Ik maak er maar even 2 aparte verhalen van omdat het anders zo`n lang verslag wordt. Deze dag heb ik 2 keer een lange wandeling gemaakt van bijna 1 uur. De zon scheen en het was goed wandelweer.
Ik ging in de ochtend rechtstreeks naar de dijk toe en ik was nog maar net halverwege de straat toen Boris stil bleef staan. Hij hoorde iets, ik keek om maar zag niets. Even later kwam er een rijtuigje met een zwart paard ervoor, uit de zijstraat waar ik net vandaan kwam. We bleven stil staan zodat ik Boris in ieder geval goed vast kon houden, voor het geval hij naar het paard toe zou willen gaan. Tijdens het passeren van het rijtuigje, bleef Boris netjes stil staan maar het paard was ons amper voorbij toen hij mij naar de andere kant van de weg trok. Hij wilde de paardengeur nog eens goed ruiken.
Even later liepen we de dijk op en ik zag dat het paard en het rijtuig rechts afsloeg. Dat kwam mooi uit: ik had in gedachten om links af te gaan en richting Babberich te gaan lopen. Op de dijk zag ik veel wandelaars lopen en ik kwam er al snel achter dat er vanuit Zevenaar een georganiseerde wandeltocht opgezet was. Dus Boris en ik liepen tussen de vele wandelaars in en dat ging goed.
Waar de dijk eindigt ging mijn route links af terwijl de wandelaars rechtdoor liepen. Precies op de hoek waar ik links af ga, is een weiland waar 2 ezels in staan. Boris en ik bleven stilstaan om naar ze te kijken. Een van de ezels kwam naar het hek toe lopen en Boris schrok daar nogal van..... de held.
Mijn wandeling ging vervolgens richting de molen De Hoop en langs de spoorbaan. (Betuwelijn naar Duitsland) Nog voordat ik hier was, kwam ik de wandelaars al weer tegen en liepen we weer tussen de mensen in. Op een gegeven moment kon ik de weg oversteken om naar mijn huis terug te lopen.
De ochtendwandeling zat erop en het was inmiddels tijd om aan de koffie te gaan.
`S middags ben ik weer richting het Breulymeer gelopen maar ben op de splitsing van de weg rechts af gegaan. Deze weg gaat naar de Panoven, hier kunnen mensen terecht voor o.a. Bed & Breakfast en fietsers en wandelaars kunnen hier iets drinken. Het terras buiten was behoorlijk vol, mede doordat de wandeltocht hier ook langs liep.
Eenmaal voorbij de Panoven splitst de weg en ik ben links af gegaan. Deze weg gaat met een ruime boog ook naar de dijk toe; ik ben de dijk overgestoken en aan de andere kant weer naar beneden gelopen. Ik had besloten om over het wandelpad van de Rijnstrangen te wandelen. In het begin liep Boris weer te trekken dat hij naar het water wilde, maar dat liet ik niet gebeuren. Hij accepteerde het en liep netjes mee aan de riem; hij had onderweg genoeg afleiding met al die onbekende geuren.
Aan het eind van het pad, onderaan de kerk, zijn we weer de dijk opgelopen en ben ik terug naar huis gegaan. Ik zag de lucht al langere tijd steeds donkerder worden en ik wilde droog thuis komen.
Dit is gelukt en amper een kwartier later brak de regenbui los.
woensdag 20 april 2016
dinsdag 19 april 2016
Wandelen met Boris op 16 april
Afgelopen weekend had ik een hond te logeren, Boris een Friese stabbij, 6 jaar oud. De hond ken ik nog uit de tijd dat ik in Arnhem woonde.
Deze omgeving was onbekend voor Boris en tijdens de wandelrondes had hij het druk met het opnemen van alle geuren. Toch kon ik goed doorlopen omdat ik een rolriem gebruikte met een lengte van 8 m.
Op zaterdagmiddag ben ik met Boris in de richting van het Breulymeer gaan wandelen en vervolgens de dijk opgegaan en boven op de dijk blijven lopen. We gingen ernaar toe via een binnendoorweg - zandpad langs een paar weilanden. In deze weilanden staan een stuk of 8 schapen en het was grappig om te zien dat alle schapen naar ons keken. Boris stak zijn neus in de lucht en schrok toen er een paar schapen naar het gaas toe kwamen lopen. Blijkbaar vond hij het maar niets en ik ben verder gelopen.
Wat wel weer leuk was: rennen door het hoge (gras) gewas. Ik weet niet wat het is, het is in ieder geval geen gewoon gras, misschien wel aardappelen of wortelbegroeiing. Door de lange lengte van de riem kon Boris er lekker doorheen rennen en hij hapte dan steeds van het gras. Het was een grappig gezicht. Dit deed hij meerdere malen, ook op andere plekken waar deze (gras) gewassen staan. Er staat namelijk geen omheining op deze landbouwgrond, dus de hond kan er vrij op.
Ter aanvulling geplaatst op 30 juni: ik weet inmiddels wat het gras/gewas is: tarwe.
De bazin had mij verteld dat Boris graag het water in gaat, dus ik wist dat ik goed moest opletten. Ondanks dat ik Boris aangelijnd hield, kon ik merken dat hij naar het water toe wilde. We liepen eerst langs de visvijver en hier is, gedeeltelijk, aan beide kanten van het wandelpad water. Vervolgens besloot ik om niet al te dicht langs het water van het Breulymeer te lopen. Ik ben op de weg blijven lopen en de dijk op gegaan. Boven op de dijk stak Boris zijn neus weer in de lucht om de geur van het water te ruiken.
Na 45 minuten was ik weer thuis en ben ik meteen op de fiets gestapt om met Boris naar de bibliotheek te gaan. Hij is gewend om naast de fiets te lopen en hij deed het prima. Ik paste mijn tempo aan zodat hij op zijn eigen tempo kon lopen. Zijn gemiddelde tempo lag op 8½ km p.u. en hij liep niet aan de riem te trekken. Hierna had hij in ieder geval genoeg beweging gehad; naar de bibliotheek heen en weer is bijna 5 km.
Deze omgeving was onbekend voor Boris en tijdens de wandelrondes had hij het druk met het opnemen van alle geuren. Toch kon ik goed doorlopen omdat ik een rolriem gebruikte met een lengte van 8 m.
Op zaterdagmiddag ben ik met Boris in de richting van het Breulymeer gaan wandelen en vervolgens de dijk opgegaan en boven op de dijk blijven lopen. We gingen ernaar toe via een binnendoorweg - zandpad langs een paar weilanden. In deze weilanden staan een stuk of 8 schapen en het was grappig om te zien dat alle schapen naar ons keken. Boris stak zijn neus in de lucht en schrok toen er een paar schapen naar het gaas toe kwamen lopen. Blijkbaar vond hij het maar niets en ik ben verder gelopen.
Wat wel weer leuk was: rennen door het hoge (gras) gewas. Ik weet niet wat het is, het is in ieder geval geen gewoon gras, misschien wel aardappelen of wortelbegroeiing. Door de lange lengte van de riem kon Boris er lekker doorheen rennen en hij hapte dan steeds van het gras. Het was een grappig gezicht. Dit deed hij meerdere malen, ook op andere plekken waar deze (gras) gewassen staan. Er staat namelijk geen omheining op deze landbouwgrond, dus de hond kan er vrij op.
Ter aanvulling geplaatst op 30 juni: ik weet inmiddels wat het gras/gewas is: tarwe.
De bazin had mij verteld dat Boris graag het water in gaat, dus ik wist dat ik goed moest opletten. Ondanks dat ik Boris aangelijnd hield, kon ik merken dat hij naar het water toe wilde. We liepen eerst langs de visvijver en hier is, gedeeltelijk, aan beide kanten van het wandelpad water. Vervolgens besloot ik om niet al te dicht langs het water van het Breulymeer te lopen. Ik ben op de weg blijven lopen en de dijk op gegaan. Boven op de dijk stak Boris zijn neus weer in de lucht om de geur van het water te ruiken.
Na 45 minuten was ik weer thuis en ben ik meteen op de fiets gestapt om met Boris naar de bibliotheek te gaan. Hij is gewend om naast de fiets te lopen en hij deed het prima. Ik paste mijn tempo aan zodat hij op zijn eigen tempo kon lopen. Zijn gemiddelde tempo lag op 8½ km p.u. en hij liep niet aan de riem te trekken. Hierna had hij in ieder geval genoeg beweging gehad; naar de bibliotheek heen en weer is bijna 5 km.
Boris actief in het opkomende graangewas
zondag 10 april 2016
Fietsen rondom Paterswoldsemeer bij Haren
Vorige week zondag zijn Ibo en ik weer gaan fietsen. We hadden onze fietsen meegenomen in de trein en de rit ging naar Haren, bij Groningen.
Via de website planjeroute.nl had ik een fietstocht van ongeveer 25 km uitgestippeld.
Het zou zonnig en zacht voorjaarsweer worden, volgens de weervoorspellers. Helaas voor ons was dat in het noorden van Nederland pas laat het geval. Toen we om 10.30 uur de trein uitstapten, was het nat in Haren. Het werd pas vanaf 14.30 uur zonnig en toen pas werd de temperatuur eindelijk aangenaam.
Nadat we uit de trein waren gestapt, gingen we eerst het centrum van Haren in om ergens koffie / thee te gaan drinken. In het restaurant overlegden we of we onze fietsroute zouden gaan wijzigen. Na een kijkje op 'weeronline', besloten we onze fietstocht door te laten gaan. Het zou in ieder geval vrij snel droog worden en daarna zouden er alleen maar méér opklaringen komen.
Onze 1e fietsknooppunt hadden we al snel gevonden en we verlieten Haren via een mooie woonwijk. We kwamen al vrij snel bij het Paterswoldsemeer en we fietsten via een smal pad tussen de weilanden door naar het water toe.
zie hier voor info over Paterswoldsemeer
Opeens zagen we een ooievaar met een kikker in zijn snavel laag over ons heen vliegen. We keken de ooievaar na en we zagen aan de andere kant van ons pad een ooievaarspaal staan met nog een ooievaar op het nest. We konden jammer genoeg niet zien of er al jonge ooievaars geboren waren. Op de achtergrond zagen veel zeilmasten voorbij bewegen; blijkbaar was het water net achter het weiland waar de ooievaarspaal in stond.
Het water was inderdaad dichtbij en we fietsten er een korte tijd naast. Het was een groot meer en in de verte zagen we een skyline van hoge flatgebouwen. Later zouden we daar ook terecht komen. Eerst ging onze fietsroute langs een molen en vervolgens ging de route weer van het meer af.
We fietsten naar de noordkant van het meer en in dit gebied, heette het meer anders, namelijk Hoornsemeer. Hier lag tevens de grensscheiding van de provincie Drenthe en Groningen. Dit meer was bedoeld als recreatieplas voor een woonwijk in de provincie Groningen.
We fietsten langs de royale luxe flatwoningen die allemaal een mooi uitzicht hadden over het meer.
Onze route ging weer zuidwaarts via Eelderwolde en langzamerhand gingen we steeds verder van het meer af. We kwamen door een stukje Paterswolde en daarna fietsten we door een bosrijke omgeving in de richting van Glimmen.
Onderweg zagen we regelmatig watergebieden in de vorm van meren en we zagen een kanaal. Omdat onze route maar 25 km lang was, waren we na 3 uur fietsen weer terug in Haren.
Omdat het nog steeds bewolkt en fris was, besloten we om bij Hortus-Haren naar binnen te gaan. Hier liepen we meer beschut en toen we hier ongeveer een half uur aan het wandelen waren, kwam warempel de zon te voorschijn.
Doordat het geleidelijk aan steeds zonniger en warmer werd, konden we regelmatig op een bankje zitten.
In dit park konden we veel verschillende boomsoorten zien, een aangelegde Chinese tuin, een rotstuin, een kruidentuin, een Engelse tuin en een Keltische tuin. Er bloeide nog niet zo heel veel, gelukkig zagen we wel genoeg voorjaarsbloeiers. We hebben in ieder geval genoten van wat we gezien hebben.
Na ongeveer 2 uur waren we klaar met de rondwandeling en zijn we weer op onze fiets gestapt. We wilden in Haren nog iets gaan eten voordat we weer met de trein naar huis terug zouden gaan.
We kwamen terecht bij een Chinees-Indisch restaurant en na een vlotte bediening, lukte het ons om de trein van 18.00 uur halen.
Via de website planjeroute.nl had ik een fietstocht van ongeveer 25 km uitgestippeld.
Het zou zonnig en zacht voorjaarsweer worden, volgens de weervoorspellers. Helaas voor ons was dat in het noorden van Nederland pas laat het geval. Toen we om 10.30 uur de trein uitstapten, was het nat in Haren. Het werd pas vanaf 14.30 uur zonnig en toen pas werd de temperatuur eindelijk aangenaam.
Nadat we uit de trein waren gestapt, gingen we eerst het centrum van Haren in om ergens koffie / thee te gaan drinken. In het restaurant overlegden we of we onze fietsroute zouden gaan wijzigen. Na een kijkje op 'weeronline', besloten we onze fietstocht door te laten gaan. Het zou in ieder geval vrij snel droog worden en daarna zouden er alleen maar méér opklaringen komen.
Onze 1e fietsknooppunt hadden we al snel gevonden en we verlieten Haren via een mooie woonwijk. We kwamen al vrij snel bij het Paterswoldsemeer en we fietsten via een smal pad tussen de weilanden door naar het water toe.
zie hier voor info over Paterswoldsemeer
Opeens zagen we een ooievaar met een kikker in zijn snavel laag over ons heen vliegen. We keken de ooievaar na en we zagen aan de andere kant van ons pad een ooievaarspaal staan met nog een ooievaar op het nest. We konden jammer genoeg niet zien of er al jonge ooievaars geboren waren. Op de achtergrond zagen veel zeilmasten voorbij bewegen; blijkbaar was het water net achter het weiland waar de ooievaarspaal in stond.
Het water was inderdaad dichtbij en we fietsten er een korte tijd naast. Het was een groot meer en in de verte zagen we een skyline van hoge flatgebouwen. Later zouden we daar ook terecht komen. Eerst ging onze fietsroute langs een molen en vervolgens ging de route weer van het meer af.
We fietsten naar de noordkant van het meer en in dit gebied, heette het meer anders, namelijk Hoornsemeer. Hier lag tevens de grensscheiding van de provincie Drenthe en Groningen. Dit meer was bedoeld als recreatieplas voor een woonwijk in de provincie Groningen.
We fietsten langs de royale luxe flatwoningen die allemaal een mooi uitzicht hadden over het meer.
Onze route ging weer zuidwaarts via Eelderwolde en langzamerhand gingen we steeds verder van het meer af. We kwamen door een stukje Paterswolde en daarna fietsten we door een bosrijke omgeving in de richting van Glimmen.
Onderweg zagen we regelmatig watergebieden in de vorm van meren en we zagen een kanaal. Omdat onze route maar 25 km lang was, waren we na 3 uur fietsen weer terug in Haren.
Omdat het nog steeds bewolkt en fris was, besloten we om bij Hortus-Haren naar binnen te gaan. Hier liepen we meer beschut en toen we hier ongeveer een half uur aan het wandelen waren, kwam warempel de zon te voorschijn.
Doordat het geleidelijk aan steeds zonniger en warmer werd, konden we regelmatig op een bankje zitten.
In dit park konden we veel verschillende boomsoorten zien, een aangelegde Chinese tuin, een rotstuin, een kruidentuin, een Engelse tuin en een Keltische tuin. Er bloeide nog niet zo heel veel, gelukkig zagen we wel genoeg voorjaarsbloeiers. We hebben in ieder geval genoten van wat we gezien hebben.
Na ongeveer 2 uur waren we klaar met de rondwandeling en zijn we weer op onze fiets gestapt. We wilden in Haren nog iets gaan eten voordat we weer met de trein naar huis terug zouden gaan.
We kwamen terecht bij een Chinees-Indisch restaurant en na een vlotte bediening, lukte het ons om de trein van 18.00 uur halen.
Kunst in een van de thematuinen
ik werd lastig gevallen door deze hommel
de vroege bloeiers in april
Abonneren op:
Posts (Atom)