Betuwe in bloei

Net zoals vorig jaar ging ik weer met Eveline fietsen door de Betuwe; wij gingen op zondag 22 april. Dit jaar staan de fruitbomen in volle bloei precies in het weekend dat de bekende Bloesemwandeltocht van 21 april wordt gehouden.
Na een lange periode van kou, was het sinds 10 dagen steeds warmer geworden. Zelfs zomers warm met steeds hogere temperaturen, tot aan 28 graden.
Zondag 22 april zou het later op de dag broeierig warm worden, ongeveer 25 graden met een kans op onweer. Dat gebeurde aan het eind van de middag inderdaad; het was tegen 17 uur. Gelukkig viel het mee in de omgeving van Geldermalsen: het was slechts een korte onweersbui met weinig regen en alleen maar donderslagen.

We vertrokken tegen 11.00 uur vanaf NS station Culemborg en ik wist nu meteen het 1e fietsknooppunt te vinden. Ik herinnerde mij nog de fietstocht van vorig jaar hoeveel moeite het mij toen kostte om het begin van de route te vinden.
We gingen door het centrum van Culemborg en daarna het buitengebied in. We fietsten over een dijk langs de Lek richting Beusichem en al snel merkten we dat het druk was op de dijk. Er waren meer toeristen die de in bloei staande Betuwe wilden zien.
Gelukkig verlieten we al vrij snel de dijkweg en gingen richting Beesd. Hier ging de route langs het natuurgebied De Regulieren en aansluitend kwamen we in het mooie landgoed Heerlijkheid Mariënwaerdt terecht. Aan het eind hiervan zouden we door een ontzettende mooie laan fietsen die helemaal vol staat met laagstam fruitbomen en aan de rechterkant zie je het riviertje de Linge.
Voordat we deze laan zouden doorgaan, besloten we eerst te gaan lunchen. We vonden een houten tafel met bankjes erom heen en toen wij er onze spullen neerzetten, kwamen er nog een aantal mensen aangefietst. Het bleken een viertal Belgen te zijn die ook toe waren aan de lunch en zij wilden graag bij ons aan de tafel zitten. Geen probleem hoor, er was plek genoeg.
Onze lunchpauze duurde 1 uur omdat Eveline en ik nogal veel tijd nodig hadden om bij te praten. We zaten op een beschutte plek onder de bomen waar toch nog wel wat zon door heen scheen.

Eenmaal weer op de fiets, waren we vrij snel in de mooie fruitbomenlaan; hier wilde ik een paar foto`s maken en we stapten weer van de fiets af.
De volgende plaats waar we doorheen kwamen, was Tricht en vrij snel erna fietsten we weer over een dijk langs de Linge. Omdat het inmiddels behoorlijk warm was geworden, besloten we om aan de waterkant een pauze te nemen. We gingen, net buiten Tricht met onze fietsen de dijk af naar beneden en gingen liggen / zitten op een vlonder/aanlegkade van boten. Af en toe zagen we kleine boten voorbijgaan en ik heb in een liggende positie nog een foto gemaakt van een passerende boot. Toen we weer verder wilden gaan moesten we eerst elkaar helpen om de fiets weer naar boven te krijgen; het pad was nogal stijl.

De foto vanuit een liggende positie genomen

Vervolgens reden we naar Buurmalsen en daarna naar het bekende plaatsje Buren, de Oranjestad. We zagen dat in het centrum en er vlak omheen alles was versierd met slingers en vlaggetjes. Zou dit al zijn voor de aanstaande feestdag 'Koningsdag'?
Eveline en ik zijn door het centrum heen gefietst en we zijn even stil blijven staan aan de waterkant. Hier zagen we een paar jongens met een touw die hoog aan een boomtak was bevestigd om de beurt. Ook zagen we een hond het water inspringen, vanaf het terras dat langs de waterkant was aangelegd. Het terras hoorde bij een restaurant en het zat vol met toeristen.

We fietsten vervolgens door open landbouwgebieden heen en zagen regelmatig fruitboomgaarden. Onderweg zagen we bij een grote luxe boerderij, op 2 zuilen bij de oprijlaan een kunstappel en een kunstpeer staan. Leuk bedacht en zeer passend in deze streek. We hadden trouwens ook 2 keer een vrij grote kip als kunstwerk in de tuin zien staan. En in een buurtschap van Geldermalsen zag ik ergens in een voortuin een kunstwerk van een bij staan. Heel toevallig is het dit weekend de nationale bijentelling en ik heb er maar een foto van gemaakt.

de kunstige bij

De volgende plaatsen waren Erichem en Twee Sluizen en daarna gingen we richting Kerk Avezaath. Hier gingen we een stukje langs de snelweg A15 en daarna door de vlakke landbouwgebieden en nog een stuk langs de Linge.
Op de plek waar wij ons bevonden scheen de zon nog deels langs de wolken maar in de verte zagen we een donkere lucht aankomen. Op een gegeven ogenblik kwam de donkere lucht steeds dichterbij en hebben we de wolkenpartij en het mooie licht eromheen gefotografeerd.

de lucht net voor de onweersbui

Hierna duurde het niet lang meer of we hadden de donkere lucht boven ons hangen en kregen we wat lichte regen over ons heen. Gelukkig waren we in de buurt van een aantal woningen en konden we daar naar toe om eventueel te schuilen. Bij een huis met een open carport ernaast bleven we stilstaan om af te wachten of het nodig zou zijn om echt te gaan schuilen. Naast het huis zagen we een bloeiende fruitbomen en we zijn hier even gaan kijken. Ondertussen was het gaan onweren; althans het waren alleen donderslagen. De harde regen bleef achterwege en uiteindelijk zijn we weer verder gaan fietsen. We lieten de donkere lucht achter ons en de zon was al weer snel terug.

Bij binnenkomst in Geldermalsen zagen we nog steeds een zeer donker lucht achter ons, die heel mooi afstak bij de schijnende zon en de witte bloesem van de fruitbomen. Het viel mij op dat de bloesem in en rondom Geldermalsen royaler en voller in bloei staat dat de plaatsen rondom Culemborg.
We zijn bij het plaatsnaambord van Geldermalsen weer van de fiets gestapt om een foto te maken. Het verbaasde ons dat we geen regenboog zagen.

de donkere lucht bij Geldermalsen

Eenmaal in Geldermalsen moesten we op zoek naar het treinstation; we hadden verwacht dat we het station in het centrum zouden vinden. Maar dat bleek niet zo te zijn en uiteindelijk heb ik het gevraagd aan een man die zijn hond uitliet. We moesten via een industriegebied naar de andere kant van Geldermalsen; hier kwamen we tegen 17.40 aan en na een kwartier wachten konden we in de trein stappen.
Om 19.30 uur was ik thuis en op mijn fietsteller stond de afstand van 47 km.

Culemborg

Zaterdag 7 april was het een zonnige lentedag; de eerste van dit jaar met een temperatuur van boven de 20 graden. De wind was matig, kracht 4 en kwam uit het zuidoosten.
Om 12 uur kwam ik met de trein aan in Culemborg en het plan was om een fietstocht van ongeveer 34 km te gaan fietsen. Grotendeels over de dijk langs de Lek.
Ik had vrij snel het 1e bord met de fietsknooppuntnummer gevonden; ik hoefde alleen maar langs de spoorbaan een stukje terug te fietsen naar de dijk.

Deze dijkweg waar mijn route begon, heeft een bijzondere naam waar ik nog nooit van had gehoord: Goilberdingerdijk.
Na een paar honderd meter fietsen op de dijk, besloot ik om eerst te gaan lunchen. Ik ging onderaan een trap zitten zodat ik uit de wind zou zitten. Opzij kijkend zag ik de spoorbrug, een kerk en een molen en voor me zag ik een natuurgebied in de uiterwaarden van de Lek.

de spoorbrug bij Culemborg

Boven mij raasden regelmatig motorrijders voorbij en dat zou gedurende mijn hele fietstocht zo blijven. Niet echt leuk. Degene met toermotoren rijden wel rustig;  het zijn de groepen met ronkende motoren die de rust verstoren. Ondanks de waarschuwingsborden met de tekst: 'rustig rijden en rekening houden met de aanwonenden', trekt men zich er niets van aan. Dan is het ook niet zo raar dat op sommige plaatsen een verbod is ingesteld om in het weekend over de dijken te rijden.

Ik had de helft van mijn boterhammen op en besloot toen om eerst een korte wandeling te maken door het gebied wat ik voor me zag liggen.
Het wandelpad liep helemaal door tot aan het water en ik zag dat het erg helder was.

Het heldere water in de Lek

Meerdere mensen liepen hier met hun hond en een aantal van hen gingen geregeld het water in.
Een half uur later was ik weer terug bij mijn fiets en vervolgde ik mijn route weer.

Voorbij het plaatsje Everdingen besloot ik het 2e deel van mijn boterhammen op te eten. Dit keer zat ik op een bank, boven op de dijk en had weer een mooi uitzicht op de rivier.
Op een gegeven moment komen er 2 mensen aanlopen die de bewoners bleken te zijn van de woning die ik achter de banken zag staan. De man had een schop bij zich en een paal; deze plaatste hij precies achter de grote rotsblok die tussen de 2 banken staat. De mensen vertelden mij dat ze een gesloten box op de paal wilden maken en een logboek er in willen leggen. De bedoeling is dat voorbijgaande fietsers of wandelaars iets in het logboek kunnen schrijven.
Aan het eind van het fietsseizoen wordt het logboek er weer uit gehaald en gaan ze alle teksten lezen.
Ze vertelden dat ze dit ergens hadden gezien tijdens hun fietstochten en ze hadden besloten om dit zelf ook te gaan doen. Ik vond het een leuk idee en in mijn enthousiasme vroeg ik of ze dat logboek vandaag al hier neer zouden leggen.
Zo snel was het 'geheel' niet klaar maar de vrouw wilde voor mij wel alvast het logboek halen zodat ik er als eerste iets in kon schrijven. Dit heb ik gedaan en het voelde goed dat ik de eerste schrijver was.

Ik vervolgde mijn tocht en reed al vrij snel langs het museum van de Hollandse Waterlinie; buiten zag ik o.a. bunkers, oorlogsrestanten van de verdedigingswerken en een terrein waar men door heen kan wandelen. En een eind verderop passeerde ik fort Everdingen.
Bij Vianen ging ik door het oude stadscentrum heen en zag ik een mooi gebouw staan met een onderdoorgang en iets verderop zag ik een nest met broedende zwanen.
Weer terug op de dijkweg passeerde ik een drietal sluizen waarvan er 2 ingepakt zijn. (renovatiewerkzaamheden)
Voordat ik met de pont zou gaan oversteken, heb ik eerst nog weer op een bankje ervoor gezeten. Even de omgeving in me opnemen: het verkeer boven op de brug, de overstekende pont en ik zag enkele vrachtschepen passeren.

doorkijkje centrum Vianen

de ingepakte sluizen voorbij Vianen

de pont bij Vreeswijk

Aan de overkant ging ik langs de dokwerken / sluizen van Vreeswijk en één ervan, de prinses Beatrixsluis wordt op dit moment verbouwd. Dit gaf een onoverzichtelijke situatie omdat de weg verlegd was en toen ik eenmaal over de sluis heen was, zag ik nergens een fietsknooppuntnummerbord staan. Jammer dat men hier niet beter oplet, als ze de weg een stuk omleggen. Met hulp van een ander fietsend stel kwam ik uiteindelijk weer terecht op de goede weg richting de dijk.

Via de bebouwde kom van Vreeswijk kwam ik weer op de dijk langs de Lek en ik passeerde meerdere recreatiestranden langs het water. Er was genoeg volk te zien; ik zag een aantal grote groepen moslim-mensen die de BBQ hadden meegenomen en vlees stonden te braden. Helaas stond de wind mijn kant op; af en toe moest ik mijn adem inhouden vanwege de vele rook.
Een eind verderop passeerde ik het plaatsje Tull en `t Waal en in deze buurt ben ik nog een keer van de dijkweg afgegaan om een korte pauze te nemen. Ik zat uit de wind, in het gras aan de waterkant.

Op het eind van de dijk  reed ik me vast tegen het terrein van fort Honswijk. Een paar vrouwen legden mij de route uit om weer bij de pont uit te komen die mij weer in Culemborg zou brengen.
Tijdens het terug fietsen zag ik aan beide kanten van de weg bontkleurige schapen met lammetjes in de wei staan. Toen ik er een paar op de foto wilde zetten, zag ik door de lens van mijn camera dat er een lammetje vastzat in een stuk gaas. Het beest stond al een tijdje te jammeren en ik besloot om te gaan proberen het dier te bevrijden. Dat ging mij alleen niet lukken en ik kreeg hulp van een jonge man op een motor. Hij stapte over de lage afzetting heen en ik probeerde dat aan de zijkant te doen. Het lammetje schrok van onze activiteiten en in de paniek lukte het wel om zichzelf te bevrijden. Dus uiteindelijk hoefden wij niets te doen.

De bonte schapen

Ik vervolgde mijn weg richting Culemborg en net voordat ik opnieuw de dijkweg op fietste, zag ik weer een zwanennest. Het grappige was dat zowel pa als moe op het nest zaten. Een van de 2 was bezig om het grote nest steviger te maken.
Vlak bij de spoorbrug over de Lek, ging ik over een smalle weg naar de pont toe en al vrij snel kon ik de pont op. Tijdens de overtocht zag ik een tweetal mannen op een waterjet waarbij er één zichzelf met een slang omhoog schoot. Hij stond met een waterstraal een eind boven het water. Leuk om te zien.

de waterjet

Het laatste stuk vanaf de pont fietste ik achter een groep fietsers aan omdat mij niet duidelijk was op welke manier ik richting het centrum moest gaan. Via een binnendoor pad dat onder het treinbaan door ging, fietsten we over een smal fietspad onder een smalle haag van bomen door. Het pad was verschrikkelijk hobbelig door de omhoogkomende boomwortels. Nadat we dit laantje uit waren, zag ik de weg terug die ik op de heenweg ook had gezien en kon ik op eigen houtje weer terug fietsen naar het NS station. Om 16.40 uur stond ik op het perron richting Utrecht en de wachttijd was amper 10 minuten.
Anderhalf uur later was ik weer thuis en zag ik op mijn fietsteller dat ik 34 km had gefietst.

Groessen

Zondag 8 april was het weer een zonnige lentedag. De temperatuur liep `s middags op tot 21-22 graden en er stond nauwelijks wind. Een heel verschil met de zaterdag ervoor toen ik een fietstocht rondom Culemborg maakte en er een matige wind uit het zuidoosten stond.
Ik had wel spierpijn in mijn bovenbenen van die fietstocht maar vanwege het mooie en warme weer wilde ik er toch even uit gaan. Het zou een korte fietstocht in de buurt worden en ik besloot om naar Groessen te gaan. Op de dijk merkte ik dat er meer mensen met een fietstocht bezig waren.

de Jezuïtenwaay

Toen ik langs De Jezuïtenwaay fietste, zag ik dat de waterplas goed bevolkt werd door verschillende soorten (water)vogels. Hier viel het mij op dat alle fietsers die mij tegemoet reden een peer aan het eten waren. Bijna op het eind van het fietspad zag ik in de weiland 7 campers staan naast het terras van een boerderij annex B&B. In en rond de boerderij waren veel activiteiten zichtbaar.
Dit is precies op de T-splitsing waar ik kan kiezen om links of rechts af te gaan en hier zag ik een aantal kratten met peren staan. Er stond een bord naast met de mededeling dat de peren gratis waren. Het was afkomstig van een fruitteler die blijkbaar teveel peren in voorraad had. Middels dit mooie gebaar deelde hij het uit aan de toeristen in deze streek. Ik heb ook een peer gepakt en het smaakte me goed.
Bij de volgende splitsing, waar het grote standbeeld van de mammoet staat, zag ik een bestelbusje staan en ook weer een aantal kratten met peren en de fruitteler stond er zelf ook.

kunstbeeld de mammoet

Ik fietste nog een eindje verder over de dijk door, tot de plek waar 2 banken staan en je rechtsaf Groessen kan ingaan. Aangezien ik niet zo heel ver wilde gaan fietsen, ben ik hier op de bank gaan zitten. Relaxen in de zon en genieten van het weidse zicht voor mij. In de verte kon ik net de voorbijgaande schepen zien en iets verderop gaat er een pad naar beneden, de Loowaard, waar ik veel mensen met een hond naar toe zag lopen. Hier bevindt zich een waterplas dat in verbinding staat met de Nederrijn; of misschien is het ooit een zandwinningsgebied geweest.

Achter mij waar de straat naar Groessen loopt, hoorde ik regelmatig motoren rijden. Deze mogen niet verder over de dijk en moeten dus door de bebouwde kom van Groessen heen. Niet leuk dat er bij mooi weer zoveel van die ronkende motoren langs de huizen rijden.
Op een gegeven moment viel het mij op dat er steeds groepjes mini Coopers de dijkweg opreden; er bleek een toerrit te zijn voor mini Coopers. Er zaten maar enkele echte mini-Coopers tussen; het merendeel was de nieuwe uitvoering en een aantal van die lelijke uit de kluiten gewassen mini-Coopers. Ik begrijp niet waarom ze mini Cooper worden genoemd

Ik heb bijna een uur op die bank gezeten; mede omdat ik aan de praat raakte met een andere fietser; een meneer uit Huissen die via de pont bij Pannerden was overgestoken en zo een rondje over de dijk maakte.
Tegen 16.00 uur besloot ik om weer op de fiets te stappen en door Groessen heen te fietsen. Ik wilde kijken of het ooievaarsnest bezet is; deze staat naast een woonhuis. En ja hoor, ik zag dat er een ooievaar aan het broeden is. Een eind verder op toen ik alweer bijna bij de dijk was, zag ik bij een boerderij nog een ooievaarspaal staan waar ook een ooievaar lag te broeden.
Leuk om hier in de komende weken nog eens naar toe te fietsen.
Tegen half 5 was ik weer thuis en had ik 18 km gefietst.