Vanavond ben ik weer eens gaan wandelen aan de onderkant van de dijk. Dit had ik niet meer gedaan sinds ik 2½ week geleden gevallen ben met mijn fiets en waarbij ik mijn enkel verzwikt had.
De zon scheen weer nadat het er even op had geleken of er een onweersbui zou komen. Halverwege hoorde ik toch wat gerommel in de lucht maar de zon scheen nog steeds. Toen ik echter aan de onderkant van de dijk was, voelde ik toch wat gespetter. Terwijl de zon gewoon bleef schijnen, begon het toch wat harder te regenen.
Dat vond ik niet zo prettig want ik liep daar in mijn dunne zomerkleding en had er niet zo`n zin in om nat te worden. Ik ben op een gegeven moment wel onder een boom gaan staan. Misschien niet zo handig, maar ik bedacht me op dat moment: als het 2 keer licht aan het rommelen is dat het dan geen echt onweer is. Dus ik mocht van mezelf onder die boom blijven staan.
Gelukkig was het maar een korte bui en viel het mee met de nattigheid.
Ik wilde graag de struiken terug zien die ik 2½ week geleden in de knop zag staan. Het pad waar die bewuste struiken staan was de afgelopen weken behoorlijk dicht gegroeid met bloeiende koolzaadplanten. Deze waren inmiddels zo groot als ik zelf ben.
Ik was benieuwd welke bloemen eruit zouden komen en daarom had ik er al een paar foto`s van gemaakt. Vanavond heb ik er ook weer een paar gemaakt. Bijna op het eind van het pad zag ik de struiken terug, nu in bloei. Het is een distelsoort. Zie de foto`s hieronder, de eerste foto is van een paar weken terug.
De zon scheen weer nadat het er even op had geleken of er een onweersbui zou komen. Halverwege hoorde ik toch wat gerommel in de lucht maar de zon scheen nog steeds. Toen ik echter aan de onderkant van de dijk was, voelde ik toch wat gespetter. Terwijl de zon gewoon bleef schijnen, begon het toch wat harder te regenen.
Dat vond ik niet zo prettig want ik liep daar in mijn dunne zomerkleding en had er niet zo`n zin in om nat te worden. Ik ben op een gegeven moment wel onder een boom gaan staan. Misschien niet zo handig, maar ik bedacht me op dat moment: als het 2 keer licht aan het rommelen is dat het dan geen echt onweer is. Dus ik mocht van mezelf onder die boom blijven staan.
Gelukkig was het maar een korte bui en viel het mee met de nattigheid.
Ik wilde graag de struiken terug zien die ik 2½ week geleden in de knop zag staan. Het pad waar die bewuste struiken staan was de afgelopen weken behoorlijk dicht gegroeid met bloeiende koolzaadplanten. Deze waren inmiddels zo groot als ik zelf ben.
Ik was benieuwd welke bloemen eruit zouden komen en daarom had ik er al een paar foto`s van gemaakt. Vanavond heb ik er ook weer een paar gemaakt. Bijna op het eind van het pad zag ik de struiken terug, nu in bloei. Het is een distelsoort. Zie de foto`s hieronder, de eerste foto is van een paar weken terug.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten