Heino - Zwolle

Op zondag 25 juni ben ik weer met Eveline gaan fietsen. Het plan was om een bezoek te brengen aan de Beeldentuin van Kasteel Nijenhuis in Heino en daarna een fietstocht naar Hattem en vanaf daar naar Zwolle.
Tegen half 12 kwamen onze treinen tegelijk aan op het treinstation van Heino en het was amper 10 minuten fietsen naar Kasteel Nijenhuis. De fietsroute zou ongeveer 29 km zijn en grotendeels parallel lopen langs de rivier De IJssel.
De weersvoorspelling voor deze zondag was helaas anders dan dat er gezegd was tijdens het Weerjournaal op de TV. Het zou droog blijven maar er waren geregeld korte miezerige regenbuien; gelukkig werden we hier niet al te nat van. Totdat het rond 17.00 uur langdurig bleef regenen en we besloten om toch maar niet naar Hattem te gaan.

Tegen 11.45 uur begonnen we aan onze wandeling in de Beeldentuin en we zagen vele soorten kunstwerken en we ontdekten dat er momenteel een zomertentoonstelling is met het thema 'water'.
In het park trokken de vele bijzondere bomen ook onze aandacht; gelukkig staan er naambordjes bij. Een aantal van de bomen stonden in bloei, o.a. meerdere Tulpenbomen en de tamme Kastanjeboom. Verder zagen we: een Cypres en een gigantisch brede Trompetboom, waarvan een van de takken zover omgebogen was dat deze op het gras verder groeit. Ik benoem slechts enkele bijzondere bomen want we zagen natuurlijk meer dan genoeg gewone en veel voorkomende bomen die in een bos of park staan. We liepen ook nog door een Beukenhaag heen.

De bloem van de Tulpenboom

Tegen 12.45 zijn Eveline en ik nog weer terug gelopen naar het buitenterras bij de Entree om te gaan lunchen. Helaas begon het na 20 minuten te regenen en we zijn we naar binnen gegaan. Nadat het weer droog was zijn we met de wandelroute verder gegaan.
Achter in het park lag een sloot waar een aantal Kunstwerken van het thema 'water' naast óf in het water staan. Via een bruggetje konden we door een klein stuk bos lopen waar we nog een aantal kunstwerken zagen staan.
Tot slot eindigde onze rondwandeling in een Paviljoen waar veel Kunst  te zien was m.b.t. het thema 'water'.

Enkele beelden die wij zagen

Een kunstig doorkijkje

Het was inmiddels 15.30 uur geworden toen wij weg fietsten en tegen 16.15 uur viel het mij op dat het sinds 15.15 uur nog steeds droog gebleven was.
Tijdens het fietsen zagen we 2 keer veel Oldtimer-auto`s rijden; ze reden mee met een toerrit.
Net voorbij het plaatsje Herxen, toen wij de dijk langs de IJssel omhoog waren gereden, kwam een groep motorrijders vlak na ons óók de dijk op. Dat was ff een hoop herrie....... En pech voor ons want de groep Oldtimer auto`s kwam er ook nog aan waardoor wij enige tijd achter elkaar moesten blijven fietsen. Het was leuk om bekende auto`s terug te zien uit onze jeugdjaren, de jaren `60 -`70, zoals de Volkswagen Kever, de kleine Fiat 500, een Saab, Renault en een BMW en er reden ook open sportwagentjes mee.

De dijkweg was niet al te lang en jammer genoeg verlieten we de dijk vrij snel. We hadden maar kort kunnen genieten van de De IJssel die we in de verte zagen.
Na enige tijd passeerden we een vrij grote waterplas en we stapten van onze fietsen af om te kijken naar de vele watervogels in het water. Op het zand aan de zijkant van de waterplas zagen we een zwanenpaartje staan met 2 jonge zwanen erbij.
Op het infobord dat hier staat, lazen we dat hier verschillende wandelroutes te volgen zijn. Na een korte stop gingen we weer verder en ter hoogte van de energiecentrale De IJssel kwamen we de IJsseldijk weer op. Deze energiecentrale staat op de andere oever van de IJssel en het gebouw is al lange tijd niet meer in gebruik als energiecentrale. De sloop van het gebouw is reeds gestart, zagen we.

Tegenover de energiecentrale staat ook een infobord en we stapten hier weer van de fiets af. Terwijl we hier stil stonden, voelden we de eerste druppeltjes alweer op ons gezicht vallen. En ja hoor....terwijl we verder fietsten begon het langzamerhand steeds harder te miezeren. Het zag er niet best uit voor ons: de lucht zat rondom helemaal potdicht.
Nadat we de dijk weer hadden verlaten, zijn we voor een boom gaan staan die ons redelijk droog hield. Eveline had alleen een regenjas aan en ik had alleen een regenbroek bij me die ik inmiddels aangetrokken had; mijn windjack is niet waterdicht.

We overlegden wat we zouden gaan doen: was het nog haalbaar om naar Hattem te gaan. Het was inmiddels 17.15 uur; we wisten niet hoelang de regen nog zou aanhouden en als we dit zouden doen dan was het nog 12 km fietsen.
We besloten om vanaf de plek waar we onder de boom stonden om toch maar rechtstreeks naar Zwolle te gaan, we stonden namelijk nog precies op het goede punt dat dit nog mogelijk was. Gezien het late tijdstip in de middag is het bij zonnig en droog weer leuker om naar Hattem fietsen.

Er stond in deze buurt helaas nergens fietsborden-bewegwijzering en toevallig kwam er net op dat moment een vrouw aanlopen die haar hondje aan het uitlaten was. Zij wees ons de weg en het bleek een rechtstreekse weg te zijn die uitkwam in een van de buitenwijken van Zwolle. Eenmaal hier was het makkelijk om naar het NS station te rijden omdat ik het fietsknooppuntnr. 65 zag en ik deze ook op mijn uitgeprinte route had staan. We kwamen vrij snel naast de spoorlijn te rijden en iets verderop konden we al naar binnen bij het NS station.
Nadat we op de vertrektijdenbord hadden gekeken, wisten we dat we slechts 20 minuten hoefden te wachten op onze treinen. Ze vertrokken vanaf hetzelfde perron om 18.18 uur en om 18.20 uur; met 2 minuten verschil.

Toen de trein het station in Deventer binnenreed, kwam de zon heel even tevoorschijn. Dat was de 1e keer van vandaag; bij thuiskomst toen het bijna 20.00 uur, heb ik de zon toch nog zien schijnen.
Ik zag dat mijn kilometerteller aangaf dat we 24 km gefietst hadden.

De Hoge Veluwe

Zondag 18 juni zou een warme zondag worden: zonnig met enkele wolkenvelden en een temperatuur van 28 graden. In de vroege ochtend scheen de zon volop, in de loop van de ochtend kwamen er steeds meer wolken waardoor de zon steeds vaker verdween. Gelukkig brak de bewolking in het begin van de middag weer en kwam de zon steeds vaker te voorschijn; en werd het erg warm.

Om half 11 vertrok ik op een witte fiets, eigendom van het park De Hoge Veluwe. Ik wilde naar de Beeldentuin, gelegen bij het Kröller Müllermuseum, een fietsafstand van bijna 6 km en ik volgde route nummer 1. Deze gaat afwisselend door bomenrijk gebied en ik passeerde een aantal keren een open natuurgebied /  heideveld; deze hadden de namen: Westerflier, Eikelkamp, Heidebloem en De Bunt. Dit weet ik omdat ik een plattegrond van het park had gekocht.
Wat me opviel is dat er onderweg op een zanderig dwarspad aan beide kanten een nieuwe rij jonge rode beukenbomen was aangeplant. Was mooi om te zien: ze stonden allemaal kaarsrecht in een rij, aan beide kanten van het zandpad en ook nog aan de linkerkant als aan de rechterkant van mijn fietspad.
Iets voorbij De Bunt staat het Bezoekerscentrum Museonder; ik ben hier even naar de wc gegaan. Bijna 2 km verderop ligt De Beeldentuin; mijn doel was een wandeling te gaan maken langs de kunstwerken die buiten staan.

Tegen half 12 begon ik aan de wandeling; de tuin heeft in het begin meteen al een mooie vijver met een wit draaiend kunstwerk erin. Als je langs de zijkant gaat dan kan je meerdere keren met een trap omhoog, een bosgebied in en hier kom je op verschillende plekken ook kunstwerken tegen. Dit is soms behoorlijk klimmen en de kunst die hier staat, staat er al heel wat jaren want sommige werken zijn voorzien van een groene moslaag. Gelukkig zag ik ook genoeg nieuw materiaal en ik zag dat er op meerdere plekken gekleurde metalen stoelen staan die je als bezoeker zelf ergens neer kan zetten en dan al zittend kan genieten van de kunst.

Een paar kunstwerken bij het paviljoen Aldo v. Eyck

Achterin het park, bij het Aldo v. Eyckpaviljoen ben ik op één van die metalen stoelen gaan zitten om te gaan lunchen. Ik had een mooi uitzicht op een aantal beelden en nadat ik mijn brood op had, merkte ik dat de zon weer vaker door de wolken heen kwam.
Op de terugweg zag ik, behalve de kunstwerken langs het wandelpad, meerdere bloeiende rododendrons en nog wat andere bloeiende bloemsoorten. Bijna vooraan was een nieuw pad naar rechts aangelegd en deze leidde naar een recent aangelegd 'Natuurkunstwerk'. Het was een eiland te midden van zandduinen en op het eiland staat heel opvallend een palmboom. Een eindje verderop zag ik een rij palen staan met goudgele hoofden, van de kunstenaar Jan Fabre. De titel is een leuke woordspeling: 'Hoofdstuk' en ieder hoofdstuk heeft een ander nummer; zo lijkt het net alsof het gaat over een hoofdstuk van een leesboek.

Foto-compilatie van alle koppen, zie de link: Kunst van Jan Fabre: Hoofdstuk 

Tegen 13.30 uur was ik weer terug bij mijn witte fiets en heb ik eerst een pakje sap en een versnapering naar binnen gewerkt want het was inmiddels behoorlijk warm geworden. En ik moest op mijn plattegrond nog bekijken welke fietsroute ik zou nemen. De ene gaat rechts om richting Otterlo langs het Otterlose zand en de andere route gaat de andere kant op, richting de Entree bij Schaarsbergen.

Ik besloot om de route naar Schaarsbergen te nemen, vanwege het natuurgebied Deelense zand en Deelense veld en ook omdat ik halverwege kon afslaan richting de Entree bij Hoenderloo. Ruw geschat zou dit ongeveer 10 - 12 km fietsen zijn.

Het fietspad ging in het 1e stuk door een bomenrijk gebied heen en op een van de omgezaagde boomstammen zag ik een paar grote zwammen zitten; ben even van de fiets afgestapt om deze te fotograferen.
Tijdens het fietsen ging het smalle fietspad meerdere keren behoorlijk omhoog en vooral in de bochten was het uitkijken voor tegenliggers, want deze kwamen vaak met hoge snelheid naar beneden.
Na het bomengebied kwam ik aan bij het struingebied De Pollen. Het was een grote zandvlakte met hoogteverschillen met her en der een vrijstaande boom en ik zag ook behoorlijk wat dode boomstammen al dan niet liggend in het zand. Hier in de open ruimte kon ik de warmte zeer goed voelen en ondanks dat warme zand zag ik dat er op een aantal plekken meerdere mensen in het zand zaten of lagen.

De zandvlakte

Na de zandvlakte kwam ik bij een groengebied met de naam 'Gymnasium' en hierna ging mijn fietsroute naar links. Aan de linkerkant ging ik langs de rand van het 'Deelense zand' en aan de rechterkant fietste ik langs het heidegebied 'Braams veldje' en iets verderop heette het gebied 'Deelense straal'. Hierna ging mijn fietsroute nog een keer naar links en fietste ik nog steeds verder langs het 'Deelense zand' en aan de rechterkant lag het 'Deelense veld'. In dit gebied zag ik in de verte, bij een paar grote bomen, een ree lopen. Ik ben van mijn fiets gestapt en ben hier een tijdje blijven staan om te kijken of de ree langzaam dichterbij zou komen; helaas deed-ie dat niet.

Als je goed kijkt, dan zie je de ree

Bijna aan het eind van het 'Deelense veld' zag ik een afgezet stuk grasgebied, dat vol stond met bloeiende bloemen. Ik ben weer van de fiets gestapt om er naar toe te lopen en ik zag dat er veel bijen op de bloemen zaten; blijkbaar was dat dus voor de bijen aangelegd. Net voordat ik het heideveld verliet zag ik tussen de heidestruiken ook nog iets anders bloeien: zeer kleine roze bloemen. Toen ik daar stond, wist ik niet wat het was maar  nu wel: Dopheide, deze bloeien voordat de heideplanten vanaf half augustus gaan bloeien. Dit bracht me op het idee om hier nog een keer terug te komen, in de 3e of 4e week van augustus als de heide in bloei staat.

Dopheide (heide bewoog nogal door de wind)

Na het 'Deelense veld' kwam ik door een gebied waarin ik veel zwart geblakerde bomen zag; nog steeds restanten van de natuurbrand in het voorjaar van 2016. (of 2015?) Gelukkig was er al weer veel nieuwe 'groene begroeiing' te zien.
Korte tijd later eindigde mijn fietsroute en ik kwam uit bij de fietsenstalling van de witte fietsen, vlak bij de Entree van Hoenderloo. Het was bijna 15.30 uur en ik was blij dat ik terug was. De zonnewarmte en de hoge temperatuur van 28 graden, zorgden ervoor dat ik behoorlijk moe was.
Ik schat dat ik in totaal 16 tot 18 km gefietst heb.