Gisteren had ik Olivia weer de hele dag bij mij, ze werd al om 7.45 uur gebracht. Dus op deze zonnige maandagochtend ging ik om 9.45 uur al met Olivia een kleine wandeling maken.
Tegen 13.30 uur ging ik weer naar buiten voor een langere wandeling.
Ik besloot dezelfde rondwandeling te maken als vorige week omdat dit voor Olivia een bekende route is. Net als vorige week kwam ik de vrouw tegen die met haar zeer grote hond aan het wandelen is; ik heb deze vrouw al vaker gezien. Het verschil tussen haar grote hond en de kleine teckel is enorm.
Omdat de eigenaresse van Olivia mij had verteld dat Olivia bang is voor grote honden, kon ik het niet laten om dit te controleren.
Deze grote hond is zeer rustig en daarom durfde ik de confrontatie wel aan. Ik sprak de vrouw aan en vroeg of ik een foto mocht maken van de 2 honden samen. Dit vond ze goed en de bangigheid van Olivia viel reuze mee. Haar staart verdween niet tussen de achterpoten. Ze was weliswaar niet erg gecharmeerd van die grote hond boven zich maar toen die grote hond van haar wegdraaide, deed Olivia wel een poging om die grote te willen besnuffelen. Dit lukte niet omdat de hond al weg liep. Ik heb in ieder geval 2 mooie foto`s gemaakt. Helaas ben ik vergeten de vrouw te vragen vat voor ras haar hond is en wat zijn roepnaam is. Dit zal ik binnenkort nog wel doen als ik haar weer tegen kom.
Olivia en ik gingen via het natuurgebied van de voormalige steenfabriek Panoven richting het Breulymeer.
Naast het Breulymeer liggen nog een aantal waterplassen die eigenlijk zijn ontstaan door het uitgraven van de klei voor de steenfabriek. Nu lopen er door dit gebied wandelpaden en hier zie ik ook vaak vissers zitten.
Ik ben de dijk weer opgegaan en aan de andere kant meteen weer naar beneden gelopen. Hier staat een bankje waar ik even in de zon wilde gaan zitten en ook om Olivia te laten rusten. Ze liep al enige tijd te hijgen. De hond was volgens mij wel blij met de pauze want ze ging meteen op het gras liggen.
Ik had zicht op een 8-tal zwarte pony`s, die precies aan de rand van het weiland aan het grazen waren. En de pony`s keken over het prikkeldraad heen naar mij.
De zon gaf toch nog enigszins wat warmte af en ik heb zo`n 20 minuten zitten genieten. maar goed....... te lang stil zitten geeft toch te veel afkoeling en ik kreeg het koud.
We gingen verder over het natuurpad en ik merkte dat de grond her en der erg drassig was. Olivia liep met haar korte pootjes door het natte gras en soms door de modder heen.
Thuis gekomen heb ik de hond wel even met een oude doek droog en schoon gemaakt.
Al met al ben ik toch 1 uur buiten geweest.
Hieronder de 2 honden gezamenlijk op de foto:
dinsdag 25 november 2014
zondag 23 november 2014
Loowaard
Vandaag was het wéér een zonnige zondag, er stond niet al te veel wind, dus lekker fietsweer. Het was iets warmer dan gisteren: het werd 14 graden.
Ik wilde via Zevenaar-west, door de wijk Roodwilligen heen, naar Duiven fietsen. In deze wijk wonen de baas en bazin van mijn oppashond Olivia. Heel toevallig zag ik Olivia met haar baas lopen. Aangezien ik de man niet persoonlijk ken, ben ik van de fiets gestapt en heb me voorgesteld. We maakten een praatje en op een gegeven ogenblik vroeg ik hem of Olivia gewend was om mee te fietsen in een hondenmand. Ik vroeg me namelijk af of Olivia wel in de fietsmand past die ik achterop mijn fiets heb. Hij tilde Olivia op en zette haar in de fietsmand. De hond bleef rustig, dus ik denk wel dat ik het aandurf om een keer met haar te gaan fietsen.
Vervolgens fietste ik verder door die woonwijk en ik kwam uit bij een fietspad dat langs weilanden richting Duiven gaat. In de verte zag ik de snelweg A12 liggen. In een tweetal weilanden naast elkaar zag ik bij elkaar opgeteld 5 witte reigers staan.
Eenmaal in Duiven ben ik aan de rand van de bebouwde kom blijven fietsen en ik besloot om naar Loo te fietsen. Vanaf Loo wilde ik via de dijk weer terug fietsen naar huis.
Tijdens de route door het oudere deel van Duiven naar Loo herkende ik de weg die ik in mijn jeugd ook een aantal keren heb gefietst. (in de leeftijdsperiode van 16-19 jaar) Dit was toen wij vanuit Doesburg op de fiets naar Nijmegen gingen om in Nijmegen mee te doen aan de Internationale Fiets 4 Daagse. Wij gingen toen bepakt en bezakt, compleet met tent, op de fiets naar Nijmegen om te kamperen op een camping in Nijmegen.
Goed om weer terug te komen op de fietstocht van vandaag:
op de Loodijk aangekomen, ben ik bij de eerste bank die ik zag op de dijk, een drinkpauze gaan houden. Ik keek uit over de weilanden waar een aantal Konikpaarden stonden te grazen en op de achtergrond zag ik een vrachtschip voorbij varen. Het was een raar gezicht: als je goed kijkt is het net alsof die boot in de verte over het gras schuift omdat het water van de Rijn niet zichtbaar is. (heb hier een foto van gemaakt) Tevens keek ik weer recht tegen de laagstaande zon in.
Na bijna 1 kwartier rust ben ik weer op de fiets gestapt en ik passeerde iets verderop de dijk een groepje Galloway runderen. Deze runderen waren bijna allemaal hout aan het eten dat op de grond lag en van de geknotte wilgen afkomstig was. Schijnbaar heeft dat een goede voedingswaarde??
Nog weer iets verderop, nog steeds op de Loodijk, ben ik rechtsaf geslagen. Het heet hier de Loowaard en het is een natuurgebied geworden voor de Gallowayrunderen en de Konikpaarden. De weg hiernaar toe werd al gauw een zandweg die om een grote waterplas heen loopt.
Toen ik net bij deze waterplas aankwam zag ik iets bijzonders in de lucht: een soort regenboog maar dan anders.
Vanavond op TV, bij het weerpraatje op RTL, hoorde ik Helga van Leur hierover vertellen. Zij legde uit dat dit een 'halo' is; een soort bijzon. Hier heb ik ook een foto van gemaakt.
Aan het eind hiervan kwam ik uit bij een kleine jachthaven waar ik niet meer verder mocht fietsen. Dus ik ben weer teruggegaan naar de Loodijk.
Tussen 16.15 en 16.20 uur verdween de zon en ik merkte dat het vandaag niet zo hard afkoelde als gistermiddag. De hoofdband hoefde ik nu niet op te doen.
Het laatste stuk van mijn fietsroute wilde ik langs de Jezuietenwaay gaan en toen merkte ik dat ik de wind tegen had. Ook al waaide het niet hard, ik moest de laatste 5 km wel zwaarder trappen met mijn vermoeide beenspieren. Doordat ik even niet oplette, fietste ik te ver door op de Rijndijk en ik zag dat ik in de richting van Pannerden fietste. Hier zag ik in de weiland weer een aantal witte reigers en een paar grijze reigers staan. In totaal heb ik 8 witte reigers gezien en 3 grijze reigers.
Aangezien ik niet via Pannerden naar huis wilde fietsen besloot ik een eindje terug te fietsen en naar de goede dijk te gaan. Omdat ik het vrij snel ontdekte, hoefde ik maar een paar honderd meter terug te fietsen.
Tegen 16.45 uur arriveerde ik bij mijn huis, na een rondrit van 26 km.
Ik wilde via Zevenaar-west, door de wijk Roodwilligen heen, naar Duiven fietsen. In deze wijk wonen de baas en bazin van mijn oppashond Olivia. Heel toevallig zag ik Olivia met haar baas lopen. Aangezien ik de man niet persoonlijk ken, ben ik van de fiets gestapt en heb me voorgesteld. We maakten een praatje en op een gegeven ogenblik vroeg ik hem of Olivia gewend was om mee te fietsen in een hondenmand. Ik vroeg me namelijk af of Olivia wel in de fietsmand past die ik achterop mijn fiets heb. Hij tilde Olivia op en zette haar in de fietsmand. De hond bleef rustig, dus ik denk wel dat ik het aandurf om een keer met haar te gaan fietsen.
Vervolgens fietste ik verder door die woonwijk en ik kwam uit bij een fietspad dat langs weilanden richting Duiven gaat. In de verte zag ik de snelweg A12 liggen. In een tweetal weilanden naast elkaar zag ik bij elkaar opgeteld 5 witte reigers staan.
Eenmaal in Duiven ben ik aan de rand van de bebouwde kom blijven fietsen en ik besloot om naar Loo te fietsen. Vanaf Loo wilde ik via de dijk weer terug fietsen naar huis.
Tijdens de route door het oudere deel van Duiven naar Loo herkende ik de weg die ik in mijn jeugd ook een aantal keren heb gefietst. (in de leeftijdsperiode van 16-19 jaar) Dit was toen wij vanuit Doesburg op de fiets naar Nijmegen gingen om in Nijmegen mee te doen aan de Internationale Fiets 4 Daagse. Wij gingen toen bepakt en bezakt, compleet met tent, op de fiets naar Nijmegen om te kamperen op een camping in Nijmegen.
Goed om weer terug te komen op de fietstocht van vandaag:
op de Loodijk aangekomen, ben ik bij de eerste bank die ik zag op de dijk, een drinkpauze gaan houden. Ik keek uit over de weilanden waar een aantal Konikpaarden stonden te grazen en op de achtergrond zag ik een vrachtschip voorbij varen. Het was een raar gezicht: als je goed kijkt is het net alsof die boot in de verte over het gras schuift omdat het water van de Rijn niet zichtbaar is. (heb hier een foto van gemaakt) Tevens keek ik weer recht tegen de laagstaande zon in.
Na bijna 1 kwartier rust ben ik weer op de fiets gestapt en ik passeerde iets verderop de dijk een groepje Galloway runderen. Deze runderen waren bijna allemaal hout aan het eten dat op de grond lag en van de geknotte wilgen afkomstig was. Schijnbaar heeft dat een goede voedingswaarde??
Nog weer iets verderop, nog steeds op de Loodijk, ben ik rechtsaf geslagen. Het heet hier de Loowaard en het is een natuurgebied geworden voor de Gallowayrunderen en de Konikpaarden. De weg hiernaar toe werd al gauw een zandweg die om een grote waterplas heen loopt.
Toen ik net bij deze waterplas aankwam zag ik iets bijzonders in de lucht: een soort regenboog maar dan anders.
Vanavond op TV, bij het weerpraatje op RTL, hoorde ik Helga van Leur hierover vertellen. Zij legde uit dat dit een 'halo' is; een soort bijzon. Hier heb ik ook een foto van gemaakt.
Aan het eind hiervan kwam ik uit bij een kleine jachthaven waar ik niet meer verder mocht fietsen. Dus ik ben weer teruggegaan naar de Loodijk.
Tussen 16.15 en 16.20 uur verdween de zon en ik merkte dat het vandaag niet zo hard afkoelde als gistermiddag. De hoofdband hoefde ik nu niet op te doen.
Het laatste stuk van mijn fietsroute wilde ik langs de Jezuietenwaay gaan en toen merkte ik dat ik de wind tegen had. Ook al waaide het niet hard, ik moest de laatste 5 km wel zwaarder trappen met mijn vermoeide beenspieren. Doordat ik even niet oplette, fietste ik te ver door op de Rijndijk en ik zag dat ik in de richting van Pannerden fietste. Hier zag ik in de weiland weer een aantal witte reigers en een paar grijze reigers staan. In totaal heb ik 8 witte reigers gezien en 3 grijze reigers.
Aangezien ik niet via Pannerden naar huis wilde fietsen besloot ik een eindje terug te fietsen en naar de goede dijk te gaan. Omdat ik het vrij snel ontdekte, hoefde ik maar een paar honderd meter terug te fietsen.
Tegen 16.45 uur arriveerde ik bij mijn huis, na een rondrit van 26 km.
De Galloway runderen bij de wilgentakken
Net alsof de boot over land vaart
zaterdag 22 november 2014
Vroege zonsondergang
Vanmiddag ben ik richting Herwen gefietst; het was zonnig weer en ongeveer 12 graden. Ik wilde naar de Kringloopwinkel in Herwen gaan en ik dacht dat ik via de dijk daar naar toe kon fietsen. Helaas viel dit tegen want ik kon nergens de dijk af en zodoende was ik al bijna in Lobith voordat ik eindelijk rechts af de dijk af kon gaan. Dit betekende dat ik een eind terug moest fietsen.
Na enige tijd kwam ik weer uit de Kringloopwinkel en besloot ik een andere dijk op te gaan, namelijk de dijk die langs het Bylandtmeer loopt. Ik ben naar een bank toe gefietst dat aan het meer ligt en ben daar op gaan zitten om een appel op te eten. Het was inmiddels 16.00 uur en ik zag dat de zon al een heel eind gezakt was; sterker nog de zon was al bezig om onder te gaan. Gelukkig had ik mijn fototoestel bij me en ik besloot om op de bank te blijven zitten en de zonsondergang af te wachten. Iets voor 16.30 uur was de zon onder. Best wel vroeg.......maar goed, het is geen zomer meer maar het 3e weekend van november.
Op de terugweg naar huis koelde het vrij snel af en gelukkig had ik een hoofdband en handschoenen bij me, die ik aan kon doen.
Na enige tijd kwam ik weer uit de Kringloopwinkel en besloot ik een andere dijk op te gaan, namelijk de dijk die langs het Bylandtmeer loopt. Ik ben naar een bank toe gefietst dat aan het meer ligt en ben daar op gaan zitten om een appel op te eten. Het was inmiddels 16.00 uur en ik zag dat de zon al een heel eind gezakt was; sterker nog de zon was al bezig om onder te gaan. Gelukkig had ik mijn fototoestel bij me en ik besloot om op de bank te blijven zitten en de zonsondergang af te wachten. Iets voor 16.30 uur was de zon onder. Best wel vroeg.......maar goed, het is geen zomer meer maar het 3e weekend van november.
Op de terugweg naar huis koelde het vrij snel af en gelukkig had ik een hoofdband en handschoenen bij me, die ik aan kon doen.
Hieronder een ondergaande zon genomen door een kunstwerk van metaal / gaas
Het Bylandtmeer
maandag 17 november 2014
Na regen komt zonneschijn
Vanochtend begon de maandag zonnig en een groot deel van de dag bleef de zon aanwezig. Alhoewel dit in de middag werd afgewisseld met bewolking. Er was niet veel wind en het was rond de 12 graden. Een hele verbetering vergeleken met gisteren.
Vanmiddag ben ik met de oppashond gaan wandelen, langs het Breulymeer en vanaf daar over de dijk weer terug. Ondanks dat Olivia een teckel van 13 jaar aan de stevige kant is, lukt het haar nog goed om een langere wandeling te maken. Ze loopt afwisselend langzaam en dan weer iets sneller. We hebben 3 kwartier gelopen. Onderweg heb ik een aantal foto`s gemaakt en dan bleef Olivia netjes op mij wachten. Ze had geen andere keus omdat ik haar riem vastlegde. Uiteraard heb ik van haar ook een foto gemaakt.
Tijdens deze wandeling met Olivia gebeurde er iets raars: ik noemde Olivia op een bepaald moment Benni. Het is deze dag namelijk precies 1 jaar geleden is dat ik mijn hondje Benni heb laten inslapen. Vorig jaar viel 18 november op een maandag en dat is vandaag. Waarschijnlijk heeft het hier mee te maken.
Toen ik langs de waterplas liep die vlakbij de kerk ligt, zag ik dat er een zwanenpaartje rond zwom met nog 1 jonge zwaan. Deze jonge zwaan had nog niet eens de witte kleur; dus dit jong is misschien wel in de late zomer uit het ei gekomen. (2e broedsel?)
Vanmiddag ben ik met de oppashond gaan wandelen, langs het Breulymeer en vanaf daar over de dijk weer terug. Ondanks dat Olivia een teckel van 13 jaar aan de stevige kant is, lukt het haar nog goed om een langere wandeling te maken. Ze loopt afwisselend langzaam en dan weer iets sneller. We hebben 3 kwartier gelopen. Onderweg heb ik een aantal foto`s gemaakt en dan bleef Olivia netjes op mij wachten. Ze had geen andere keus omdat ik haar riem vastlegde. Uiteraard heb ik van haar ook een foto gemaakt.
Tijdens deze wandeling met Olivia gebeurde er iets raars: ik noemde Olivia op een bepaald moment Benni. Het is deze dag namelijk precies 1 jaar geleden is dat ik mijn hondje Benni heb laten inslapen. Vorig jaar viel 18 november op een maandag en dat is vandaag. Waarschijnlijk heeft het hier mee te maken.
Toen ik langs de waterplas liep die vlakbij de kerk ligt, zag ik dat er een zwanenpaartje rond zwom met nog 1 jonge zwaan. Deze jonge zwaan had nog niet eens de witte kleur; dus dit jong is misschien wel in de late zomer uit het ei gekomen. (2e broedsel?)
zondag 16 november 2014
Regenachtige zondag
Vandaag is het geen mooi weer, het is de hele dag al zwaar bewolkt en het regent. Na een aantal weekenden met uitzonderlijk zacht en zonnig weer, is het wel wennen aan deze troosteloze nattigheid.
Ik ben de afgelopen week iedere dag wel aan het wandelen geweest, veelal wandelingen van 20 tot 40 minuten. Op dinsdag 11 november was de oppashond Olivia weer bij mij en juist op die middag regende het ook een aantal keren. Dit gebeurde `s middag 2 keer terwijl ik buiten liep en de zon scheen op dat moment ook. De 2e keer, dit was aan het eind van de middag, zag ik een zeer mooie regenboog verschijnen, het was zelfs een dubbele regenboog.
Vorige week zaterdag zag ik, toen ik bovenop de dijk liep, dat de mensen van de Natuurvrienden alweer waren begonnen met het knotwilgen. De wilgenbomen bij het wandelpad onderaan de dijk waren nu helemaal gekortwiekt. Gedurende de zomer kon je hier vrij lopen zonder dat men je vanaf de dijkweg zag. Nu is er een vrije kijk op het wandelpad.
Zie hieronder de geknotte wilgenbomen; hierachter loopt een wandelpad.
Ik ben de afgelopen week iedere dag wel aan het wandelen geweest, veelal wandelingen van 20 tot 40 minuten. Op dinsdag 11 november was de oppashond Olivia weer bij mij en juist op die middag regende het ook een aantal keren. Dit gebeurde `s middag 2 keer terwijl ik buiten liep en de zon scheen op dat moment ook. De 2e keer, dit was aan het eind van de middag, zag ik een zeer mooie regenboog verschijnen, het was zelfs een dubbele regenboog.
Vorige week zaterdag zag ik, toen ik bovenop de dijk liep, dat de mensen van de Natuurvrienden alweer waren begonnen met het knotwilgen. De wilgenbomen bij het wandelpad onderaan de dijk waren nu helemaal gekortwiekt. Gedurende de zomer kon je hier vrij lopen zonder dat men je vanaf de dijkweg zag. Nu is er een vrije kijk op het wandelpad.
Zie hieronder de geknotte wilgenbomen; hierachter loopt een wandelpad.
maandag 10 november 2014
Bergherbos
Zondagmiddag zijn Ibo en ik gaan wandelen in Beek, in het Bergherbos. Omdat het nogal stevig waaide had ik geen zin om te gaan fietsen; in het bos loop je tenminste grotendeels uit de wind.
Het was weer een mooie zondag, de zon scheen en vergeleken met de 2 afgelopen zondagen was het weer een stuk koeler. (12 graden)
We kozen de rode wandelroute die 7 km is en we hebben er bijna 2½ uur over gedaan, met een kwartier pauze. Het eerste stuk was erg druk maar gelukkig lieten we de meeste wandelaars met kleine kinderen al gauw achter ons en werd het qua geluiden wat rustiger.
In een rustig tempo liepen we door afwisselend landschap. Toch werden we regelmatig ingehaald door wandelaars. (zonder kinderen)
Het eerste deel van de route gaat langs een glooiend akkerbouwgrond en daarna liepen we het bos in.
Deze keer deed Ibo fanatiek mee om naar paddenstoelen te kijken. Meerdere malen wees hij mij op een paddenstoel. Ik heb er toch weer een behoorlijk aantal gefotografeerd. En we hebben 3x een vliegenzwam gezien; hier waren we extra alert op geweest.
Een aantal keren werden we aangesproken door mensen die mij op de grond gehurkt zagen zitten. Een oudere man liet zelfs zijn gemaakte paddenstoelenfoto`s zien die hij op zijn smartphone had staan. Hij was er behoorlijk trots op en het waren inderdaad zeer duidelijke foto`s.
Toen we bijna terug waren bij het beginpunt, sprak een vrouw mij aan die zelf ook 'paddenstoelengek' was en de vliegenzwam kwam ter sprake. Zij had er maar 1 gezien, terwijl ik er 3 gezien had. Dit kan natuurlijk te maken hebben op welk wandelpad je loopt.
Na afloop zijn we nog iets warms gaan drinken op het buitenterras van `t Peeske. Uit de wind kon je nog wel prettig buiten zitten.
Het was weer een mooie zondag, de zon scheen en vergeleken met de 2 afgelopen zondagen was het weer een stuk koeler. (12 graden)
We kozen de rode wandelroute die 7 km is en we hebben er bijna 2½ uur over gedaan, met een kwartier pauze. Het eerste stuk was erg druk maar gelukkig lieten we de meeste wandelaars met kleine kinderen al gauw achter ons en werd het qua geluiden wat rustiger.
In een rustig tempo liepen we door afwisselend landschap. Toch werden we regelmatig ingehaald door wandelaars. (zonder kinderen)
Het eerste deel van de route gaat langs een glooiend akkerbouwgrond en daarna liepen we het bos in.
Deze keer deed Ibo fanatiek mee om naar paddenstoelen te kijken. Meerdere malen wees hij mij op een paddenstoel. Ik heb er toch weer een behoorlijk aantal gefotografeerd. En we hebben 3x een vliegenzwam gezien; hier waren we extra alert op geweest.
Een aantal keren werden we aangesproken door mensen die mij op de grond gehurkt zagen zitten. Een oudere man liet zelfs zijn gemaakte paddenstoelenfoto`s zien die hij op zijn smartphone had staan. Hij was er behoorlijk trots op en het waren inderdaad zeer duidelijke foto`s.
Toen we bijna terug waren bij het beginpunt, sprak een vrouw mij aan die zelf ook 'paddenstoelengek' was en de vliegenzwam kwam ter sprake. Zij had er maar 1 gezien, terwijl ik er 3 gezien had. Dit kan natuurlijk te maken hebben op welk wandelpad je loopt.
Na afloop zijn we nog iets warms gaan drinken op het buitenterras van `t Peeske. Uit de wind kon je nog wel prettig buiten zitten.
zaterdag 8 november 2014
Dijkwandeling
Vandaag was het prachtig wandelweer: fris, zonnig en winderig, ongeveer 12 graden. Ik besloot om over de dijk richting Babberich te wandelen. In de weilanden zag ik veel ganzen en daar stonden een aantal witte reigers tussen in, het waren er een stuk of 6. In een weiland ernaast zag ik 2 ooievaars rondstappen; vorige week had ik al geschreven dat ik 1 ooievaar zag. Blijkbaar vonden deze ooievaars het niet nodig om naar het warme zuiden te vliegen.
Toen ik een eind verder op de dijk liep, kwam er van de tegenovergestelde richting een hardloopster aan en werd ik verrast door dezelfde ooievaars. Ik zag aan de reactie van de vrouw dat ze ergens naar keek en daarom keek ik ook omhoog en zag de 2 ooievaars vlak over me heen vliegen. Schijnbaar konden ze door de stevige wind niet snel genoeg omhoog komen. Het was een rare gewaarwording om dit mee te maken.
Bij de T-splitsing ben ik rechtsaf gegaan en besloot ik om een deel van de route De Gelderse Poort te volgen en ik liep weer langs het 'stiltegebied' De Twickel. Men mag hier niet in, alleen maar erlangs lopen.
Deze weg brokkelt aan de zijkanten steeds verder af; het wordt alleen nog maar gebruikt door aanwonenden van 2 huizen en er rijden landbouwvoertuigen overheen. Het is hier erg rustig lopen en opeens hoorde ik een enorme herrie van ganzen. In de verte zag ik een grote groep ganzen richting mij vliegen en ze streken in het weiland neer waar ik langs liep. Erg mooi om dit te zien gebeuren.
Nog weer een eind verderop, buigt het pad naar links en ging ik door 2 weilanden heen richting een dijk.
Ik had hier in het begin van dit jaar ook al eens gelopen; toen was het pad door deze weilanden heen erg nat en modderig. Aangezien het de afgelopen paar weken regelmatig veel geregend heeft, was dit pad nu dus weer erg nat en modderig. Ik ben nog wel zo goed als het ging langs de moddersporen heen gelopen en naar het einde gelopen. Intussen zagen mijn schoenen er niet meer uit en besloot ik om toch maar niet meer verder te lopen. Bovenop de dijk stond ik vlak bij een waterplas en zag in de verte een aantal paarden grazen.
Op de terugweg ben ik bij de T-splitsing op de dijk nog even op een bank gaan zitten. Nog even van de zon genieten, maar het werd al snel te fris. Al met al was ik 5 kwartier actief geweest.
Hieronder 2 foto`s met de ganzen die gaan landen in het weiland.
Toen ik een eind verder op de dijk liep, kwam er van de tegenovergestelde richting een hardloopster aan en werd ik verrast door dezelfde ooievaars. Ik zag aan de reactie van de vrouw dat ze ergens naar keek en daarom keek ik ook omhoog en zag de 2 ooievaars vlak over me heen vliegen. Schijnbaar konden ze door de stevige wind niet snel genoeg omhoog komen. Het was een rare gewaarwording om dit mee te maken.
Bij de T-splitsing ben ik rechtsaf gegaan en besloot ik om een deel van de route De Gelderse Poort te volgen en ik liep weer langs het 'stiltegebied' De Twickel. Men mag hier niet in, alleen maar erlangs lopen.
Deze weg brokkelt aan de zijkanten steeds verder af; het wordt alleen nog maar gebruikt door aanwonenden van 2 huizen en er rijden landbouwvoertuigen overheen. Het is hier erg rustig lopen en opeens hoorde ik een enorme herrie van ganzen. In de verte zag ik een grote groep ganzen richting mij vliegen en ze streken in het weiland neer waar ik langs liep. Erg mooi om dit te zien gebeuren.
Nog weer een eind verderop, buigt het pad naar links en ging ik door 2 weilanden heen richting een dijk.
Ik had hier in het begin van dit jaar ook al eens gelopen; toen was het pad door deze weilanden heen erg nat en modderig. Aangezien het de afgelopen paar weken regelmatig veel geregend heeft, was dit pad nu dus weer erg nat en modderig. Ik ben nog wel zo goed als het ging langs de moddersporen heen gelopen en naar het einde gelopen. Intussen zagen mijn schoenen er niet meer uit en besloot ik om toch maar niet meer verder te lopen. Bovenop de dijk stond ik vlak bij een waterplas en zag in de verte een aantal paarden grazen.
Op de terugweg ben ik bij de T-splitsing op de dijk nog even op een bank gaan zitten. Nog even van de zon genieten, maar het werd al snel te fris. Al met al was ik 5 kwartier actief geweest.
Hieronder 2 foto`s met de ganzen die gaan landen in het weiland.
zondag 2 november 2014
Duitse vliegenzwam
Het was lekker weer, uitzonderlijk zacht voor het begin van november. De zon scheen volop en er stond een matige wind met een temperatuur van rond de 17 graden.
De fietstocht van vandaag, samen met Ibo, ging richting Duitsland. Het was de bedoeling om via Hoch Elten richting Beek te gaan.Het is ons gelukt om in één keer naar boven te fietsen; toen wij dit op 29 april j.l. deden kwamen we niet zo ver en moesten wij het laatste stuk naar boven lopen.Toch knap van ons; onze conditie is duidelijk verbeterd.
Na Hoch Elten zouden we door het gebied van Montferland naar het Bergherbos in Beek te gaan. Onverwachts kwamen we in `s Heerenberg langs het kasteel waar vroeger het museum Gouden Handen in zat. We zijn er rond omheen gefietst en het was leuk om dit weer terug te zien. (jeugdherinnering)
We fietsten door afwisselende landschappen, zowel door open landbouwgebieden als door bossen. Het kon natuurlijk niet uitblijven dat ik weer paddenstoelen zou zien. Opvallend is wel dat er dit jaar nauwelijks vliegenzwammen te zien zijn. (de bekende paddenstoel - rood met witte stippen) Dus toen ik er een zag staan, heb ik die wel op de foto gezet. Deze vliegenzwam troffen we aan op Duits grondgebied.
Toen we later in de middag al weer op de terugweg waren, in de buurt van Babberich, zag ik nog een paddenstoel die ik nog niet eerder had gezien. (een witte kluifzwam) Het gebeurd me regelmatig dat ik nog steeds paddenstoelen zie die ik nog niet eerder had gezien.
Onderweg hebben we in `s Heerenberg op een terrasje gezeten en een eind verderop weer, namelijk bij `t Peeske in Beek waar we onze theepauze hebben gehouden. Toen we daar op het buitenterras zaten, besloten we om nog een korte boswandeling te maken. Er waren behoorlijk veel mensen in het bos, veel gezinnen met kleine kinderen.
Tegen 16.30 uur zijn Ibo en ik weer op de fiets gestapt en tegen 17.15 uur waren we weer bij mijn huis. We hebben 38 km gefietst.
Hieronder een aantal foto`s: de 1e paddenstoelfoto (vliegenzwam) is op Duits grondgebied gefotografeerd.
De fietstocht van vandaag, samen met Ibo, ging richting Duitsland. Het was de bedoeling om via Hoch Elten richting Beek te gaan.Het is ons gelukt om in één keer naar boven te fietsen; toen wij dit op 29 april j.l. deden kwamen we niet zo ver en moesten wij het laatste stuk naar boven lopen.Toch knap van ons; onze conditie is duidelijk verbeterd.
Na Hoch Elten zouden we door het gebied van Montferland naar het Bergherbos in Beek te gaan. Onverwachts kwamen we in `s Heerenberg langs het kasteel waar vroeger het museum Gouden Handen in zat. We zijn er rond omheen gefietst en het was leuk om dit weer terug te zien. (jeugdherinnering)
We fietsten door afwisselende landschappen, zowel door open landbouwgebieden als door bossen. Het kon natuurlijk niet uitblijven dat ik weer paddenstoelen zou zien. Opvallend is wel dat er dit jaar nauwelijks vliegenzwammen te zien zijn. (de bekende paddenstoel - rood met witte stippen) Dus toen ik er een zag staan, heb ik die wel op de foto gezet. Deze vliegenzwam troffen we aan op Duits grondgebied.
Toen we later in de middag al weer op de terugweg waren, in de buurt van Babberich, zag ik nog een paddenstoel die ik nog niet eerder had gezien. (een witte kluifzwam) Het gebeurd me regelmatig dat ik nog steeds paddenstoelen zie die ik nog niet eerder had gezien.
Onderweg hebben we in `s Heerenberg op een terrasje gezeten en een eind verderop weer, namelijk bij `t Peeske in Beek waar we onze theepauze hebben gehouden. Toen we daar op het buitenterras zaten, besloten we om nog een korte boswandeling te maken. Er waren behoorlijk veel mensen in het bos, veel gezinnen met kleine kinderen.
Tegen 16.30 uur zijn Ibo en ik weer op de fiets gestapt en tegen 17.15 uur waren we weer bij mijn huis. We hebben 38 km gefietst.
Hieronder een aantal foto`s: de 1e paddenstoelfoto (vliegenzwam) is op Duits grondgebied gefotografeerd.
Hieronder staat een Kluifzwam
Abonneren op:
Posts (Atom)