Stadswandelingen

In de eerste 2 weken van juli had Ibo vakantie van zijn werk en zijn wij een aantal keren met de trein op stap gegaan. Hierna volgt een kort verslag van stadswandelingen in 3  verschillende steden. Omdat het maar korte wandelingen waren, had ik niet de moeite genomen om dit al eerder in deze Blog te schrijven.

De 1e stad die we bezochten was: Delft.
We hebben hier een rondvaart gemaakt door de grachten en daarna zijn we nogmaals langs een aantal grachten gelopen en ook door het centrum gelopen.
Jammer genoeg was het weer deze dag niet geweldig; `s middags miezerde het enige tijd en de temperatuur was niet al te hoog, bij een stevige frisse wind. Daarom zijn we op een gegeven moment het Prinsenhof Museum ingegaan. Erg handig als je een Museumjaarkaart hebt, we konden gratis naar binnen. Later in de middag werd het gelukkig wel weer droog.
Delftsblauw:

De 2e stad die we bezochten was: Den Haag en Scheveningen.
Deze dag hadden we lekker weer: droog, later kwam de zon erbij en het was 20-22 graden.
We gingen eerst met de tram naar Scheveningen, hier hebben we een eind over de Boulevard gewandeld en ter hoogte van het museum Beelden aan Zee zijn we naar dit museum gegaan. Het was prettig dat alle bouwactiviteiten op de wandelpromenade klaar waren; we zagen nu mooie kunstbeelden staan ter hoogte van het museum Beelden aan Zee. Na het bezoek in het museum hebben Ibo en ik nog een tijd op de Boulevard gezeten en gekeken naar een groep jongeren. Zij waren bezig met een activiteit dat bestond uit: overal opklimmen en er weer vanaf springen. Dit springen en klauteren gaat in een behoorlijk hoog tempo, zelfs met acrobatische buitelingen.
Na ons bezoek aan Scheveningen gingen we met de tram naar het Panorama Mesdagmuseum waar tevens een schilderijencollectie van de familie Mesdag te bezichtigen was. We stapten uit de tram in de buurt van het Hoger Gerechtshof en toen moesten we nog een korte wandeling maken door een buurt die ik nog niet kende.
Later in de middag hebben we nog een stuk gewandeld in de omgeving van het Omniversum. Dit omdat de tramhalte er een eind vandaan ligt.

Panorama Mesdag:

De 3e stad die we bezochten was: Dordrecht.
Het was deze dag warm en zonnig, de temperatuur kon oplopen richting de 30 graden.(in de provincie Limburg)
We begonnen met een rondvaart door de Dordse grachten en daarna wilden we een stadswandeling maken. Deze had Ibo al op een A4 uitgeprint.
De boottocht door de grachten duurde bijna 1 uur en we kregen interessante dingen te horen over de geschiedenis van Dordrecht. Her en der hing er aan de muren van de grachthuizen een kunst(schilder)werk en we voeren onder veel verschillende ophaalbruggen door.
Op een gegeven moment ging de boot naar de buitenkant van het centrum van Dordrecht en ik zag dat we op hetzelfde stuk water terecht kwamen waar we eerder dit jaar ook al hadden gevaren. We kwamen toen met een boot vanaf Rotterdam en gingen naar Kinderdijk.
De rondvaartboot ging ook langs het deel waar eerder dit jaar Koning Willem en Koningin Maxima en hun 3 dochters waren geweest. Het was op Koningsdag dat Dordrecht bezocht werd door het Koninklijke echtpaar.
Grappig om te zien was dat er een hele rij steigerpalen in de kleuren rood-wit-blauw geschilderd waren.
Na de rondvaart begonnen Ibo en ik aan de stadswandeling, de Dordtroute. Deze ging door het centrum, langs het water en door en langs knusse binnenhofjes.
Omdat het halverwege de middag behoorlijk warm werd en we geregeld van onze wandelroute geraakten, zijn we een museum binnen gegaan: het museum Hof van NLD. Dit museum had o.a. een fotocollectie van Koninklijke foto`s: de Oranjes in de jaren `70 - `80 (met name het gezin van prins Claus en prinses /koningin Beatrix met hun 3 zonen) Ik zag hier een mooie zwart-wit foto van een oude prinses Juliana. Haar gezicht was heel erg rimpelig van de ouderdom en de manier waarop ze keek vond ik erg indrukwekkend. Het was ook bijzonder om prins Claus weer terug te zien.
Zie hier voor de foto`s:  tentoonstellingen/koninklijke-fotos
Toen we weer buiten het museum stonden, hebben we nog een poging gewaagd om onze stadsrondwandeling af te maken. Helaas is het ons niet gelukt en we zijn op een terras aan het water gaan zitten: genieten van de voorbij varende grote boten.

Dordrecht vanaf de boot:

Zomerstorm

Gisterenavond heb ik om 22.30 uur een avondwandeling gemaakt nadat een groot deel van de dag een zomerstorm over Nederland heen was geraasd.
Het is leuk om te gaan kijken wat er voor stormschade in de buurt is. In het plantsoen waar ik dichtbij woon, waren veel middelgrote takken afgewaaid en ook vele kleinere takken. Alles was al van de weg afgehaald en netjes op het gras gelegd.
Een eindje verderop zag ik op de weg, die naast de spoorbaan loopt, dat er een boom over de weg was gevallen. Dit was inmiddels in stukken gezaagd en allemaal aan de kant geschoven.
`S avonds was er bij het Breulymeer een zomerfeest gepland en dit is wel doorgegaan. Gelukkig voor al de feestgangers dat het de hele avond droog bleef en het waaide niet meer zo erg hard.
Naar het meer ben ik nog niet naar toe gelopen om te kijken wat daar de stormschade aan de bomen is.
Vanochtend ben ik dezelfde weg als gisteren gelopen om het nu bij daglicht te zien. Ik had gisteravond namelijk bij een boom een paar grote paddenstoelen / zwammen gezien, onderaan bij de boomstam. Deze wilde ik op de foto zetten bij daglicht. (zie hieronder)

Deel 2:

Ik ben vanmiddag weer gaan wandelen en ben naar het Breulymeer gegaan.
In het 1e stuk zag ik niets bijzonders, alleen veel afgewaaide blad en takjes. Bij de visvijver, die vlakbij de Breulymeer ligt, was het wandelpad afgezet met een dranghek en een rood-wit lint.
Nieuwsgierig als ik ben, ben ik toch even langs het dranghek gelopen om te kijken wat er aan de hand is.
Net na de bocht zag ik dat het wandelpad versperd was met een tweetal grote afgevallen takken. Ik durfde niet verder te lopen en heb er voordat ik ben terug gegaan, nog een foto van gemaakt. 
Op de radio had ik gehoord dat mensen gewaarschuwd werden om niet het bos in te gaan vanwege losse takken die nog naar beneden konden vallen.
Hieronder de gehavende boom:

Dit was in deze omgeving ook de enigste boom die ik zo beschadigd zag.
Mijn wandeling ging verder naar de dijk en vervolgens ben ik die overgestoken en aan de andere kant langs de slootkant gaan lopen.
Op dit smalle wandelpad lagen geen afgewaaide takken; ik had alleen last van het gras dat vrij hoog was.

Natte voeten

Het was vandaag aangenaam weer, de temperatuur was rond de 20 graden en het voelde enigzins klammig aan.
De weersvoorspelling voor vandaag had wel aangegeven dat er in de middag een kans op lichte regen was.
Omdat ik vanmiddag een afspraak had in Duiven, besloot ik, ondanks de kans op regen, toch op de fiets te gaan. Het regenpak had ik in mijn fietstas gedaan.

Rond het middaguur was de bewolking toegenomen en toen ik om 14.00 uur vertrok scheen de zon niet meer. Ik was amper 5 minuten onderweg toen ik al enkele regendruppels over me heen kreeg.
Dat was niet prettig om zo snel al nat te worden. Gelukkig bleef het bij die paar spetters en ik kwam droog in Duiven aan.
Na 1½ uur, toen ik klaar was met mijn afspraak, had ik meer pech. Het was inmiddels begonnen met een gestage miezerregen. Niet leuk maar voor de natuur is de regen hard nodig. De Nederlandse bodem is inmiddels erg droog.
Ik deed mijn regenpak aan en zag toen dat ik sandalen aan had. Niet handig als je een hekel hebt aan nattigheid
De gehele fietstocht naar huis, die bijna een half uur duurt, bleef het regenen. Op een gegeven ogenblik liep het regenwater achter mijn brillenglazen de ogen in en moest ik geregeld met een natte hand mijn ogen droog vegen. En ik merkte dat er water via de onderkant van mijn regenbroek mijn schoenen indruppelde. Dit vind ik een irritant gevoel; je kan er niets aan tegenhouden en ik voelde dat mijn sokken steeds natter werden.
Thuis gekomen waren mijn sandalen en sokken 'zeiknat'. Gelukkig heeft het regenpak wel zijn werk gedaan en waren mijn kleren droog gebleven.

Noordhollands Duinreservaat - deel 2

Ibo en ik zijn dit jaar al eerder in het Noordhollandse duinreservaat wezen fietsen. Toen had ik gelezen dat het een groot natuurgebied is dat in 3 stukken is verdeeld. Gisteren zijn we in het middelste deel gaan fietsen.
Ik had een route van bijna 38 km gevonden in de omgeving van Alkmaar richting Bergen, door de Schoorlse duinen en via Bergen a. Zee weer terug naar Alkmaar.

Het was een warme dag met temperaturen die in het oosten en zuiden van het land konden oplopen naar 30 graden. (aan zee bleef het gelukkig koeler) Er stond een zwakke tot matige zuid-zuidoosten wind, gelukkig voelde het niet klammig of benauwd aan.

Nadat we uit de trein waren gestapt, zijn we in Alkmaar eerst ergens thee gaan drinken en rond 12 uur startten we onze rondrit. Het eerste stuk was lastig omdat we niet meteen ons fietsknooppuntnummer konden vinden. Gelukkig zijn er ook nog de gewone fietsbewegwijzeringsborden van de ANWB en we zagen hierop de richting naar de plaats Bergen staan. En even later zagen we ook ons fietsknooppuntnummer 06.

We verlieten Alkmaar via een mooie woonwijk en al snel fietsten we in het platte polderlandschap. Ik zag dat het hier 'De Loterijlanden' genoemd werd. Veel weilanden met slootjes ernaast en een enkele molen in de verte. Op een gegeven moment zagen we in de verte een rij voormalige oorlogsbunkers liggen, aandenken aan de 2e wereldoorlog. Deze stonden in een rij ergens in een weiland.
In Bergen fietsten we weer een stuk door een woonwijk met mooie oude nostalgische woningen. Nadat we deze plaats weer hadden verlaten, ging de route richting Schoorl. In deze omgeving zagen we aan de ene kant de duinen liggen terwijl we nog door een bos met naaldbomen fietsten. Op een gegeven moment werd het terrein heuvelachtig en moesten we soms behoorlijk zwaar trappen om omhoog te komen. Ik had het met mijn E-bike makkelijker dan Ibo, maar hij is er ook gekomen.

In de Schoorlse duinen reden we door een open gebied met op enkele plaatsen een waterplas. Bij een groot meer stapten we af en liepen er naar toe. Op de zandheuvel zagen we een bord staan met een foto erop die een afgebrande omgeving liet zien. Hier in dit gebied is in 2009 een groot stuk afgebrand; nu konden we aan de hand van die foto zien wat er, nu 6 jaar later,  aan begroeiing weer is terug gekomen. Toch stonden er nog veel zwartgeblakerde dode bomen die zijn blijven staan. (als aandenken ?)
In een gids las ik dat het gebied bij Schoorl vroeger één grote zandbak was en in de 19e eeuw was men bang dat het zand hele dorpen zou onderstuiven. Om dit tegen te gaan is Staatsbosbeheer destijds begonnen met het aanplanten van bossen en helmgras.

Ter hoogte van Paal 29 (Schoorl aan Zee) zijn Ibo en ik voor de eerste keer bij de zee geweest. Onze fietsroute kwam direct langs een looproute naar boven, richting het strand. We hebben hier een tijdje op een bank gezeten met een mooi uitzicht over de zee.
Aangezien de zomervakantie is begonnen, was het strand behoorlijk vol met badgasten. Ik had geen zin om de spullen van de fiets af te halen en die mee te slepen naar het strand. We zijn boven op de duinovergang blijven zitten en niet het zeewater ingegaan.

In Bergen aan Zee was het erg druk bij de Strandweg: veel geparkeerde auto`s langs de smalle weg en ook veel rijdende auto`s die nog op zoek waren naar een P-plaats. Het was uitkijken dat we er veilig langs konden fietsen.
Onderweg zagen Ibo en ik veel fietsende vakantiegangers en regelmatig fietsers die een of meerdere honden bij zich hadden. We zagen een echtpaar die 4 honden bij zich hadden; op iedere fiets 1 hond voorop en 1 hond achterop. En fietsers die een 'doggycar' met een hond erin, achter hun fiets aantrokken. Ook waren er fietsers die een kar achter de fiets hadden met 1 of meerdere kinderen erin.

Nadat we door deze drukte heen waren, vonden Ibo en ik een eind verderop een rustige plek waar 2 banken stonden. We zijn hierop gaan zitten en konden goed over het helmgras heen kijken naar de zee. We zijn wederom niet het strand opgelopen.
Toen we weer verder gingen, kwamen we vrijwel direct weer in het mooie duingebied terecht.
In het begin van dit duingebied zagen we 4 Schotse Hooglandrunderen langs de kant van het fietspad liggen. Grappig om te zien dat ze zo rustig bleven liggen terwijl er regelmatig fietsers passeerden.
Halverwege het fietspad dat door het Noordhollands Duinreservaat bij Bergen a. Zee ging, stond zelfs een bord met de tekst: 'gevaarlijke afdaling'.
Gevaarlijk was het inderdaad: het fietspad was smal en terwijl de ene kant erg hard naar beneden gaat, komen er aan de andere kant fietsers omhoog.
Tijdens onze afdaling passeerden we een moerassig watergebied en hier staken net een aantal Schotse Hooglanders het fietspad over om naar het water te gaan. Er waren al meerdere runderen in en naast het water te zien. Je zou dus tijdens je afdaling zomaar een Schotse Hooglander omver kunnen rijden!

Het laatste stuk van onze fietsrondrit ging weer door het platte polderlandschap De Loterijlanden. We fietsten letterlijk tussen de koeien door. De weg was smal met slootjes aan beide kanten en er stonden veel koeien aan de slootkant. Het leek net of wij op de weg tussen de koeien door moesten fietsen. (gezichtsbedrog vanaf een afstand)

Na ongeveer 41 km te hebben gefietst, waren we weer terug in Alkmaar. Toch waren we niet vaak verkeerd gereden.
We besloten om in het centrum van Alkmaar iets te gaan eten en we vonden een klein restaurant met een Arabische keuken. Het is weer eens iets anders, leuk om het uit te proberen en het heeft ons goed gesmaakt.
Om 19.11 uur namen we de trein terug richting Arnhem en om 21.45 uur was ik weer thuis.

Lange avondwandeling

Het is al weer 1 maand geleden dat ik `s avonds een lange wandeling gemaakt heb. Eind mei was het een IVN-excursie in de Rosandse Polder en deze wandeling maakte ik op de laatste avond in juni. Deze wandeling ging voor een deel door het natuurgebied De Twickel.
Het was overdag zonnig en erg warm, de temperatuur was ongeveer 26-27 graden en daarom besloot ik om `s avonds nog iets actiefs te doen.

Ik begon aan de onderkant van de dijk en het wandelpad lag nog niet helemaal in de schaduw. Daarom was het enigzins lastig lopen met een zakkende zon die ik recht voor mij had. Dus het was zonnebril op en zonnebril weer af.
Ik had me voorgenomen om de nieuw geasfalteerde weg, De Gelderse Waard weer eens tot in de bocht te gaan belopen. De bedoeling was om te kijken wat de boer met zijn land gedaan had; zien wat er op stond.
Onderweg heb ik nog even stilgestaan bij het bankje aan het water waar veel kikkers in zitten. Helaas was er nu niet veel te doen, ik hoorde wel kikkergeluiden maar ik zag ze niet.

In de bocht van de Gelderse Waard aangekomen, zag ik in de verte een beregeningsapparaat staan die met een grote boog water over het land sproeide. Maar......... ik heb niet gezien wat er op het land stond omdat mijn aandacht ergens anders naar toe ging.
Ik zag aan de linkerkant van de bank dat de poort van het weiland open stond en ik zag het bord niet meer staan. Op dat bord staat de tekst: 'Natuurgebied De Twickel, stiltegebied en ook nog: 'verboden toegang'. Een eind verderop stond de 2e poort naar een volgend weiland ook open en ik zag dat het gras net gemaaid was. Het pad was zeer uitnodigend om eens te gaan kijken waar ik zou uitkomen. 

Ik ben de wei ingegaan en het was erg prettig om hier te lopen; echt een stiltegebied met links van mij de bomen en struiken en voor mij en rechts van mij een open ruimte. Boven mij vloog een bruine kiekendief  vrij lang heen en weer, soms vrij laag en hij bleef steeds hetzelfde geluid maken. Ik kreeg het vermoeden dat het beest mij als indringer in dat weiland zag. Nadat ik al een eind in de 2e weide was, zag ik er nog een. Daarna verdwenen ze allebei. Aan de rehterkant zag ik in de verte een kleine groep witte Natuurkoeien, waarvan er 1 een jong kalf was. Deze stonden aan de andere kant van het prikkeldraad van de wei waar ik door heen liep.
De natuur lag aan mijn linkerkant en ik hoorde vanuit de bomen en struiken veel mooie vogelzanggeluiden en ik zag veel zwaluwen heen en weer vliegen. Tevens zag ik een paar zwermen spreeuwen mooie vliegbewegingen maken in de lucht. 
Uiteraard zag ik ook vliegende mensen, in de vorm van een Parasailer en ik zag 2 heteluchtballonnen. 
Op een gegeven moment zag ik heel vaag de maan tevoorschijn komen, een volle maan. Terwijl achter mij de zon langzaam aan het zakken was maar nog wel volop scheen.

Toen ik aan het eind van de 2e weiland was gekomen, veranderde de structuur van de grond en ik kreeg het vermoeden dat ik misschien zou uitkomen bij de waterplas aan de andere kant van de Oud Zevenaarse dijk. Ik meende wat bekende dingen te zien; dit zou leuk zijn want dan had ik wel een erg mooie rondwandeling ontdekt.
Helaas ging dit niet door want het wandelpad eindigde voor een poort waar prikkeldraad achter zat en ik zag een groot watergebied.
Het was mooi om te zien, het was druk in en om het water. Aan de andere kant van het water zag ik nog een groep witte Natuurkoeien grazen. In het water zag ik veel eenden, waterhoentjes en andere vogels. Ik ben hier even blijven staan om te kijken, even wat te drinken en om een aantal foto`s te maken.

De ondergaande zon

Nadat ik op de klok van de telefoon had gekeken, ben ik dezelfde weg terug gelopen. 
Toen ik weer op de nieuw geasfalteerde weg liep, zag ik nog een konijn. Deze zat aan de rand van de wei, vlak bij het water.
Het laatste stuk op de dijk was wel grappig: links zag ik de zon achter de bomen verdwijnen en rechts van mij werd de maan steeds beter zichtbaar.
De wandeling terug naar huis duurde 45 minuten; ik was om 20.00 uur vertrokken en om 21.45 uur was ik weer thuis.