De buitenlucht was weer aangenaam: regelmatig zon, weinig wind die warm aanvoelde en het zou ongeveer 15 graden worden.
We begonnen in Boxtel eerst met een theepauze in een restaurant tegenover het treinstation. We vroegen aan de eigenaar waar we de Noordelijke parallelweg konden vinden. De Zuidelijke parallelweg zagen we namelijk al toen we het treinstation uitkwamen. Wat we niet hadden verwacht, bleek dat de Noordelijke parallelweg precies in het verlengde lag van de Zuidelijke parallelweg. De eigenaar van het restaurant kon ons ook nog de weg uitleggen waar wij fietsknooppuntnummer 71 konden vinden. Dus wij begonnen onze route zonder eerst fout te rijden.
De route die ik had uitgestippeld had een 8-vorm, waarbij een klein stuk 2 keer werd gereden en was 31 km lang.
Zie hier onze fietsroute: Boxtel-Oisterwijkse bossen en vennen
Het 1e stuk van de fietsroute begon naast het spoor en vervolgens kwamen we al vrij snel in het bosgebied van Boxtel, namelijk de Kampinase heide. We zagen veel wandelpaden met borden van Natuurmonumenten die allemaal naar de Kampinase heide gingen. Wij fietsten er in de beginfase omheen en zouden pas op de terugweg over de heide fietsen.
Er waren veel wandelaars en later in de middag toen we bij de Oisterwijkse vennen reden, werd het nog veel drukker. Vooral toen wij in de buurt reden van een Natuurbezoekerscentrum, alsmede bij enkele restaurants met grotere speeltuinen om vooral de gezinnen met kleine kinderen te lokken.
Veel mensen gingen met hun auto hier naar toe en helaas voor ons lang het fietspad precies langs de aanrijdroute naar de P-plaatsen.
Gelukkig was het merendeel van de fietsroute betrekkelijk rustig qua autoverkeer. We fietsten veel over verharde zandpaden met een smal fietspad ernaast; dit was in het buitengebied waar veel boerderijen zijn.
In de bossen zagen we meerdere keren een nieuwe houten bank staan met een ingebrande tekst in de rugleuning. (een Brabantse spreuk) Bij iedere bank die we zagen, stond een andere tekst.
Omdat de temperatuur hoog genoeg was en er weinig wind was, konden Ibo en ik in de buitenlucht onze lunch nuttigen. Dit hebben we op zo`n houten bank gedaan; deze stond in het bos op een T-splitsing. Vanaf de bank zagen we regelmatig wandelaars en fietsers voorbij komen.
Later in de middag zouden we hier weer voorbij komen; vanwege onze 8 vormige route.
Toen we in de omgeving van Oisterwijk kwamen en we al enkele vennen waren gepasseerd, zijn we op een gegeven moment gestopt om te gaan kijken bij een toegangspad naar een wandelgebied.
Vanaf de weg konden we niet goed zien wat ons te wachten stond. Na een eindje het pad in te lopen, bleek er een vrij grote ven achter de bomen en struiken te liggen.
Het was nog vroeg genoeg in de middag en we hadden dus nog genoeg tijd over om een wandeling te maken.
Naast de ven liggen lag een smal wandelpad en nadat we onze fiets hadden vastgezet, zijn we aan een rondwandeling begonnen.
Veel bomen en struiken rondom de ven waren inmiddels geel gekleurd en de zon scheen er mooi overheen. In de grote ven zagen we in het midden 2 kleine eilandjes met een boom en enkele struiken erop.
Onderweg zagen ik een paar keer enkele paddenstoelen; het waren er niet zo veel en de meeste waren al in een vergane staat.
We hebben erg genoten van de rust en de schoonheid in en rondom deze ven. Ondanks dat er meerdere wandelaars waren, was het er toch heerlijk rustig.
Na bijna 3 kwartier waren we weer bij onze fietsen terug. We besloten om op de boomstam te gaan zitten die voor het water lag en iets te gaan drinken en nog van het uitzicht genieten.
Toen we weer verder wilden gaan, spraken Ibo en ik af om in ieder geval 10 km aan één stuk door te fietsen. Dit omdat we nog maar op 2/3 deel van onze route waren. Even later gingen we in de drukte van veel auto`s de verkeerde kant op. Het gebeurde bij een bord waar de pijl schuin naar rechts stond en ik sloeg rechts af. Op de weg waar we toen op kwamen, reden heel veel auto`s die allemaal naar de P-plaats gingen van een Natuurbezoekerscentrum. Nadat we merkten dat onze route niet meer klopte, moesten we dat drukke stuk dus ook weer terug fietsen.
Vervolgens gingen we bij het bord met het fietsknooppuntnummer met de pijl schuin naar rechts weer de goede kant op. Het was een misleidend pad dat vol met bladeren lag en het ging over het terrein dat leidde naar een restaurant met een speeltuin. (of het was misschien een onderdeel van dat Natuurbezoekerscentrum)
Gelukkig lieten we de drukte weer snel achter ons en ging de route nog enige tijd langs vele mooie vennen. Ook zagen we in de buurt van Oisterwijk een aantal grote en luxe landhuizen die zich helemaal hadden afgesloten van de buitenwereld, middels hoge dichte schuttingen of hekken.
We passeerden meerdere campings en bungalowparken en een soort jeugdherberg met een groot speelterrein erom heen.
Toen we weer op de T-splitsing terug waren, waar we eerder in de middag onze lunch hadden gegeten, ging de route terug naar de Kampinase heide.
Nu gingen we over het heidegebied heen en we zagen de uitgebloeide heidestruiken, grote open heidevelden met geel verdorde hoge grassen. Sommige stukken grond waren afgeplagd en sommige stukken grond waren zwart, kaal en drassig. Her en der zagen we ook vennen, de een wat groter dan de andere. Bij een grote ven zijn Ibo en ik weer van de fiets gestapt om wat dichter bij het water te gaan kijken. We hadden inmiddels weer 10 km gefietst. We hebben hier een klein eindje rond gelopen en toen zagen we dat er een fietspad langs liep. Dit bleek ons fietspad te zijn en we besloten weer op de fiets verder te gaan. Inmiddels was de zon al aan het zakken en verdween deels achter een wolk.
Het liep al tegen de klok van 16.00 uur en we moesten nog bijna 10 km fietsen. Het was wel de bedoeling om vóór de invallende schemering het bosgebied uit te zijn.
Dit is gelukt en we waren precies op tijd om de trein van 17.05 uur te halen.
Enkele foto`s van onze fietstocht:
bij de T-splitsing waar we 2 x geweest zijn
De Oisterwijkse ven waar we omheen gewandeld hebben.
De ondergaande zon bij de Kampinase heide
Geen opmerkingen:
Een reactie posten