Foto`s maken

Ik heb vandaag veel paddenstoelen op de foto gezet, niet alleen toen ik aan het wandelen was met Benni. Zelfs toen ik op de fiets zat en in Presikhaaf was, ben ik afgestapt om paddenstoelen te fotograferen. Deze foto`s heb ik met mijn GSM gemaakt omdat ik niet altijd mijn fototoestel bij me heb.

Aan het eind van de middag was ik in park Angerenstein om weer naar de rode zwam te gaan die nog in de groei is, toen een man mij op de hurken voor die boom zag zitten. Ik had die man al verschillende keren gezien als ik tegen 17.00 uur in dat park ben. Hij wandelt met een Mechelse herder en een kleine witte hond. (soort Maltezer) en Benni is al een paar keer met die man en de honden meegelopen. Dus een praatje is dan al gauw gemaakt.
Hij was wel geïnteresseerd in mijn paddenstoelenfoto`s en ik heb hem er een stel laten zien. Verder heb ik hem gewezen dat er zelfs hoog in de bomen paddenstoelen te zien zijn.
Later toen ik al weer aan de wandel was in Angerenstein kwam ik hem weer tegen en toen vroeg hij mij waar die boom te vinden was waar die zwammen hoog in de boom te zien was. Hij liep verder, na mijn uitleg, en mijn aandacht werd getrokken door een hele rij witte paddenstoelen in de rand van het grasveld.
Net toen ik mij ervan bewust was dat ik Benni niet meer zag, kwam die man weer teruglopen....... met Benni achter zich aan. Hij kwam speciaal voor mij terug lopen om Benni terug te brengen. Erg aardig van hem.

De biefstukzwam in park Angerenstein

Rode zwam ligt op de grond

Helaas is het gebeurd met de mooie rode zwam die ik aan het volgen was in het park Angerenstein. Zondagmiddag was ik er nog langs gelopen en er een paar foto`s van gemaakt. Vanmiddag liep ik er weer langs en toen zag ik dat de 2e rode zwam al een aardig eind uitsteekt, van achter de boomschors. Hier kijk ik het eerste tegenaan van de kant van waar ik kom aanlopen. Ik zag dat hij op de beperkte hoogte waar die zit, al gauw door een hond eraf gelopen kan worden. Benni liep daar onder ook al te snuffelen en liep er maar rakelings langs om daar tegen die boom te gaan plassen.
Toen ik dichterbij de boom kwam, zag ik dat de andere rode zwam eraf was, vernield door jongelui die dat blijkbaar nodig vonden. Qua bloei had die zwam al wel zijn mooiste tijd gehad, hij was al weer aan het zwart worden. Maar toch...... erg jammer dat hij van de boom is geslagen. Qua hoogte was hij veilig en hij zat ook een beetje aan de zijkant van de boomstam.
Hopelijk blijft de andere rode zwam nog een tijdje aan de boom vast zitten zodat ik de groei op de foto kan zetten.

Paddestoelen

Inmiddels is de paddestoelentijd aangebroken.
Ik wandel al geruime tijd vaak naar het park Angerenstein omdat ik daar een boom weet te staan die een zeer mooie rode zwam heeft. Ik heb die zwam al vanaf het begin zien groeien en inmiddels is het een joekel van een zwam. Wat ook heel apart is, is dat de zwam een glanzende rode kleverige vloeistof boven op heeft liggen. Dit wordt langzamerhand droger en harder en iets donkerder van kleur. Op dezelfde boom heb ik weer een zelfde zwam ontdekt en ben ik begonnen met het fotograferen terwijl de paddestoel amper achter de boomschors vandaan is. Het blijft spannend of de paddestoel helemaal volledig kan uitgroeien want het zit op een plek waar honden gauw tegen aanlopen als ze daar tegen de boom plassen.

Gistermiddag was ik bij die boom toen er een jonge vrouw met een klein kind van amper 3 jaar aan kwam lopen. Het jongetje had een stok in zijn hand en was er druk mee aan het zwaaien. Toen wees de moeder hem op de mooie rode zwam en ik zag dat kind met de stok er naar toe lopen en toen ik hem een beweging met die arm zag maken waar hij de stok in had, riep ik: niet kapot maken!
Ik dacht: het zal me toch niet gebeuren dat ik voor mijn ogen zie gebeuren dat die zwam eraf geslagen wordt. En de moeder die zo`n kind dat gewoon laat doen!

Ik ben van plan de 2e zwam helemaal te volgen in zijn groei en er dan iets mee te gaan doen met photoshop, een fotopresentatie van alleen deze rode zwammen maken.
Hieronder alvast een paar foto: er zit een soort vel over die verdwijnt en dan zie je de glanzend rode glibberige substantie tevoorschijn komen.

Park van Klarenbeek

Vanmiddag heb ik gewandeld met 2 honden: Benni en Binky. Ik ben naar het park van Klarenbeek gelopen. Hier hebben de honden lekker kunnen rennen, snuffelen en af en toe mij laten schrikken als ik niet oplette. Er zijn behoorlijk wat hoogteverschillen in dit park en daardoor is het lastig om steeds goed te kunnen zien als er een hond naar beneden gaat. Af en toe was ik een paddenstoel aan het fotograferen en dan lette ik ook niet echt op de honden. Ik riep dan dat ze moesten wachten, maar dit namen ze niet echt serieus en ze liepen dan toch een eind door. De eerste keer schrok ik toch wel omdat ze achter een bocht verdwenen en ik ze niet meer zag. Maar ik wilde toch foto`s maken van die oranje trilzwam en ging dat toch doen. Toen ik klaar was met de paddenstoel te fotograferen en de bocht ook voorbij was, zag ik dat beide honden in de verte op mij stonden te wachten. Ik blij en de honden ook blij dat ze mij eraan zagen komen.
Ik heb dit keer oranje trilzwammen gezien, witte berkenbollen en een rode zwam in verschillende bloeistadia.

Verdwaald

Vanmiddag was ik op de fiets naar het bos gegaan dat grenst aan het park en bos rondom Kasteel Rozendaal en ik had Benni achterin de fietsmand zitten. Het is maar een klein stukje fietsen, nog geen 10 minuten.
Toen ik nog maar net in het bos liep begon het licht te regenen en ik was blij dat ik onder de bomen kon lopen. Benni liep al snel een heel eind voor mij uit terwijl ik werd afgeleid door de vele paddenstoelen. Ik bleef regelmatig staan om een foto te maken en ik ging dus ook wel eens van het wandelpad af. Het was erg lastig dat Benni steeds zo ver weg liep. Op een gegeven moment liep Benni zo ver weg dat ik hem niet eens meer kon terugroepen, met zijn slechte gehoor hoorde hij mij niet! Dus ik hoopte er maar het beste van en dat hij wel weer terug zou komen. Gelukkig gebeurde dat na een tijd ook. Ik heb hem toen maar aan de riem gedaan en op deze manier bleef hij tenminste staan als ik ergens een paddenstoel zag en er een foto van wilde maken.

Ik had in mijn hoofd wel de looprichting bepaald maar ik was toch behoorlijk uit het bekende deel van het bos geraakt. Ik zag wel dat ik op een open terrein kwam waar een lang rechthoekig vlak was afgezet met palen en dat daar allemaal bloeiende heidplanten in stonden.
Na 1 uur lopen was ik inmiddels behoorlijk moe geworden, gelukkig hoorde ik in de verte wel het geluid van de snelweg A12.
Dus ik wist dat ik de goede richting op ging. Echter liep het pad weer van de autogeluiden af en ik was blij dat ik een mountainbiker tegenkwam. Ik heb aan hem de weg naar de uitgang van dit bos gevraagd. Het was nog een heel eind lopen maar het is me gelukt. Dit is al de 2e keer dat ik de weg kwijt raak in dit bos; jaren geleden gebeurde mij dat ook al een keer toen ik hier ging hardlopen. Ik moest toen veel langer hardlopen als dat ik gepland had.
In ieder geval heb ik een heleboel paddenstoelen op de foto gezet; mijn accu van het fototoestel raakte bijna aan het eind van de wandeling ook nog leeg. Toen was het uit met de pret!
Na 1 uur en 45 minuten was ik het bos weer uit en kon ik mijn fiets weer pakken en naar huis fietsen.
Gelukkig was de regen maar van korte duur geweest en ben ik verder niet nat geworden.

Park Presikhaaf

Gistermiddag was ik in het park van Presikhaaf aan het wandelen met Benni.
Ik was even bij de Hema geweest om een kledingstuk terug te brengen en daarom besloot ik dat te combineren met de middagronde van Benni.
Het park is de afgelopen paar jaar erg mooi opgeknapt en voorzien van allerlei nieuwe speelhoekjes voor de jongeren, zowel de hele kleintjes als de oudere jeugd.
Het is me opgevallen dat er veelvuldig gebruik van gemaakt wordt. Er is zelfs een T-huis ingekomen dat wordt gerund door mensen die via de Siza-Het Dorp aan het werk zijn.
Zelfs bij de vijver zijn leuke speelplekken aangelegd. Het is wel jammer dat er sinds juli blauwalg in het water is geconstateerd. Dit had ik al ontdekt tijdens mijn fietstochtjes door het park heen als ik 'binnendoor' fiets naar het Kunstportaal. De borden met de melding dat je geen contact met het water mag hebben vanwege de blauwalg staan er nog steeds. Ik vraag me af hoe lang zoiets kan duren, het is nu al meer als 2 maanden.