Boswandeling

Afgelopen donderdagmiddag, 29 maart, heb ik een korte wandeling gemaakt in het bosgebied van landgoed Groot Warnsborn. Dit bosgebied ligt in Arnhem en in het westelijk deel van Schaarsbergen..
Het was bewolkt en frisjes, amper 9 graden maar in de loop van de middag brak de zon door.
De bedoeling was om te gaan fotograferen, landschapsfoto`s en enkele kunstwerken die in de tuin van de Oranjerie staan.

Kunstwerken

We vertrokken vanaf het hotel/restaurant Groot Warnsborn en begonnen de route van de rode paaltjes te volgen; deze loopt langs een smalle beek en een eindje verderop wordt het een bredere vijver. Vanwege het hoogteverschil zijn er her en der watervalletjes te zien. In de grote vijver zagen we bijzondere eenden, een soort die ik nog nooit eerder had gezien en ik heb ze ook maar gefotografeerd.
Opzij van de vijver lagen veel boomstammen en een aantal daarvan hadden een mooie donkeroranje structuur die goed te zien was omdat het hout nat was. De dag ervoor had het langdurig geregend.
Hier zijn we even bezig geweest met de verschillende lijnen, de afgezaagde boomstammen in een horizontale lijn en de erachter staande bomen in een verticale lijn. En we zagen dat er een mooie lijn te zien was in het kleine afvalhout in combinatie met de rechtopstaande bomen met dunne stammen op de achtergrond.

De bijzondere eenden

Nadat we de plek hadden bereikt vanwaar wij een dieptefoto wilden maken, kwamen we erachter dat het vanuit het restaurant heel mooi is maar dat het in het veld tegenvalt. De dieptelijn gezien vanaf het terras van het restaurant van de Oranjerie is mooi maar helaas vanaf de andere kant was dit niet mooi; mede omdat er parasols staan die het 'plaatje' te veel storende elementen geeft.

Vervolgens wandelden we een eind door en we kwamen op een gegeven moment op bekend terrein uit; vorig jaar in de herfst waren we hier ook al geweest. Nu wisten we tenminste dat we niet al te ver afgedwaald waren. Op gevoel konden we links aanhouden om weer uit te komen bij de Oranjerie.
We zagen dat er in het hele gebied nog steeds veel afgezaagde boomstammen liggen te wachten om opgehaald te worden. We gingen nogmaals afgezaagde boomstammen fotograferen omdat ze er 'goed' uitzagen in combinatie met het wandelpad.
Terwijl we hiermee bezig waren, zag ik een viertal dames met Nordic Walk Stokken eraan komen.
Toen ze dichterbij waren gekomen, herkende ik een van die dames. Het duurde even voordat Marretje mij in de gaten had; een van de andere dames maakte Marretje erop attent dat ik haar naam aan het roepen was. Het werd een korte begroeting en daarna vervolgden de dames hun wandeling weer.

boomstammen

de bomenlaan

Martin en ik liepen hierna ook weer verder en hebben onderweg nog een paar bomenlanen met oudere bomen gefotografeerd. In deze lanen was een mooie strakke lijn te zien en de zon scheen ook nog door de kale takken. Na een aantal bomenlanen gingen we via een zandpad omhoog en we kwamen uit op een open plek waar wèl 6 wandelpaden op uitkwamen. Hier boven staat een bank waar je kunt uitrusten; dit hebben wij niet gedaan.
We vervolgden ons wandelpad en zagen vrij snel hierna in de verte het witte gebouw van de Oranjerie weer. We besloten om daar naar binnen te gaan en een kop thee te drinken.
Na de rust zijn we de tuin in gegaan en hebben nog enkele standbeelden op de foto gezet die inmiddels  allemaal in de volle zon stonden.
Toen we de beelden hadden gefotografeerd, zijn we terug gelopen naar de auto.

De Liemers

Op zondag 25 maart ben ik gaan fietsen door een deel van de streek De Liemers. Mijn fietstochten in de omgeving waar ik woon gaan meestal de andere kant op, richting het Gelders Eiland. (Pannerden, Herwen, Lobith en Tolkamer)
Het was zonnig weer toen ik vertrok en het was ongeveer 10-12 graden. Jammer genoeg verdween de zon al vrij snel en de wind voelde vrij fris aan, daarom heb ik op een gegeven moment mijn dunne handschoenen aangetrokken. Gelukkig kwam de zon nog wel een aantal keren tevoorschijn.

Ik fietste het eerste stuk oostwaarts, door Zevenaar heen en nadat ik onder het viaduct van de A12 door was, stak ik de weg over om verder te gaan in het buitengebied van Zevenaar. Eerst had ik nog de autoweg naast me maar gelukkig boog de weg naar rechts en fietste ik door landbouwgebied heen. Het is een buurtschap dat Zweekhorst heet en hier was het rustig. Ik zag alleen maar boerderijen en weilanden, enkele fietsers en een hardloper. Op een gegeven moment reed ik langs een boerderij waarvan de boer een groot deel van zijn giervoorraad (illegaal) in de sloot die ernaast ligt, had gedumpt. Dit is volgens mij niet de bedoeling!

Voorbij de Zweekhorst ging ik richting het volgende buurtschap, Bahr en daarna richting Giesbeek. Hier stak ik de provinciale weg over en ging door het dorp naar de IJsseldijk. Het fietspad wat hier ligt gaat óf richting Westervoort óf de andere kant op naar Doesburg. Ik fietste richting Doesburg en ter hoogte van Angerlo ben ik van de dijk afgegaan. Mijn route ging eerst langs landgoed Bingerden en daarna door een natuurgebied Mariëndaal en langs Huize Wielbergen. Hier heb ik een korte pauze genomen; doordat ik uit de wind zat was het goed te doen.
Toen ik weer verder ging zag ik dat de natuur er nog kaal uit ziet; door de late winter was er weinig moois te zien.

Omdat mijn fietsaccu aangaf dat ik niet al te lang elektrische ondersteuning zou krijgen, besloot ik om mijn route iets in te korten. De bedoeling was om richting Loil te fietsen en via de Greffelkamp in Didam weer naar huis te gaan.
De verandering hield in dat ik op het fietspad terecht kwam dat naast de provinciale weg van Giesbeek/Doesburg naar Zevenaar ligt. Dit vond ik  niet zo geweldig maar ik had geen andere keus. Op deze weg had ik de wind schuin achter en heb ik een aantal kilometers zonder elektrische ondersteuning gefietst. Ik hoopte op deze manier in ieder geval nog 'power' te hebben als ik de klim over de Fergusonbrug zou moeten maken.
Het is gelukt om met ondersteuning de brug op te gaan. Thuis gekomen was mijn accu nog niet helemaal leeg. In totaal had ik 30 km gefietst.