Arnhem centrum

Zondagmiddag was er in Arnhem de WK Living Statues en ik ben dus weer in Arnhem aan de wandel geweest. Samen met mijn 'maatje' Ibo zijn we op een langzame manier door het centrum heen gelopen.
Het was prachtig weer, aangename temperatuur van 21 graden en een zon die door de sluierbewolking heen scheen. Ideaal weer voor alle deelnemers die van 13.00 - 17.00 uur als een levend standbeeld in en rond het centrum staan.
Er was veel volk op de been en Ibo en ik besloten om als eerste naar de Rijnkade te lopen en zo een beetje de ergste drukte te ontlopen. We zagen al vrij snel de eerste standbeelden en het was steeds een eindje lopen, weer stilstaan bij een standbeeld, foto maken en dan weer een eindje verder lopen.
In totaal zijn we 3 uur en 3 kwartier in het centrum geweest, onderweg 2x een korte rustpauze genomen en 2x met 'een bekende' staan praten.

 Toen het bijna 17.00 uur was, mochten de deelnemers ophouden en naar de Eusebius Kerk gaan. Dus het laatste stuk zagen we steeds meer deelnemers die er mee stopten toen wij langs kwamen. Erg jammer.
Vanaf het marktplein bij de Eusebius Kerk werd er nog een parade gehouden van alle deelnemers bij elkaar en daarna zou de uitslag bekend gemaakt worden.
Hier hebben Ibo en ik niet opgewacht; we zouden `s avonds op de TV, bij Omroep Gelderland de samenvatting gaan kijken en dan de uitslag wel horen. Op de TV zag ik dat we een behoorlijk aantal deelnemers niet hadden gezien.

Hieronder de winnaars:

1e prijs bij de Kids: Crazy geisha`s

1e prijs bij de Amateurs: Spoedlevering

3e prijs Profs: Armchair (uit Israël)

2e prijs Profs: I wood be a statue (uit België)

1e prijs Profs: De verwondering (uit Nederland, provincie Gelderland)

Korte wandelingen

De afgelopen week heb ik alleen maar korte wandelingen gemaakt omdat ik bij de vorige wandeling in Arnhem erg over mijn grens heen gegaan was. Ik heb erg veel last gehad van pijn en moeheid.
Tja, ik leer het ook nooit......... zo denk ik dat ik inmiddels voldoende conditie heb opgebouwd en het volgende moment willen mijn benen niet meer.
Ik heb deze week in ieder geval 4 x een wandeling gemaakt van 15 tot 20 minuten, rondom mijn woning. Een paar keer ben ik gaan wandelen, net voordat ik naar bed ging. Het was net alsof ik de hond ging uitlaten, voor het slapen gaan.
Vanavond heb ik in het donker gewandeld, althans het was bijna donker terwijl het pas 20.00 uur was. Toen ik op de dijk liep, zag ik de maan in een smalle sikkelvorm en ik heb er met mijn GSM een foto van gemaakt.

De foto is wel erg donker :)

De maan hieronder is beter te zien

Noordelijk deel van de Veluwe

Gisteren zijn Ibo en ik weer gaan fietsen; de fiets hadden we in de trein meegenomen naar Nunspeet. De route ging deze keer over het noordelijke deel van de Veluwe: vanaf Nunspeet richting Vierhouten, Elspeet, Emst, Epe en via Vierhouten weer terug naar Nunspeet. Totaal 40 km.
Het 1e nummerbord van het fietsknooppuntnetwerk vonden we al snel en nadat we een koffie / theepauze hadden gehouden vertrokken we.
Het weer was zacht en aangenaam nadat het in de ochtend nog grotendeels mistig en miezerig was. De zon kwam aan het eind van de ochtend goed door en er was niet veel wind. De weersvoorspelling had aangegeven dat er in de middag kans was op een regenbui met onweer.

In het begin van de route hadden we niet zo goed opgelet en na een aantal kilometers eindigde het fietspad bij een groot recreatieplas. Hier in deze buurt zagen we geen fietsnummerborden meer en we zijn toen maar weer terug gefietst. We moesten een aantal km terug en vonden toen het goede nummer weer. Het bleek dat we op de splitsing niet goed gekeken hadden omdat we op dat moment met elkaar aan het praten waren.

We gingen door een bosrijke omgeving en het duurde niet al te lang voordat ik de eerste paddenstoelen zag. Opeens zag ik op een lage boomstronk kleine oranje bolletjes en stapte ik voor de 1e keer van mijn fiets af om ze te fotograferen. Ze waren zo klein dat Ibo ze niet meteen kon vinden toen ik hem erop wees.
Ik had me voorgenomen om alleen maar af te stappen bij paddenstoelen die ik nog niet eerder had gefotografeerd. Anders zou ik veel te vaak van de fiets stappen en dan duurt de fietstocht wel erg lang.
Ook op de Veluwe zagen we mooie heidevelden, die inmiddels in de laatste bloeifase zijn. Eigenlijk hadden we hier 2 weken eerder moeten zijn; hier zijn de heidegebieden veel groter dan in Drenthe. Dus onthouden voor volgend jaar; het is zeer de moeite waard om hier nog een keer terug te komen.
Verder zagen we onderweg weer heideschapen; ze liepen tussen de heideplanten rond in een gebied dat was afgezet met verplaatsbare afzetting. De schaapsherder was nergens te zien.

Toen we halverwege de middag in de buurt van Elspeet waren, hoorden we al gerommel in de lucht die inmiddels behoorlijk dicht getrokken was. In eerste instantie bleef het nog droog met af en toe wat gerommel. Echter toen wij net in het centrum van Elspeet reden, begon het te regenen. Wij waren al van plan om in deze plaats een theepauze te nemen en gelukkig zaten we net op tijd op een overdekt terras toen de bui goed los barstte. Na ongeveer 3 kwartier konden we weer verder, het was weer droog geworden.

De route bleef doorgaan in afwisselend bos- en heidegebied en ik heb in de bossen rondom Elspeet verschillende keren paddenstoelen gefotografeerd die ik nog niet eerder had gezien.
Op het laatste stuk van de route moesten we wel flink door blijven fietsen want door de bewolking werd het al wat schemeriger in het bos. De laatste keer dat ik afstapte in het bos was toen ik weer iets in de kleur oranje op de grond zag liggen. Ik stapte van de fiets af en liep er naar toe; nadat ik erboven stond, bleek het een sinaasappel te zijn. Er lagen op enige afstand van elkaar 2 hele sinaasappels; tja dat kan natuurlijk ook nog.

Nadat we zeker 10 km aan een stuk door hadden gefietst, kwamen we bij een provinciale weg uit die was afgesloten wegens wegwerkzaamheden. (asfalteren) De fietspaden die aan beide kanten van de weg lagen, waren ook net voorzien van een nieuwe laag asfalt. Er stond een bord dat we nog niet aan de andere kant mochten fietsen omdat dat deel nog niet klaar was. Vervolgens zagen wij op het fietsnummerbord dat er op het nummer dat wij moesten volgen een wijziging was aangebracht. Wij moesten aan de verkeerde kant van de afgesloten weg de route vervolgen. Dit had tot gevolg dat we voor de 2e keer een fietsknooppuntnummer misten. Het 1e nummer dat we tegenkwamen, was niet het nummer dat wij moesten hebben. We waren het spoor bijster!
Gelukkig had ik al op de ANWB-wegwijzerborden de plaats Nunspeet zien staan en we zijn dus maar langs deze 'stille weg' doorgefietst naar Nunspeet.
In Nunspeet fietsten we nog door een mooie woonwijk met royale woningen, zowel nieuwbouw als woningen in oude stijl.

Tegen 17.45 uur waren we weer terug bij het NS station van Nunspeet en zijn we nog een pannenkoek gaan eten in het pannenkoekenrestaurant dat daar vlakbij ligt.
Bij thuiskomst had ik 45 km op de fietsteller staan.

Hieronder enkele foto`s:

Boswandeling in Arnhem

Vanmiddag ging ik voor iemand in Arnhem de hond uitlaten. Ik ken de bazin en de hond van de wijk waarin ik gewoond heb. (Geitenkamp) Bincky is een kruising flatcoated retriever en ik heb hem al vaker uitgelaten. Dit was de eerste keer na mijn verhuizing dat ik alleen met hem ging wandelen.
We zijn naar 'het herriebos' gegaan en hier kon ik Bincky los laten lopen. Ik noem dit bos zo omdat het naast de snelweg A12 ligt en aan de andere kant van dit bos hoor je de autogeluiden van de Schelmseweg.
Net voordat ik met Bincky het bos inliep, kreeg ik het toch wel even moeilijk, het werd me wederom duidelijk dat ik Benni toch wel mis. Maar goed, toen ik eenmaal in het bos was, ging het qua emoties wel weer beter.

Bincky is een makkelijke hond om uit te laten en ik kan hem gewoon los laten lopen. Op het moment dat er een kruising van wandelpaden is, wacht Bincky op mij en laat mij de richting bepalen.
Ook vanmiddag zag ik weer paddenstoelen staan en als ik deze wilde fotograferen, zei ik tegen Bincky dat hij moest wachten. Dit deed hij keurig; gelukkig had ik hondenkoekjes bij mij zodat ik hem een aantal keren kon belonen met een koekje. Onderweg rolde Bincky een aantal keren over de grond heen en ik heb geprobeerd om hem dan te fotograferen; helaas lukte het mij niet.

Omdat het zo goed ging, ben ik ook nog het kleine bos ingegaan. Dit is het bos wat voor een deel grenst aan de nieuwbouwwijk van de gemeente Rozendaal en de andere kant grenst ook aan de A12.
Ik was onderhand al ruim een uur aan de wandel en ik ben bovenaan het wandelpad, bij de roestbruine metalen kunstwerken, op een betonnen zuil gaan zitten. Bincky bleef ook nu weer netjes bij mij in de buurt en begon op een gegeven moment om een koekje te schooien door met zijn neus tegen mijn jaszak aan te schuren. Na een kwartier rust zijn we weer verder gegaan en ik zag dat er in het bos, dat vlak achter de ronde piramide ligt, behoorlijk wat bomen gekapt werden.

In dit stuk bos werd Bincky belaagd door 2 zeer grote honden die zich erg dominant gedroegen. De reu die iets groter was dan Bincky begon meteen op Bincky te rijden en de andere hond, een Deense dog, teefje, stond Bincky te besnuffelen op een dominante wijze. Op een gegeven ogenblik had Bincky er genoeg van en blafte hij van zich af zodat de reu eindelijk ophield met zijn rijgedrag. Toen pas riep de eigenaar zijn 2 honden terug en verdwenen de honden weer.
Hierna ben ik nog helemaal naar de andere kant van het bos gelopen en via het voormalige voetbalveld en langs de voormalige tennisbaan gelopen. Deze grondgebieden liggen al jaren 'braak'.
Langs de kant van de A12 ben ik weer naar de uitgang gelopen.
In totaal ben ik bijna 2½ uur aan de wandel geweest; hoewel het niet de hele tijd zonnig was, was het wel droog en aangenaam warm.

Hieronder Bincky die net weer klaar was met het 'rollen'

Grensriviertje De Wild

Vanmiddag ben ik naar Aerdt gefietst en vanaf daar langs de grensrivier De Wild gefietst. Een tijd geleden had ik dit al eens gedaan. Nu wilde ik ook het wandelpad met de naam 'Klompenpad', van 2½ km gaan volgen. Dit pad begint aan de rand van Lobith en gaat richting Elten.
In het riviertje zag ik veel waterhoentjes en aan de overkant zaten veel ganzen in het weiland, ook zag ik op een aantal plaatsen een eendenkooi in het water liggen.Vangen ze eenden om ze op te eten?

Op dit wandelpad wordt blijkbaar niet zo heel veel gelopen want een duidelijk en goed begaanbaar spoor was er niet. Op sommige plaatsen moest ik door hoog rietgewas heenlopen; in totaal gebeurde dit 5 keer. Doordat het pad niet vlak is, kon ik in het hoge rietgewas niet zien waar ik mijn voeten moest neerzetten. Hierdoor sloeg mijn rechterenkel op een gegeven moment dubbel. Gelukkig kon ik gewoon verder lopen.
Ik liep langs een groep mensen die met modelvliegtuigen bezig waren. Regelmatig zag en hoorde ik vliegtuigjes, in felle kleuren en in diverse maten. Toen ik hun clubgebouw gepasseerd was, kwam ik uit op een landweg tussen de weilanden op Duits grondgebied, bij Elten. Ik kon nog verder langs een weiland waar een aantal koeien bij het prikkeldraad stonden, maar hier had ik niet meer zoveel zin in.
Ik ben, na een korte drinkpauze, weer dezelfde weg terug gelopen.
En weer moest ik door die hoge rietstruiken heen en weer klapte mijn enkel dubbel omdat ik niet kon zien waar ik de voeten het beste kon plaatsen. Nu was het de linker enkel die dubbelklapte, gelukkig kon ik nog gewoon verder lopen.
Na 2x een half uur gelopen te hebben was ik weer terug bij mijn fiets. Toen ik bij Babberich het fietspad opging dat langs het dorp gaat, zag ik een groep patrijzen verschrikt wegvliegen. Ze zaten op het zandpad waar ik met de fiets overheen rijd en schrokken van mijn onverwachtse komst.
Het was een mooie fiets - en wandeltocht op een zonnige zaterdagmiddag met een aangename temperatuur van 20 graden.

 Hieronder vloog het vliegtuigje onderste boven.

Hieronder een foto van een van de 5 rietstruiken waar ik met veel moeite doorheen liep

Hieronder een eendenkooi

Rozendaalse veld

Gistermiddag had ik een afspraak in Arnhem en ik ben daarna gaan wandelen op het Rozendaalse veld, in Rozendaal. Het was schitterend weer, volop zonneschijn en een aangename temperatuur.
Het was prettig om hier weer terug te zijn, alleen wel wennen om juist hier zonder hond te wandelen. Dit is de hondenuitlaatplek voor veel hondenbezitters omdat de honden hier los mogen lopen.
Net zoals eergisteren in Drenthe, stond de hei hier ook in bloei.

Ik ben begonnen in de gebieden waar bomen en struiken staan vanwege mijn speurtocht naar paddenstoelen. In de omgeving in Arnhem waar ik moest zijn, had ik ook al een paar vliegenzwammen gezien. Hier op de hei zag ik er ook een staan, langs het wandelpad. 

Tijdens mijn wandeling raakte ik op een gegeven moment de weg kwijt; ik kwam uit op een fietspad dat ik niet kende. Nadat ik er een tijdje opgelopen had, besloot ik om door het struikgewas heen te lopen en weer naar de linkerkant te gaan. Doordat ik in de verte wat lichtere achtergrond zag, vermoedde ik dat het de open ruimte zou zijn van het heideveld en ik was hier ook vandaan gekomen. Gelukkig was dit ook zo en ik kwam uit aan de scheidingsrand van het bos en de heide.

In totaal ben ik 2 uur in dit gebied geweest en ik heb behoorlijk wat tijd besteed aan het experimenteren in het gebruik van mijn nieuwe fotocamera. Tot nu toe had ik alleen maar de makkelijkste knop gebruikt, namelijk 'automatisch'. Tijdens het fotograferen van paddenstoelen heb ik een aantal andere standen uitgeprobeerd, zonder te weten waar al de letters voor staan. (trial and error) Gisteravond, toen ik de foto`s op de computer zette, kwamen er wel weer mooie foto`s tevoorschijn.

Voor degene die niet weten wat voor hond ik had:
Benni een Jack Russell. (overleden in november 2013, 14 jaar oud)

Fietsen in Drenthe

Drenthe staat bekend als de fietsprovincie en deze keer gingen Ibo en ik met de trein naar Beilen.
Onze fietsen namen we weer mee en de fietsroute zou bijna 50 km worden. De route ging via 2 natuurgebieden, te weten: Dwingelderveld, bij Dwingeloo en Ruinerwold, bij Ruinen.
We hadden geluk met het weer: het was zonniger als dat het voorspeld was. Enkele regenspetters kregen we wel over ons heen maar dat stelde echt niets voor. De temperatuur was rond de 20 graden en er stond niet al te veel wind.
We vonden al snel het nummer waar onze fietsroute mee begon en we kwamen meteen langs 2 melkfabrieken, Domo en Campina. En al snel zag ik ook paddenstoelen; hier in Beilen zag ik de eerste vliegenzwam van dit najaar. Ik had me voorgenomen om niet steeds van de fiets af te stappen om paddenstoelen te fotograferen. Aangezien we bijna 50 km zouden gaan fietsen, moesten we wel het tempo erin houden. Anders zouden we veel te lang onderweg zijn.

Na Beilen ging de route richting Spier en daarna naar Dwingeloo. De fietspaden gingen door bosgebieden heen totdat we bij open terrein kwamen van het Dwingelderveld. De hei stond nog volop in bloei en we fietsten langs natte veengronden waar we regelmatig waterplassen zagen. In enkele zagen we zelfs bloeiende waterlelies. Deze waren aangeplant maar ze doen het goed. Een deel van het Noorderveld wat voorheen landbouwgrond was, werd na aankoop door Natuurmonumenten weer terug gegeven aan de vrije natuur. Men was nog bezig om de grond te bewerken.
We passeerden een groep natuurkoeien die in de vergrasde heide lagen te rusten. Ook kwamen we langs de schaapskooi maar de schapen waren er niet. Deze waren met de schaapsherder op stap.

Nadat we het Dwingelderveld achter ons hadden gelaten ging de route naar Ruinen en het Ruinerwold. Onderweg zagen we weer veel Drentse boerderijen en veel luxe en royale nieuwbouwwoningen.
In het Ruinerwold zag ik weer veel paddenstoelen, zelfs een paar die ik nog nooit eerder had gezien. Een aantal met een geel/blauwe hoed en nog een ander soort met een oranje bovenkant. Deze had een heel aparte steel, net alsof er 3 paddenstoelen op 1 steel staat. (zie foto)

Intussen liep de middag al aardig ten einde en moesten we toch een beetje doorfietsen. Na deze bijzondere paddenstoelen op de foto gezet te hebben, moesten we nog bijna 10 km fietsen om in Hoogeveen uit te komen. Vanaf hier zouden we weer met de trein terug gaan naar Arnhem.
Tegen 18.30 uur waren we in Hoogeveen en we konden al snel met een trein mee.
Toen ik thuis was gekomen, stond er 51 km op de fietsteller.

Hieronder de 2 bijzondere paddenstoelen

Boswandeling

Vanmiddag een wandeling gemaakt in het Bergherbos in Beek.
Ik ben weer de blauwe route gaan lopen; deze is 4 km lang. Mijn voornemen was om de blauwe pijltjes beter in de gaten te houden. De vorige keer (een paar maanden geleden) ging het fout en raakte ik de route kwijt omdat ik te druk bezig was met het fotograferen van paddenstoelen.
Ik kan nu melden dat het me gelukt is om de wandelroute helemaal te volgen zonder fout te lopen. 

Tijdens de wandeling heb ik veel paddenstoelen op de foto gezet heb. (86 bleven er over nadat ik de slechte er tussen uitgehaald had) De paddenstoelen waren er in vele kleuren en maten, op een gegeven ogenblik rook ik een stinkzwam. Na even wat rondkijken, vond ik hem achter een boomstam. Verderop rook ik er nog een aantal keren een en de laatste die ik tegenkwam zag zwart van de vliegen. Helaas vlogen de vliegen weg toen ik ze op de foto wilde zetten. Na korte tijd kwamen er wel weer een aantal terug en heb ik het toch kunnen fotograferen.
Het kostte me behoorlijk veel tijd: ik deed 2½ uur over 4 km. En ik vrees dat ik morgen mijn bovenbenen wel zal voelen door het vele bukken en op de hurken zitten.

Fietstocht van Den Haag naar Wassenaar

Omdat er nog 2 NS-treintickets opgemaakt moesten worden vóór 1 september besloten Ibo en ik naar Den Haag te gaan. Via de website planjeroute had ik een fietstocht uitgestippeld van 32 km, door het natuurgebied Meijndel naar Wassenaar.
De weersvoorspelling was matig, zonnige perioden en een kans op regen. De temperatuur was prima, 19 graden.
In Den Haag aangekomen, gingen we eerst naar het Omniversum om de film South Pacific te zien. Hierna begonnen we aan onze fietsroute, deze ging via de ambassadebuurten van o.a. Nigeria en Denemarken richting Scheveningen. Ik zag een behoorlijk aantal afwijkende autonummerborden met de letters 'CD'.
De fietsroute ging grotendeels rondom het natuurgebied Meijendel. Toen we door een bosgebied reden, zag ik al snel de eerste paddenstoelen en ik heb veel verschillende soorten gefotografeerd.
Het was wel jammer dat de fietsroute niet langs de zee ging, zoals ik verwacht had.

Halverwege de route kregen we al een regenbui over ons heen en na een korte droge periode volgde de 2e bui al. Toen besloten we om op zoek te gaan naar een pannenkoekenrestaurant om zo de regenbuien te ontlopen. Helaas regende het nog steeds toen we de pannenkoeken op hadden. Met de regenkleding weer aan vertrokken we toch maar.

Nadat we Wassenaar achter ons hadden gelaten, gingen we via landgoed Clingendael door naar het Haagse Bos. Via dit bos kwamen we langs het paleis van Prinses Beatrix. Sinds enkele maanden woont zij hier niet meer. Zij is verhuisd naar kasteel Drakensteyn dicht bij Lage Vuursche.
In Wassenaar waren Ibo en ik wel bezig geweest met de gedachte: 'misschien komen we langs de woning van Koning Willem Alexander en Koningin Maxima'. Dit was niet zo.

Bij de invallende avondschemering in het Haagse Bos heb ik nog verschillende paddenstoelen gefotografeerd. 
Tegen 19.30 uur waren we weer terug bij het NS-station Den Haag en had ik 42 km op de fietsteller staan. Het gebeurd geregeld dat we extra kilometers rijden door de verkeerde kant op te gaan.
Inmiddels hebben we wel een goede fietsconditie gekregen en is het niet zo erg als de fietstochten wat langer worden.