Ibo en ik zijn dit jaar al eerder in het Noordhollandse duinreservaat wezen fietsen. Toen had ik gelezen dat het een groot natuurgebied is dat in 3 stukken is verdeeld. Gisteren zijn we in het middelste deel gaan fietsen.
Ik had een route van bijna 38 km gevonden in de omgeving van Alkmaar richting Bergen, door de Schoorlse duinen en via Bergen a. Zee weer terug naar Alkmaar.
Het was een warme dag met temperaturen die in het oosten en zuiden van het land konden oplopen naar 30 graden. (aan zee bleef het gelukkig koeler) Er stond een zwakke tot matige zuid-zuidoosten wind, gelukkig voelde het niet klammig of benauwd aan.
Nadat we uit de trein waren gestapt, zijn we in Alkmaar eerst ergens thee gaan drinken en rond 12 uur startten we onze rondrit. Het eerste stuk was lastig omdat we niet meteen ons fietsknooppuntnummer konden vinden. Gelukkig zijn er ook nog de gewone fietsbewegwijzeringsborden van de ANWB en we zagen hierop de richting naar de plaats Bergen staan. En even later zagen we ook ons fietsknooppuntnummer 06.
We verlieten Alkmaar via een mooie woonwijk en al snel fietsten we in het platte polderlandschap. Ik zag dat het hier 'De Loterijlanden' genoemd werd. Veel weilanden met slootjes ernaast en een enkele molen in de verte. Op een gegeven moment zagen we in de verte een rij voormalige oorlogsbunkers liggen, aandenken aan de 2e wereldoorlog. Deze stonden in een rij ergens in een weiland.
In Bergen fietsten we weer een stuk door een woonwijk met mooie oude nostalgische woningen. Nadat we deze plaats weer hadden verlaten, ging de route richting Schoorl. In deze omgeving zagen we aan de ene kant de duinen liggen terwijl we nog door een bos met naaldbomen fietsten. Op een gegeven moment werd het terrein heuvelachtig en moesten we soms behoorlijk zwaar trappen om omhoog te komen. Ik had het met mijn E-bike makkelijker dan Ibo, maar hij is er ook gekomen.
In de Schoorlse duinen reden we door een open gebied met op enkele plaatsen een waterplas. Bij een groot meer stapten we af en liepen er naar toe. Op de zandheuvel zagen we een bord staan met een foto erop die een afgebrande omgeving liet zien. Hier in dit gebied is in 2009 een groot stuk afgebrand; nu konden we aan de hand van die foto zien wat er, nu 6 jaar later, aan begroeiing weer is terug gekomen. Toch stonden er nog veel zwartgeblakerde dode bomen die zijn blijven staan. (als aandenken ?)
In een gids las ik dat het gebied bij Schoorl vroeger één grote zandbak was en in de 19e eeuw was men bang dat het zand hele dorpen zou onderstuiven. Om dit tegen te gaan is Staatsbosbeheer destijds begonnen met het aanplanten van bossen en helmgras.
Ter hoogte van Paal 29 (Schoorl aan Zee) zijn Ibo en ik voor de eerste keer bij de zee geweest. Onze fietsroute kwam direct langs een looproute naar boven, richting het strand. We hebben hier een tijdje op een bank gezeten met een mooi uitzicht over de zee.
Aangezien de zomervakantie is begonnen, was het strand behoorlijk vol met badgasten. Ik had geen zin om de spullen van de fiets af te halen en die mee te slepen naar het strand. We zijn boven op de duinovergang blijven zitten en niet het zeewater ingegaan.
In Bergen aan Zee was het erg druk bij de Strandweg: veel geparkeerde auto`s langs de smalle weg en ook veel rijdende auto`s die nog op zoek waren naar een P-plaats. Het was uitkijken dat we er veilig langs konden fietsen.
Onderweg zagen Ibo en ik veel fietsende vakantiegangers en regelmatig fietsers die een of meerdere honden bij zich hadden. We zagen een echtpaar die 4 honden bij zich hadden; op iedere fiets 1 hond voorop en 1 hond achterop. En fietsers die een 'doggycar' met een hond erin, achter hun fiets aantrokken. Ook waren er fietsers die een kar achter de fiets hadden met 1 of meerdere kinderen erin.
Nadat we door deze drukte heen waren, vonden Ibo en ik een eind verderop een rustige plek waar 2 banken stonden. We zijn hierop gaan zitten en konden goed over het helmgras heen kijken naar de zee. We zijn wederom niet het strand opgelopen.
Toen we weer verder gingen, kwamen we vrijwel direct weer in het mooie duingebied terecht.
In het begin van dit duingebied zagen we 4 Schotse Hooglandrunderen langs de kant van het fietspad liggen. Grappig om te zien dat ze zo rustig bleven liggen terwijl er regelmatig fietsers passeerden.
Halverwege het fietspad dat door het Noordhollands Duinreservaat bij Bergen a. Zee ging, stond zelfs een bord met de tekst: 'gevaarlijke afdaling'.
Gevaarlijk was het inderdaad: het fietspad was smal en terwijl de ene kant erg hard naar beneden gaat, komen er aan de andere kant fietsers omhoog.
Tijdens onze afdaling passeerden we een moerassig watergebied en hier staken net een aantal Schotse Hooglanders het fietspad over om naar het water te gaan. Er waren al meerdere runderen in en naast het water te zien. Je zou dus tijdens je afdaling zomaar een Schotse Hooglander omver kunnen rijden!
Het laatste stuk van onze fietsrondrit ging weer door het platte polderlandschap De Loterijlanden. We fietsten letterlijk tussen de koeien door. De weg was smal met slootjes aan beide kanten en er stonden veel koeien aan de slootkant. Het leek net of wij op de weg tussen de koeien door moesten fietsen. (gezichtsbedrog vanaf een afstand)
Na ongeveer 41 km te hebben gefietst, waren we weer terug in Alkmaar. Toch waren we niet vaak verkeerd gereden.
We besloten om in het centrum van Alkmaar iets te gaan eten en we vonden een klein restaurant met een Arabische keuken. Het is weer eens iets anders, leuk om het uit te proberen en het heeft ons goed gesmaakt.
Om 19.11 uur namen we de trein terug richting Arnhem en om 21.45 uur was ik weer thuis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten