zondag 23 november 2014

Loowaard

Vandaag was het wéér een zonnige zondag, er stond niet al te veel wind, dus lekker fietsweer. Het was iets warmer dan gisteren: het werd 14 graden.
Ik wilde via Zevenaar-west, door de wijk Roodwilligen heen, naar Duiven fietsen. In deze wijk wonen de baas en bazin van mijn oppashond Olivia. Heel toevallig zag ik Olivia met haar baas lopen. Aangezien ik de man niet persoonlijk ken, ben ik van de fiets gestapt en heb me voorgesteld. We maakten een praatje en op een gegeven ogenblik vroeg ik hem of Olivia gewend was om mee te fietsen in een hondenmand. Ik vroeg me namelijk af of Olivia wel in de fietsmand past die ik achterop mijn fiets heb. Hij tilde Olivia op en zette haar in de fietsmand. De hond bleef rustig, dus ik denk wel dat ik het aandurf om een keer met haar te gaan fietsen.

Vervolgens fietste ik verder door die woonwijk en ik kwam uit bij een fietspad dat langs weilanden richting Duiven gaat. In de verte zag ik de snelweg A12 liggen. In een tweetal weilanden naast elkaar zag ik bij elkaar opgeteld 5 witte reigers staan.
Eenmaal in Duiven ben ik aan de rand van de bebouwde kom blijven fietsen en ik besloot om naar Loo te fietsen. Vanaf Loo wilde ik via de dijk weer terug fietsen naar huis.
Tijdens de route door het oudere deel van Duiven naar Loo herkende ik de weg die ik in mijn jeugd ook een aantal keren heb gefietst. (in de leeftijdsperiode van 16-19 jaar) Dit was toen wij vanuit Doesburg op de fiets naar Nijmegen gingen om in Nijmegen mee te doen aan de Internationale Fiets 4 Daagse. Wij gingen toen bepakt en bezakt, compleet met tent, op de fiets naar Nijmegen om te kamperen op een camping in Nijmegen.

Goed om weer terug te komen op de fietstocht van vandaag: 
op de Loodijk aangekomen, ben ik bij de eerste bank die ik zag op de dijk, een drinkpauze gaan houden. Ik keek uit over de weilanden waar een aantal Konikpaarden stonden te grazen en op de achtergrond zag ik een vrachtschip voorbij varen. Het was een raar gezicht: als je goed kijkt is het net alsof die boot in de verte over het gras schuift omdat het water van de Rijn niet zichtbaar is. (heb hier een foto van gemaakt) Tevens keek ik weer recht tegen de laagstaande zon in. 
Na bijna 1 kwartier rust ben ik weer op de fiets gestapt en ik passeerde iets verderop de dijk een groepje Galloway runderen. Deze runderen waren bijna allemaal hout aan het eten dat op de grond lag en van de geknotte wilgen afkomstig was. Schijnbaar heeft dat een goede voedingswaarde??

Nog weer iets verderop, nog steeds op de Loodijk, ben ik rechtsaf geslagen. Het heet hier de Loowaard en het is een natuurgebied geworden voor de Gallowayrunderen en de Konikpaarden. De weg hiernaar toe werd al gauw een zandweg die om een grote waterplas heen loopt. 
Toen ik net bij deze waterplas aankwam zag ik iets bijzonders in de lucht: een soort regenboog maar dan anders. 
Vanavond op TV, bij het weerpraatje op RTL, hoorde ik Helga van Leur hierover vertellen. Zij legde uit dat dit een 'halo' is; een soort bijzon. Hier heb ik ook een foto van gemaakt.
Aan het eind hiervan kwam ik uit bij een kleine jachthaven waar ik niet meer verder mocht fietsen. Dus ik ben weer teruggegaan naar de Loodijk.

Tussen 16.15 en 16.20 uur verdween de zon en ik merkte dat het vandaag niet zo hard afkoelde als gistermiddag. De hoofdband hoefde ik nu niet op te doen.
Het laatste stuk van mijn fietsroute wilde ik langs de Jezuietenwaay gaan en toen merkte ik dat ik de wind tegen had. Ook al waaide het niet hard, ik moest de laatste 5 km wel zwaarder trappen met mijn vermoeide beenspieren. Doordat ik even niet oplette, fietste ik te ver door op de Rijndijk en ik zag dat ik in de richting van Pannerden fietste. Hier zag ik in de weiland weer een aantal witte reigers en een paar grijze reigers staan. In totaal heb ik 8 witte reigers gezien en 3 grijze reigers.
Aangezien ik niet via Pannerden naar huis wilde fietsen besloot ik een eindje terug te fietsen en naar de goede dijk te gaan. Omdat ik het vrij snel ontdekte, hoefde ik maar een paar honderd meter terug te fietsen.
Tegen 16.45 uur arriveerde ik bij mijn huis, na een rondrit van 26 km.

De Galloway runderen bij de wilgentakken



Hieronder is de 'halo' te zien


 Net alsof de boot over land vaart












Geen opmerkingen: