Noordhollands Duinreservaat

Gisteren, op de 1e Pinksterdag, zijn Ibo en ik gaan fietsen in Noordholland. We gingen met de trein naar Castricum en hadden onze fietsen ook weer meegenomen.
Het was een zonnige zondag, ongeveer 18-20 graden met een zwakke west-noordwesten wind.
Ik had een fietsroute gevonden van ongeveer 33 km. Maar deze bleek achteraf toch wat langer te zijn.
Via de zoekmachine op internet heb ik wat meer informatie over het Noordhollands Duinreservaat gevonden.
Je kan via de link hierover meer lezen: Noordhollands - Duinreservaat

Nadat we vertrokken waren, merkte we al snel dat er wel erg veel mensen actief waren. Het bleek dat er een wandel- en fietstocht was georganiseerd, vanaf de rand van Castricum met Bakkum. Dit was niet zo leuk maar gelukkig ging onze route op een gegeven moment een andere kant op en werd het rustiger.

We verlieten Castricum en gingen naar het noorden. Hier fietsten wij over het terrein van een voormalig psychiatrisch ziekenhuis Bosch & Duin. Dit terrein is / wordt nu opnieuw ingericht met nieuwbouw woningen en enkele authentieke gebouwen zijn blijven staan en opgeknapt. Ik vond het herkenbaar wat ik op dit terrein zag qua indeling van allerlei gebouwen; van 1980 - 1987 heb ik in de Psychiatrie in Wolfheze gewerkt. De naam Bosch & Duin is me dus wel bekend.

Via Bakkum gingen we richting Egmond-Binnen. Nog vóórdat we hier aankwamen, merkte ik dat we van onze fietsknooppunten waren afgeweken. We besloten om de knooppuntnummers te wijzigen zodat we niet terug hoefden te fietsen. Tsja, dat gebeurd als je door de drukte van de mensenmassa het overzicht kwijt raakt. De wijziging hield wel in dat we later een stuk weg dubbel zouden rijden.
Op fietsknooppuntnummer 25, nog onder Egmond-Binnen, fietsten we door het duinreservaat van Castricum aan Zee. Onderweg zagen we op een aantal plekken dat je naar een uitkijkpunt kon lopen; het pad ging via een trap omhoog. Dit hebben we één keer gedaan en we zagen van bovenaf de zee liggen.

In het gebied dat aan de zuidkant van Castricum a. Zee ligt, zagen we in een open vlakte, tegen de rand van de duinen, een zweefvliegveld liggen. Mijn aandacht werd getrokken toen ik daar een groep mensen zag staan. Nèt op dat moment kwam er een zweefvliegtuig naar beneden. We zagen dat er een aantal mensen bezig waren om nog een zweefvliegtuig de lucht in te laten gaan. De rondvlucht was erg kort en we zagen hem ook weer landen. Het is meteen een rustmoment geworden en uiteraard hebben we een paar foto`s ervan gemaakt. 

De fietsroute ging richting Noorddorp, via het duinreservaat Heemskerkerduin. Onderweg zagen we geregeld grote en kleine waterplassen liggen. 
In de buurt van Heemskerk lag het fietspad naast een provinciale weg en we zagen een aantal keren bloemenkassen met daarbij de bloemenvelden met o.a. Alliums. De velden kleurden veelal van licht paars tot donkerpaars.

Bij Wijk a. Zee gingen we door het duinreservaat weer naar het noorden, naar Castricum a. Zee. Ter hoogte van Heemskerk a. Zee zijn we even van onze fietsroute afgeweken om naar de zee te gaan.
Ik wist niet eens dat er een plaatsnaam is dat Heemskerk a. Zee heet; ik ken alleen maar Heemskerk. Op deze manier leer ik nog eens nieuwe plaatsnamen kennen.
Aan het strand van Heemskerk a. Zee was maar 1 strandtent waar men wat kon drinken / eten en het was er superdruk. Gelukkig lukte het ons om 2 lege stoelen te vinden en die aan een tafel te schuiven waar maar 1 persoon aan zat. We hebben hier de tijd genomen om uit te rusten en we genoten van het mooie strand en het uitzicht op zee. Op het strand was het niet al te druk en op een gegeven moment landden er 2 parasailers voor ons terras op het zand.

Nadat we ons drinken en hartige snack ophadden, gingen we weer verder. Bij het gebied van de waterwinning zagen we op meerdere plaatsen grote hoeveelheden aalscholvers in de bomen. Het bleek een zeer grote kolonie te zijn die aan broeden waren. Het was een bijzonder gezicht: veel kale bomen die vol zaten met zwarte vogels. Gelukkig zijn hier genoeg grote waterplassen om al die vogels te voorzien van voeding. Het blijkt hier een beschermd natuurgebied te zijn.

Na een rondrit van 45 km waren we weer terug in Castricum en we besloten om eerst ergens te gaan eten voordat we weer de trein in zouden gaan. We vonden in het centrum een Indonesisch afhaalwinkel die ook enkele zitplaatsen hadden en hier hebben we een gezonde Indische maaltijd gegeten.
Het eten werd voor ons opgewarmd en we hebben hier betrekkelijk rustig kunnen eten. 
Met een goed gevulde maag zijn we om 19.21 uur op de trein gestapt en om 21.00 uur kwamen we aan in Arnhem. 
Al met al was het een mooie dag geweest. (foto`s worden later geplaatst)