Om 11.15 uur liepen Ibo en ik al op de Rheinpromenade in Emmerich. We begonnen bij de St.Martinikerk en we zijn helemaal tot het einde gelopen. De St.Martinikerk staat wel heel erg dicht bij het water. Naast de kerk konden we op een toeristenzuil informatie lezen en foto`s zien van de geschiedenis van vroeger. O.a. foto`s van een grote overstroming van vroeger en de bouw van de Rijnbrug. We lazen op deze zuil dat de rode Rijnbrug, die we vanaf dit punt goed konden bewonderen, is gebouwd tussen 1962 en 1965. Deze brug is qua stijl hetzelfde als de Golden Gatebridge in San Francisco. Verder zagen we op de wandelpromenade her en der standbeelden en mooi aangelegde natuurterrassen. Op het laatste stuk van de Rheinpromenade lag een park en we zagen dat een grote boom was ingepakt met een breiwerk. Later zagen we in het centrum nog een keer dat er een aantal palen waren ingepakt met een mooi breiwerk. Vervolgens zijn we het centrum van Emmerich ingegaan en over een kleine Kerstmarkt heen gelopen.
Na een lunchpauze in een café waar we heerlijke erwtensoep hebben gegeten, zijn we met de auto de Rijnbrug overgereden. Aan de andere kant zijn we, net buiten het plaatsje Griethausen, aan de waterkant van de Rijn gaan wandelen.
We gingen al vrij snel van het zandpad af om naar de waterkant te gaan. Door het struikgewas heen liepen we naar een soort strandje waar zowel grint als schelpen lagen. Langs de rand hiervan stonden lage bomen met grillige stammen en hiertussen zag ik toch weer paddenstoelen staan. Zelfs halverwege de maand december zie ik ze nog steeds en ik heb ze gefotografeerd omdat ze in goede staat verkeerden. Op een gegeven moment zagen we aan de overkant van de Rijn het Nederlandse plaatsje Spijk liggen. Ibo herkende het aan de steenfabriek waar hij in de vorige eeuw een periode heeft gewerkt.
We besloten om niet al te ver door te lopen omdat we dan ter hoogte van Tolkamer zouden uitkomen. Maar dan moesten we dat hele eind ook weer over dezelfde weg teruglopen. Ik vind dat saai en ik had daar niet zo`n zin in.
We liepen terug over een zandpad toen we een zwarte hond in de verte naar ons toe zagen komen. Hij rende in een behoorlijk tempo en toen hij ons passeerde, begon ik tegen hem te praten. Hierdoor stopte de hond even om in een plas water te gaan drinken. Er was nergens een eigenaar te zien. Al gauw rende de hond weer verder en we zagen dat er in de verte een tweetal mensen aankwamen. Ik riep van een afstand of het misschien hun hond was; dit was echter niet zo. De vrouw pakte de hond bij de halsband om te kijken wat er op de hondenpenning stond; toevallig bleef de hond bij hun ook stilstaan om weer te drinken in een plas water. De vrouw besloot te bellen naar het telefoonnummer wat op die hondenpenning stond. Net op dat moment zagen we in de verte een man met een aangelijnde hond onze kant opkomen. Het bleek dat de hond van hem was en toen hij bij ons was aangekomen, deed hij de hond meteen aan de riem. Daarna liep hij weer terug in de richting waar hij vandaan was gekomen.Wij waren in ieder geval blij dat de hond weer terug was bij de eigenaar.
Wij zijn, nadat we weer terug bij de auto waren, terug gereden naar Beek in Nederland. We wilden bij `t Peeske in Beek een kop thee drinken en daarna nog een korte wandelroute gaan maken. (zie bij het volgende verhaal met de titel: 'Donker')
Hieronder al vast een paar foto`s van Emmerich (bron: wikipedia)
Een van de standbeelden op de Rheinpromenade: Poortekerl
Hieronder 2 van mijn eigen foto`s:
Emmerich-Rheinpromenade (Rijnbrug nog gedeeltelijk in de ochtendmist)
Langs de Rijn tegenover het Nederlandse dorp Spijk
Geen opmerkingen:
Een reactie posten