Het was een rare wandeling vanmiddag in het bos van Rozendaal, dat grenst aan Arnhem-oost. Eerst was Benni nergens meer te bekennen en doordat het struikgewas / onkruid zo hoog is in het bos, kon ik niet ver vooruit kijken. Ik stond op een splitsing waar ik 3 keuzes had en welke kant ik ook opkeek, er was geen Benni te zien. Na 3x Benni roepen, koos ik ervoor om het pad te nemen dat naar beneden liep. Halverwege dat pad is er aan de linkerkant een pad dat weer omhoog gaat; hier was ik op de heenweg naar boven gegaan. Ik was aangenaam verrast toen Benni daar naar beneden kwam lopen. Hij was mij dus ook aan het zoeken geweest.
Ik besloot Benni meteen aan de riem te doen en ik pakte de hondenriem uit mijn jaszak. Ik hoorde wel een geluid maar lette er verder niet op. Toen ik aan de rand van het bos mijn zonnebril wilde opzetten, kwam ik erachter dat de brillenkoker niet meer in mijn jaszak zat. Ik schrok behoorlijk en dacht: nee hè, niet weer.
Vorig jaar ben ik ook al 2 keer een zonnebril - met sterkteglazen erin kwijtgeraakt in het bos. Dus er zat niets anders op om weer terug te lopen tot het punt waar ik mijn jas uit had gedaan en om mijn middel had gebonden. Gelukkig zag ik de brillenkoker al eerder op de grond liggen, namelijk bij het punt waar Benni uit het zijpad kwam lopen. Dus dat was het geluid wat ik hoorde toen ik de hondenriem uit mijn jaszak haalde.
Hierna kon ik met een goed gevoel naar huis terugkeren.
Ik besloot Benni meteen aan de riem te doen en ik pakte de hondenriem uit mijn jaszak. Ik hoorde wel een geluid maar lette er verder niet op. Toen ik aan de rand van het bos mijn zonnebril wilde opzetten, kwam ik erachter dat de brillenkoker niet meer in mijn jaszak zat. Ik schrok behoorlijk en dacht: nee hè, niet weer.
Vorig jaar ben ik ook al 2 keer een zonnebril - met sterkteglazen erin kwijtgeraakt in het bos. Dus er zat niets anders op om weer terug te lopen tot het punt waar ik mijn jas uit had gedaan en om mijn middel had gebonden. Gelukkig zag ik de brillenkoker al eerder op de grond liggen, namelijk bij het punt waar Benni uit het zijpad kwam lopen. Dus dat was het geluid wat ik hoorde toen ik de hondenriem uit mijn jaszak haalde.
Hierna kon ik met een goed gevoel naar huis terugkeren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten