zilverreigers, kolganzen met hun jonge kuikens, meerkoeten, bergeenden en zelfs een lepelaar. We hoorden volop vogelgezang maar zagen de vogeltjes niet altijd; in de verte zagen we wel een aantal keren enkele roofvogels. (o.a Kiekendief)

We zijn 2 keer naar een vogelkijkhut gegaan en in een daarvan konden we een groep Konikpaarden in de verte zien grazen. De gids legde uit hoe de zwarte kleur in de groep Konikpaarden in gekomen; van oorsprong zin deze paarden roomwit / beige van kleur.
Een eindje verder op het verharde wandelpad, liepen we langs een aantal Konikpaarden. We bleven stilstaan om te kijken en te fotograferen maar de paarden werden niet bang van ons. Op een gegeven ogenblik staken een aantal paarden het wandelpad over en dat ging allemaal heel relaxed; er was zelfs een vrij jong veulen die we van dichtbij konden bekijken.

Hierna gingen we weer terug naar het Buitencentrum en de gids vertelde ons dat dit gebied was uitgebreid en er een tunnel was aangelegd. Deze was nog niet zo lang open en er hadden nog maar weinig dieren gebruik van gemaakt. En er was een enorme wal van gekapt hout aangelegd die als schutplaats moest dienen; maar dat de runderen en paarden daar ook geen gebruik van hadden gemaakt. Dit had Staatsbosbeheer moeten doen onder druk van de regering en omdat veel mensen het zielig vonden dat er in een bepaald jaar met een strenge winter (2009/ 2010) zoveel dieren waren doodgegaan. Tja, de dieren laten zich niets voorschrijven, ze gaan hun eigen gang. Beschutting vinden de paarden door met z`n allen in een grote kring bij elkaar te gaan staan en beurtelings aan de rand van de groep staan. De jonge dieren staan zo altijd beschut binnen in de kring.

Na 2½ uur waren we weer terug en we eindigden de excursie met een kop thee. Ibo en ik hebben bijna 1 uur rust genomen en omdat ik vanwege mijn vermoeidheid het niet meer zag zitten om nog 20 km rondom de Oostvaardersplassen richting Almere te gaan fietsen, besloten we om weer via dezelfde weg terug te fietsen naar Lelystad.
In Zwolle zijn we weer uit de trein gegaan om naar het pannenkoekrestaurant Holland te gaan. Dus een korte fietstocht door het centrum van Zwolle gemaakt en een lekker pannenkoek gegeten. We zaten buiten aan de waterkant, lekker in de nog warme zon.
Om 21.30 uur was ik weer thuis en ik zag op de km-teller dat we 32 km gefietst hadden.

Een paar foto`s van de Konikveulen