Kastanjes

Om nog even door te gaan over de herfst (zie bericht van gisteren):
Toen ik thuis kwam van het zwemmen moest in al schuilen in de auto omdat het op dat moment erg hard begon te regenen. Op een gegeven moment kon ik naar binnen, heb even mijn zwemtas uitgepakt en daarna, met mijn lange regenjas aan, ben ik  naar park Angerenstein gelopen.
In het park werd ik wéér overvallen door een langdurige regenbui. Ik heb toch zeker 20 minuten staan schuilen onder een smal afdakje van een laag gebouw.

Vanmiddag zag ik heel veel afgevallen kastanjes op de grond liggen. Als ik naar naar Park Angerenstein loop dan ga ik altijd door de Lippe Biesterfeldstraat. Ik loop dan onder de kastanjebomen die door de hele straat heen staan. Aan deze kant van de straat is het voor Benni prettiger lopen. Door de harde wind en de harde slagregens waren er erg veel piepkleine kastanjes in wording van de takken afgewaaid. Het waren er niet een paar maar honderden door de hele straat heen. Ben benieuwd of er in de herfst dan minder kastanjes in deze straat liggen.

Herfst

Dit weekend leek het wel herfst met de harde wind, lage temperaturen en de vele regenbuien. Ik heb zelfs weer een nieuwe paddenstoel gezien, een witte champignonpaddenstoel in het plantsoen bij mij voor de deur.
Vandaag werd ik in ieder geval niet zo nat als gisteren.
Tussen de middag, met het uitlaten van mijn hond Benni, kon ik nog schuilen onder de bomen en de bui duurde niet zo lang. Daarom werd ik nauwelijks nat. Ik was goed en wel binnen toen het al weer begon te regenen, deze keer een korte maar hevige regenbui.
Mijn lange middagwandeling kon ik in een zonnige toestand maken maar ik zag wel de hele wandeling een rare donkere lucht hangen. Pas tegen 19.00 uur begon het weer te regenen.

Bloeiende bomen en klaprozen

De afgelopen 2 weken zag ik een tweetal bomen in bloei staan, deze 2 bomen staan dicht bij mijn huis. Het zijn bomen die je niet veel of vaak ziet, tenminste niet in grote getale zoals beuken, berken, acacia of kastanjebomen. Ik weet niet eens hoe ze heten maar ik zag wel dat ze mooie bloemen hebben.
Daarnaast zie ik in toenemende mate de klaprozen in bloei staan, zowel in de bermen langs de wegen als bij mensen in de tuinen. Ik vind ze schitterend om te zien.
Van de bomen heb ik een aantal foto`s van gemaakt, zie hieronder.

Postbezorging onderweg

Ik kwam terug van een boswandeling en liep nog in een andere wijk toen ik de postbode tegenkwam. Het was 'tante Pos', zo noem ik haar. Zij woont in de straat achter mij en we maken wel vaker een praatje. Zij sprak mij aan en zei dat ze een kaartje voor mij had en dat zij die mij nu al wilde geven. Dan hoefde zij namelijk in mijn straat niet meer van de fiets af. Ik was vandaag de enige in de straat die post kreeg. Ja, ja, het moet niet gekker meer worden........
Het was een mooie kaart, vanuit Zuid Afrika naar mij gestuurd. Ik doe aan Postcrossing en ontvang dus vanuit de hele wereld (vaak) mooie kaarten.

Mountainbikers in het bos

Vanmiddag liep ik met Benni in 'het herriebos' en ik zag een groepje mountainbikers. Dit bos ligt tussen de A12, Schelmseweg en de Arnhemse Allee en ik hoor in dit bos altijd autogeraas, vandaar deze benaming.
De mannen kwamen met een hoge snelheid naar beneden rijden om vervolgens het kruispunt over te steken en dan verder op het bospad meteen steil omhoog te racen. Gelukkig maakte er iemand een krijsend geluid waardoor Benni op tijd stil bleef staan. Benni was namelijk bijna op dat kruispunt en ik was er nog een behoorlijk eind vandaan. De hond loopt altijd een heel eind voor mij. Benni had zomaar omver gereden kunnen worden.
Tegen de tijd dat ik bij het kruispunt was, kwam er nog een 2e groep mountainbikers aan, dit groepje deed het wat rustiger aan en zij gingen niet aan de andere kant omhoog maar zij sloegen rechts af. Benni stond nog steeds te wachten en zodoende liep hij de fietsers ook niet in de weg.
Tsja, het bos wordt voor vele doeleinden gebruikt, zoals wandelaars, hardlopers, paardrijders en uiteraard de mountainbikers. Vorig jaar zag ik zelfs een squatrijder.

Aangetaste boom

Voor het 3e jaar op rij zie ik in het kleine park aan de v. Maerlantstraat een boom staan die helemaal onder het spint zit. (of iets wat erop lijkt) De boom slaat helemaal grijs/wit uit.
Het is een naar gezicht dat de hele boom, met de stam, de bladeren en de takken  helemaal ingepakt is met een plakkerig omhulsel.
Ik zie het sinds een paar dagen enorm verergeren, alleen de top is nog vrij van dit plakkerig spul.
Het is wel een beetje eng om er onder door te lopen.

Vorig jaar vroeg ik aan een medewerker van de Groenbeheer wat dat plakkerige spul was. Hij was toen iets anders aan het controleren, n.l. de eikenprocessierups.
De man zei dat deze aantasting wel enkele jaren achtereen dezelfde boom kan treffen en dat het geen kwaad kon. Het houdt vanzelf wel weer op en dan herstelt de boom zich weer. Het klopt wel dat dit gebeurd, de boom herstelde zich weer en zat daarna gewoon nog in het blad.
Maar nu dus voor de 3e keer aangetast.

Wandelen en fietsen

Gistermiddag wilde ik langere tijd van huis weg om de herrie van de steigerbouwers te ontlopen. De mannen waren begonnen met het opruimen van de steigers. Dus ik ging op de fiets naar het bos en nam Benni de hond mee. Benni zit dan in een fietsmand en ik ben naar de Beekhuizense beek in Velp gereden. Hier kon ik onder de bomen blijven lopen en was het minder warm voor de hond. Benni liep meteen al de beek in om te drinken.
Halverwege ben ik ergens op een boomstam gaan zitten, ff genieten van de zon. Benni vermaakte zich prima met graafwerk in en onder een omgevallen boomstronk. Na enige tijd heb ik nog wat met stokjes gegooid en toen ben ik weer verder gaan wandelen.
Toen ik bijna bij de fiets terug was, ging Benni nog een keer naar de beek toe om weer wat te drinken. Hij was dus weer nat toen ik hem moest optillen om hem in de fietsmand te zetten.

Ik besloot om via het natuurgebied Biljoen nog even naar het water van de IJssel te gaan kijken. We hebben namelijk te maken met een erg hoge waterstand, zeer ongebruikelijk in de maand juni. Dan kon ik meteen kijken bij de ooievaarspaal om te zien of er een ooievaar aan het broeden is.
Het water was al buiten zijn oevers getreden en ik heb er even staan kijken en ik kwam daar een buurtbewoonster tegen van de Geitenkamp, dus ik heb ook nog met haar een praatje gemaakt. Daarna zijn we samen over de dijk gereden, weer richting Arnhem-Presikhaaf. Een eindje verderop zagen we in de sloot bij de weilanden vader-ooievaar staan, op zoek naar eten. Op de ooievaarspaal zat idd. een ooievaar met jongen, hoeveel heb ik niet kunnen zien. In ieder geval heb ik vader-ooievaar op de foto gezet.

Toen ik na 2 uur weer thuis kwam, waren de steigerbouwers weer weg. Maar ze hadden jammer genoeg niet alle steigers opgeruimd. Dat viel me zwaar tegen, nu zit ik nog een keer met de herrie!

pijnlijke verstapping

De grond in een bos is niet echt egaal te noemen en het is altijd uitkijken waar en hoe ik mijn voeten neerzet. De keus is vaak of minder vaak naar de grond te kijken. Dat is niet leuk wandelen en het is de kunst om hier een middenweg in zien te vinden.
Constant op de bodem letten is niet leuk want dan zie ik niet veel meer als boomstronken en laag struikgewas naast het pad. Kijk ik teveel omhoog dan kan het gebeuren dat ik ergens over struikel of mijn voet verzwik over hobbelige boomstronken.
Helaas lette ik vanmiddag niet goed op omdat ik werd afgeleid door een eekhoorn die ik in een boom weg zag vluchten. Het deed ff behoorlijk pijn maar ik kon gelukkig wel op een normale manier verder lopen. Counters