Doorn - Gimborn bomenmuseum

Op zaterdag 12 mei moest ik nog 1 actiekaartje van de trein opmaken en de treinreis ging naar Driebergen - Zeist. Vanaf hier is het ongeveer 6 of 7 km fietsen naar Doorn. Thuis had ik een fietsroute gemaakt voor een rondrit van ongeveer 33 km, voor het geval ik snel klaar zou zijn met mijn bezoek aan het Gimborn bomenmuseum.
Ik had de kortste route er naar toe genomen: via het fietspad dat naast de provinciale weg ligt.
Het was lekker weer, in de ochtend overheerste de bewolking maar de zon scheen daar regelmatig doorheen. In de middag kwam de zon er beter door en werd het steeds warmer. (voorspelling was oplopend naar 25 of 26 graden)

Het kostte me enige moeite om het juiste adres te vinden omdat er vanaf het fietspad geen toeristenbordje te zien was. Na een keer de weg vragen, lukte het mij om de juiste toegangsweg te vinden.
Om 12.15 uur fietste ik de parkeerplaats op en nadat ik een entreekaartje had gekocht, kon ik beginnen aan de rondwandeling.
Ik zag op dat er 3 wandelroutes te volgen waren; alleen wist ik niet hoe lang en hoe ver de wandeling van de verschillende kleuren was. Ik had wel een informatiefolder van een rek gepakt maar hier had ik niets aan; het was er een met algemene informatie voor donateurs. Daarom besloot ik het op eigen houtje te gaan proberen en koos als eerste de blauwe route.

Ik ging het eerste stuk nog rechtdoor en daarna ben ik rechts af gegaan. Hier liep ik door een deel dat veel dennenbomen heeft; op praktisch alle bomen hangt een blauw bord met de naam van de boom erop. Jammer dat het vaak de Latijnse benaming was of een boom die vernoemd is naar een bekende persoon. (bijv. Winston Churchill) Hier kon ik dus niets mee.

Een Chinese papierusboom

  mini uitvoering van een Goudenregenboom

Gelukkig zag ik later in de middag, aan de andere kant van het park bomen staan met teksten zoals: Japanse esdoorn of Chinese esdoorn. Ook zag ik verschillende boomnamen beginnen met 'Treur'; ik kende alleen maar de Treurwilg maar nu weet ik dat er veel meer bomen met 'Treur' beginnen. (Treurbeuk, Treurden en nog een aantal die ik niet heb onthouden) En ik zag veel varianten van de Berk; ik wist niet dat er zoveel verschillende waren. (Goudberk, ruwe Berk, Bruine Berk, de rest weet ik niet meer)
Tijdens de wandeling kwam ik erachter dat het park breder is dan dat het lang is, want ik kwam al vrij snel bij het hek aan de achterkant uit.
In deze tijd van het jaar staan veel Rododendronstruiken in bloei; ik zag ze in vele kleuren.

 

Toen ik in het middenstuk van het park liep, kwam ik de Keramiek kunstwerken tegen; hiervoor was ik speciaal naar dit park gekomen.
De beelden stonden soms onder de bomen of hingen in de bomen en vaak ook in open gebied. Het was heel gevarieerd wat ik zag en ik heb veel beelden op de foto gezet.
Ik zal hier een aparte bewerking van plaatsen. (komt onderaan het verhaal te staan; komt later nog)
In het middenstuk passeerde ik een meer en er stonden rondom heen voldoende banken om uit te rusten. Aangezien ik al weer een uur aan het wandelen was, sinds ik mijn lunch op had, besloot ik hier een pauze te nemen. Omdat het inmiddels halverwege de middag was, zag ik dat er nu meer bezoekers rondliepen.

Het was intussen steeds warmer geworden en ik was blij dat ik verder kon lopen aan de linker kant van het park; in een bomenrijk gebied. In een stuk gebied met een open ruimte zag ik een informatief houten gebouw staan met de naam 'Boomhut van Max'. Ik ben er naar binnen gelopen en heb naar een beeldscherm gekeken die een korte film liet zien over een boom en alles wat er mee gebeurd in de verschillende seizoenen. Leuk om te zien.
Nadat ik weer verder wandelde kwam ik vele soorten Berken tegen en ik was verbaasd dat er zoveel verschillende waren.
Kort hierna kwam mijn wandelpad uit op het pad waar ik begonnen was.
Al met al ben ik 4 uur in het park Gimborn geweest en ik besloot om de middag te eindigen met een kop thee op het terras van het infocentrum bij de entree.

Een aantal doorkijkjes

Hier is de keramiek-kunst te zien

Kasteel Anholt

Donderdag 10 mei was het Hemelvaartsdag en een goede reden om ergens naar toe te gaan. Ik koos voor een wandeling in Wasserburg Anholt. Ik was al vaker in Anholt geweest, naar het Tierenpark Anholt Schweiz.
Het weer was bewolkt en net op deze feestdag was het weer omgeslagen. Vergeleken met de afgelopen paar dagen toen het zonnig en erg warm was, was het deze dag een stuk koeler.
Het was al bijna 15.00 uur toen ik bij het kasteel aankwam, gelukkig is het niet al te groot.

Nadat ik de mooi gesnoeide bomen op de parkeerplaats bekeken had, liep ik het voorterrein van het kasteel op.
Ik zag aan de linkerkant een paar fotogenieke gebouwen staan en een mooi hekwerk dat de uitgang bleek te zijn van de wandelroute door de baroktuinen en het landschapspark. Verder zag ik een waterplas en een gracht rondom het gehele kasteel. In de grote waterplas zag ik een weerspiegeling van de 2 kasteelgebouwen en dat was wel de moeite waard om er een foto van te maken.

Het kasteel

Vervolgens ben ik via de ophaalbrug het terrein van het kasteel opgelopen en hier zag ik dat er een museum te bezoeken was.
Dit heb ik niet gedaan en al kijkend over het water vroeg ik me af hoe ik in de mooie baroktuinen moest komen. Er zat maar een ding op: ik moest weer terug lopen naar het beginpunt. Hier zag ik aan de andere kant nog een mooi hek en een klein rond gebouw waar ik een entreekaartje kon kopen om door de kasteeltuinen te mogen wandelen.
Er bevinden zich hier 3 baroktuinen, een landschapspark dat ook nog een doolhof heeft en nog een aantal kleine waterplassen.
Op mijn plattegrond die ik had gekregen, zag ik 3 wandelroutes staan en ik besloot de blauwe route te nemen die langs de buitenrand van het park loopt. De groene route kon ik erbij nemen omdat hij makkelijk te combineren is met de blauwe route. De blauwe route duurt circa 1 uur en de groene route circa 45 minuten; ik ben ongeveer 1½ uur in het park geweest.

Kunst (fotografie)

In het park stonden de vele Rododendronstruiken in bloei en aan de zijkanten van het park liep ik door een bomenrijk gebied heen. In het begin zag ik, net aan de buitenkant van het park, een smalle waterstroom lopen en dat is een waterstroom van de Oude IJssel dat de waterplassen in het park van water voorziet.
Achterin het park is het terrein meer open en hier heb ik nog een klein stukje op de groene route gelopen; dit was 2 x langs een kleine waterplas. Hierna ben ik weer het bosgebied ingegaan en liep ik o.a. langs een donkere haagbeuken heen. Onderweg had ik besloten om niet het doolhof in te gaan.

Tijdens de wandeling onder de bomen had ik al meerdere keren kunstbeelden gezien en bijna op het eind, in een van de baroktuinen zag ik er nog veel meer. In een andere baroktuin zag ik verschillende bloeiende voorjaarsbloemen in vakken die omgeven waren door lage en strak gesnoeide buxushagen.
Ik zag her en der nog een aantal bloeiende tulpen in verschillende kleuren; het waren er niet veel meer omdat de meeste al waren uitgebloeid.

Na de baroktuinen ging de wandelroute via een donkere bomenlaan naar de uitgang. Net buiten de poort zag ik een waterhoentje op een nest zitten en onder moeders vleugels zat ik een een heel jong kuikentje dat met het kopje boven de vleugel uitstak. Was wel de moeite waard om er een foto van te maken.
Na bijna 1½ uur wandelen was ik weer terug bij de uitgang.

Het kuikentje onder moeders vleugels

De bomen op de parkeerplaats